Boy George
Boy George (2013) | |
Imię i nazwisko |
George Alan O’Dowd |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 czerwca 1961 |
Gatunki |
pop, reggae, electronica, dance, house |
Zawód | |
Aktywność |
od 1982 |
Wydawnictwo | |
Zespoły | |
Culture Club | |
Strona internetowa |
Boy George, właściwie George Alan O’Dowd (ur. 14 czerwca 1961 w Londynie[1]) – brytyjski piosenkarz i DJ irlandzkiego pochodzenia, wokalista zespołu Culture Club.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Największe sukcesy odnosił w pierwszej połowie lat 80. jako wokalista zespołu Culture Club, z którym wylansował takie przeboje jak „Do You Really Want to Hurt Me” (1982) i „Karma Chameleon” (1983). Szokował wówczas swoim niekonwencjonalnym wyglądem i stylem bycia[2].
Po rozstaniu z Culture Club rozpoczął solową karierę i w 1987 roku wydał debiutancki album, zatytułowany "Sold". Okazał się on dużym sukcesem, podobnie jak pierwszy singel „Everything I Own”. Rok później ukazał się drugi solowy album, lecz nie sprzedał się dobrze.
Jego kariera ponownie nabrała tempa w 1992 roku, kiedy to nagrał piosenkę „The Crying Game” do filmu Gra pozorów. Singel ten był jego pierwszym hitem solowym w USA[3]. Trzy lata później wydana została jego kolejna płyta, Cheapness and Beauty.
Na przełomie lat 1998 i 1999 miała miejsce krótka reaktywacja Culture Club.
Wiosną 2010 wyruszył w brytyjską trasę koncertową, która okazała się wielkim sukcesem wśród fanów, a w październiku wydał album pt. Ordinary Alien. W 2020 został jednym z jurorów programu The Voice Stage.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Deklaruje się jako osoba homoseksualna[4]. W latach 80. był związany z perkusistą Culture Club, Jonem Mossem, i większość napisanych przez niego wówczas piosenek opowiadała o burzliwym związku.
W latach 80. uzależnił się od heroiny i kokainy. W 1986 roku sąd skazał go za posiadanie heroiny[5], 7 października 2005 został ponownie aresztowany w Nowym Jorku i skazany[5] za posiadanie narkotyków[6]. W 2007 sąd skazał go za odwołanie koncertu bez powodu, w inny postępowaniu sądowym w 2007 został skazany za za składanie fałszywych zeznań. W styczniu 2009 został skazany na 15 miesięcy więzienia za znęcanie się nad Audunem Carlsenem, norweskim pracownikiem agencji towarzyskiej[5].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- 1987: Sold
- 1988: Tense Nervous Headache
- 1989: Boyfriend
- 1991: The Martyr Mantras
- 1995: Cheapness and Beauty
- 1999: The Unrecoupable One Man Bandit
- 2002: U Can Never B2 Straight
- 2010: Ordinary Alien
- 2013: This Is What I Do
- 2020: This Is What I Dub Volume 1
- 2021: Cool Karaoke Volume 1
Autobiografie
[edytuj | edytuj kod]- 1995: Take It Like a Man
- 2005: Straight
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Boy George. www.imdb.com. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
- ↑ Boy George i jego makijaże. www.innastrona.pl. [dostęp 2009-10-22]. (pol.).
- ↑ Boy George. www.allmusic.com. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
- ↑ a b Boy George w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ a b c Boy George skazany na 15 miesięcy więzienia. www.gazeta.pl. [dostęp 2009-10-22]. (pol.).
- ↑ Boy George on sex, drugs and Amy Winehouse. www.timesonline.co.uk. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona. boygeorgeuk.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-02-25)].
- Boy George na YouTube
- ISNI: 0000000110270969, 0000000368572833
- VIAF: 54331914
- LCCN: n84149870
- GND: 119280639
- LIBRIS: ljx0tp9414mfv4t
- BnF: 13891781t
- SUDOC: 078625947
- SBN: UBOV785882
- NLA: 49782235
- NKC: xx0036747
- BNE: XX1153385
- NTA: 07311197X
- Open Library: OL429793A
- NUKAT: n00031310
- J9U: 987012501014605171
- CANTIC: a11058250
- KRNLK: KAC201944906
- LIH: LNB:BCfo;=Bq