Białorzytka maskowa
Oenanthe melanoleuca | |||
(Güldenstädt, 1775) | |||
Samiec – forma ciemnogardła | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
białorzytka maskowa | ||
Synonimy | |||
|
Białorzytka maskowa[2] (Oenanthe melanoleuca) – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae).
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten został niedawno wydzielony z białorzytki rdzawej (O. hispanica), choć niektórzy autorzy nadal traktują ten takson jako podgatunek[2][3]. Jest to gatunek monotypowy[4].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]W sezonie lęgowym zamieszkuje południową i południowo-wschodnią Europę (Włochy, Bałkany, Turcja), Bliski Wschód[3] i południowo-zachodni Kazachstan[4][5]. Zimuje w Afryce – w środkowym i wschodnim Sahelu oraz w północno-wschodniej części kontynentu[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek bardzo podobny do białorzytki rdzawej, również jak ona występuje w dwóch odmianach barwnych, pospolitsza jest u tego gatunku forma ciemnogardła niż jasnogardła[3]. U samca wierzch, kark, ciemię, czoło i spód białe, czasami z delikatnym rdzawym nalotem na piersi i wierzchu. Skrzydła czarne[3]. U formy ciemnogardłej cała twarz czarna, natomiast u jasnogardłej odmiany gardło jest białe[3]. Samica brązowa z jaśniejszym płowym spodem i ciemniejszymi skrzydłami oraz rysunkiem na twarzy[3]. Młode w 1. roku swojego życia podobne do samicy, ale gardło jasne, a skrzydła jasno obrzeżone (pióra pozostałe po szacie juwenalnej)[3].
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Słabo poznany.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e D. Lepage , Eastern Black-eared Wheatear [online] [dostęp 2024-02-09] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 – kląskawki (wersja: 2024-01-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-09].
- ↑ a b c d e f g Lars Svensson i inni, Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, Wydanie III zaktualizowane, Przewodnik Collinsa, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2023, s. 296–297, ISBN 978-83-7763-647-3 [dostęp 2023-12-31] .
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-09]. (ang.).
- ↑ a b Handbook of the Birds of the World. Josep del Hoyo, Andrew Elliott & D.A. Christie (red.). T. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 801. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).