Przejdź do zawartości

Boris Arbuzow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Arbuzow
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1903
Nowa Aleksandria

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1991
Kazań

profesor
Specjalność: chemia
Alma Mater

Kazański Instytut Gospodarki Rolnej i Leśnictwa

Instytut

Kazański Państwowy Instytut Chemiczno-Technologiczny

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów

Boris Aleksandrowicz Arbuzow (ros. Борис Александрович Арбузов, ur. 4 listopada 1903 w Nowej Aleksandrii (obecnie Puławy), zm. 6 listopada 1991 w Kazaniu) – radziecki chemik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Aleksandr Arbuzow także był chemikiem. W 1926 ukończył Kazański Instytut Gospodarki Rolnej i Leśnictwa, 1929-1935 pracował w Kazańskim Instytucie Weterynaryjnym i jednocześnie 1930-1938 w Kazańskim Instytucie Chemiczno-Technologicznym jako kierownik katedry syntetycznego kauczuku, 1938-1967 kierował katedrą chemii organicznej Uniwersytetu Kazańskiego. W 1935 otrzymał tytuł profesora, w 1937 obronił pracę doktorską, 1941-1947 kierował laboratorium połączeń wysokomolekularnych Instytutu Chemii Organicznej Akademii Nauk ZSRR, w 1944 został kierownikiem sektora, a 1960-1989 był dyrektorem Naukowo-Badawczego Instytutu Chemicznego przy Uniwersytecie Kazańskim. W latach 1958–1964 był dyrektorem Kazańskiego Instytutu Chemii Organicznej Kazańskiej Filii Akademii Nauk ZSRR, od 1943 był członkiem korespondentem, a od 1953 akademikiem Akademii Nauk ZSRR, uczestniczył w organizacji Kazańskiego Państwowego Instytutu Chemiczno-Technologicznego, gdzie objął kierownictwo drugiej w kraju (po Petersburgu) katedry syntetycznego kauczuku. Pracował w dziedzinie syntezy dienów, badał mechanizm łączenia różnych odczynników z butadienem i rearanżacjami allilowymi. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego i członkiem Francuskiego Towarzystwa Chemicznego. Napisał ponad 400 prac naukowych. W latach 1966–1989 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 7 do 11 kadencji.

Aresztowany w 1937, zwolniony w maju 1939[1].

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]