Przejdź do zawartości

Bodo Ramelow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bodo Ramelow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1956
Osterholz-Scharmbeck

Premier Turyngii
Okres

od 4 marca 2020

Przynależność polityczna

Die Linke

Poprzednik

Thomas Kemmerich

Premier Turyngii
Okres

od 5 grudnia 2014
do 5 lutego 2020

Przynależność polityczna

Die Linke

Poprzednik

Christine Lieberknecht

Następca

Thomas Kemmerich

Odznaczenia
Krzyż Wielki II Klasy Orderu Zasługi RFN

Bodo Ramelow (ur. 16 lutego 1956 w Osterholz-Scharmbeck[1]) – niemiecki polityk, handlowiec i działacz związkowy, deputowany do Bundestagu, w latach 2014–2020 i ponownie od 2020 premier Turyngii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia sprzedawca detaliczny, kształcił się w szkołach handlowych. Pracował w przedsiębiorstwie handlowym w Marburgu, następnie został etatowym działaczem związkowym w ramach HBV. W latach 90. był przewodniczącym tej organizacji w Turyngii[1][2].

Dołączył do postkomunistycznej PDS, z którą w 2007 współtworzył Die Linke[1]. W latach 1999–2005 z ramienia tego ugrupowania zasiadał w landtagu. Od 2001 był przewodniczącym frakcji poselskiej postkomunistów. W latach 2005–2009 sprawował mandat deputowanego do Bundestagu, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego klubu poselskiego Die Linke. Od 2009 ponownie wybierany do parlamentu Turyngii[2] (reelekcja 2014 i 2019).

5 grudnia 2014, po wyborach regionalnych i zawiązaniu koalicji z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec i Zielonymi, został wybrany na nowego premiera Turyngii. Stał się pierwszym od czasu zjednoczenia Niemiec premierem kraju związkowego wywodzącym się z ugrupowania postkomunistycznego[3]. Po wyborach jego ugrupowanie zawarło porozumienie z dotychczasowymi partnerami, próbując utworzyć nowy rząd mniejszościowy. 5 lutego 2020 Bodo Ramelow nie uzyskał większości bezwzględnej w landtagu w dwóch głosowaniach, w trzecim głosowaniu przegrał z Thomasem Kemmerichem z FDP, kończąc urzędowanie na stanowisku premiera[4].

Wybór kandydata liberałów został uznany za niespodziewany i możliwy dzięki głosom posłów należących do znajdującej się w politycznej izolacji Alternatywy dla Niemiec[5][6]. Doprowadziło to do kryzysu politycznego. Już kolejnego dnia Thomas Kemmerich ogłosił rezygnację ze stanowiska[7]. 4 marca 2020 Bodo Ramelow ponownie został wybrany na premiera Turyngii[8]. W kadencji 2020–2021 był przewodniczącym Bundesratu[9].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Bodo Ramelow. bundestag.de. [dostęp 2016-11-02]. (niem.).
  2. a b Ministerpräsident des Freistaats Thüringen Bodo Ramelow. thueringen.de. [dostęp 2016-11-02]. (niem.).
  3. German state elects reform communist leader in historic shift. reuters.com, 5 grudnia 2014. [dostęp 2016-11-02]. (ang.).
  4. Far-right AfD kingmakers in German state election. dw.com, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
  5. Politisches Beben in Thüringen: Union fordert Neuwahlen. freiepresse.de, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (niem.).
  6. Far-right AfD kingmakers in German state election. dw.com, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
  7. Germany AfD: Thuringia PM quits amid fury over far right. bbc.com, 6 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
  8. Left party politician Bodo Ramelow wins key German state vote. dw.com, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
  9. Präsidentinnen und Präsidenten des Bundesrates seit 1949. bundesrat.de. [dostęp 2022-11-08]. (niem.).
  10. Ordensverleihung an Ministerpräsidenten. bundespraesident.de, 24 listopada 2023. [dostęp 2023-12-31]. (niem.).