Przejdź do zawartości

Bob Hoskins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bob Hoskins
Ilustracja
Na planie filmu Ruby Blue (2007)
Imię i nazwisko

Robert William Hoskins Jr.

Data i miejsce urodzenia

26 października 1942
Bury St Edmunds

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 2014
Londyn

Zawód

aktor, reżyser, producent, scenarzysta

Współmałżonek

Jane Livesey
(1967–1978; rozwód)
Linda Banwell
(1982–2014; jego śmierć)

Lata aktywności

1969–2012

Bob Hoskins właściwie Robert William Hoskins Jr.[1] (ur. 26 października 1942 w Bury St Edmunds, zm. 29 kwietnia 2014[2][3] w Londynie[4]) − brytyjski aktor i reżyser, grający przeważnie w filmach hollywoodzkich. Wystąpił m.in. w pierwszym filmie fabularno-animowanym Kto wrobił królika Rogera? (1988). Za główną rolę w filmie Mona Lisa (1986) otrzymał jedyną w swej karierze nominację do Oscara.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bury St Edmunds w hrabstwie Suffolk jako syn Elsie (z domu Hopkins), kucharki i nauczycielki szkoły pielęgniarskiej, i Roberta Hoskinsa, księgowego i kierowcy ciężarówki[5]. Jego babka ze strony matki była Romką[6]. Przez dwa tygodnie wychował się w Finsbury Park w Londynie. Uczęszczał do Stroud Green Secondary School, gdzie został określany jako głupi z powodu swojej dysleksji[7]. Opuścił szkołę w wieku 15 lat z jednym egzamin z określonego przedmiotu. Pracował jako portier, kierowca ciężarówki, hydraulik i czyściciel okien. Zaczął, ale nie ukończył 3-letniego kursu rachunkowości. Spędził pół roku w Izraelu pakując owoce w kibucu i dwa lata w Syrii zajmując się wielbłądami plemienia beduińskiego[7]. Był także połykaczem ognia w cyrku. Miał jednak silnie zaszczepioną miłość do literatury i teatru – marzył o aktorstwie[4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1968 zadebiutował na scenie w roli sługi o imieniu Peter w tragedii szekspirowskiej Romeo i Julia w Victoria Theatre w Stoke-on-Trent[4]. Rok później w Century Theatre wystąpił jako Jack Pinchwife w komedii Williama Wycherleya Żona wiejska. W 1971 czekając w barze przy Unity Theatre na swojego przyjaciela, aktora Roberta Frosta, po otrzymaniu scenariusza Hoskins znalazł się na przesłuchaniu i został obsadzony w przedstawieniu Słoniątko[5]. Grał potem w repertuarze klasycznym na deskach londyńskich teatrów: Royal Court Theatre, Hull Arts Center Theatre i Young Vic Theatre. W 1972 w Dartington Hall Theatre zagrał tytułową rolę w Królu Learze[5]. W 1973 w Bankside Globe Theatre był Sekstusem Pompejuszem w Antoniuszu i Kleopatrze[5]. W 1976 z Royal Shakespeare Company wystąpił jako Borkow w sztuce Antona Czechowa Iwanow[5].

Po raz pierwszy pojawił się na kinowym ekranie jako sierżant do spraw rekrutacji w komedii Up the Front (1972) u boku Frankie’ego Howerda i Zsy Zsy Gabor jako Mata Hari. Wkrótce trafił na szklany ekran jako Alf, człowiek przeprowadzki, który miał problemy z czytaniem i pisaniem, w serialu BBC On the Move (1975–1976) z Martinem Shaw i Rosemary Leach. Występował w serialach telewizyjnych, w tym w telewizyjnej wersji BBC Television Shakespeare Otella (1981) jako Jago.

Został uhonorowany Evening Standard British Film Awards i był nominowany do nagrody BAFTA za postać londyńskiego gangstera Harold Shand w dramacie kryminalnym Długi Wielki Piątek (1980). Kreacja gangstera George’a w filmie Neila Jordana Mona Lisa (1986) przyniosła mu nominację do Oscara, Złoty Glob, nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz nagrodę BAFTA.

Obsadzany przeważnie w rolach silnych, dominujących postaci – polityków lub gangsterów. Kilkakrotnie grał przywódców politycznych: Nikitę Chruszczowa (w filmie Wróg u bram), Winstona Churchilla (Giganci drugiej wojny światowej), Benito Mussoliniego (Mussolini i ja) i Ławrientija Berię (Wewnętrzny krąg), a także papieża Jana XXIII, Manuela Noriegę czy Edgara Hoovera. Grał też w niewielkich, niezależnych produkcjach filmowych.

Autor kilku sztuk. Zajmował się także malarstwem i rzeźbą. Miłośnik poezji, literatury science fiction i muzyki współczesnej. Wśród ulubionych autorów wymieniał Spidera Robinsona, zaś spośród kompozytorów Steve’a Roacha i Roberta Richa.

W 2011 zdiagnozowano u aktora chorobę Parkinsona. Rok później ogłosił zakończenie aktorskiej kariery i wycofał się z życia publicznego[8]. Zmarł 29 kwietnia 2014 w następstwie komplikacji związanych z zapaleniem płuc[9][10].

Aktor był też brany pod uwagę do roli Horacego Slughorn w serii filmów „Harry Potter[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1967–1978 był żonaty z Jane Livesey, z którą miał dwoje dzieci: syna Alexa (ur. 1968) i córkę Sarah (ur. 1972). W roku 1982 poślubił Lindę Banwell. Mieli dwójkę dzieci: córkę Ros (ur. 27 maja 1983) i syna Jacka (ur. 1986).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Bob Hoskins (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-03]. (port.).
  2. WB, AP (2014-04-30): Bob Hoskins nie żyje. Aktor znany z filmu „Mona Lisa” miał 71 lat. Gazeta.pl. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (pol.).
  3. Actor Bob Hoskins has died, aged 71. ITV News. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  4. a b c Simon Farquhar (2014-05-01): Bob Hoskins: Actor whose hard-man roles were tempered by his ability to convey fragility, tender longing and buffoonery. „The Independent”. [dostęp 2014-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  5. a b c d e Bob Hoskins Biography (1942-). Film Reference. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  6. Karen Moline: Bob Hoskins: An Unlikely Hero. Michigan: Sidgwick & Jackson, 1988, s. 201. ISBN 0-283-99508-4.
  7. a b Bob Hoskins - obituary. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2014-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  8. Bob Hoskins nie zagra już w filmie. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2012-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (pol.).
  9. Nie żyje Bob Hoskins. Aktor miał 71 lat. RMF24. [dostęp 2011-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (pol.).
  10. Ryan Gilbey (2014-04-30): Bob Hoskins obituary. „The Guardian”. [dostęp 2014-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  11. 10 Actors Who Were Almost Cast in Harry Potter, popsugar.co.uk, autor: Becky Kirsch, [dostęp:] 3 czerwca 2020

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]