Przejdź do zawartości

Beyoncé

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beyoncé
Ilustracja
Beyoncé podczas Renaissance World Tour (2023)
Imię i nazwisko

Beyoncé Giselle Knowles-Carter

Pseudonim

Beyoncé, Beé, Queen B

Data i miejsce urodzenia

4 września 1981
Houston

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

R&B, contemporary R&B, pop, dance-pop, hip-hop, house, country

Zawód

piosenkarka, aktorka, autorka piosenek, producentka muzyczna, tancerka, biznesmenka, reżyserka

Aktywność

od 1997

Wydawnictwo

Columbia Records

Powiązania

Jay-Z, Solange, Destiny’s Child, Britney Spears, Pink, Lady Gaga, Nicki Minaj

Zespoły
Destiny’s Child (1990–2005)
Odznaczenia
Lista nagród i nominacji Beyoncé
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Beyoncé (wym. [biˈjɒnseɪ]) Giselle Knowles-Carter (ur. 4 września 1981 w Houston)[1][2] – amerykańska piosenkarka, aktorka, autorka piosenek, producentka muzyczna, reżyserka i businesswoman.

Jako dziecko uczestniczyła w konkursach wokalno-tanecznych. Profesjonalną karierę muzyczną rozpoczęła jako liderka girlsbandu Destiny’s Child, który został jednym z najlepiej sprzedających się zespołów żeńskich na świecie. W 2000 podpisała kontrakt z wytwórnią muzyczną na solowy album, Dangerously in Love, który wydała w 2003. Krążek osiągnął sukces komercyjny, m.in. dzięki singlom „Crazy in Love” i „Baby Boy”. W 2006 po zakończeniu działalności Destiny’s Child wydała album pt. B’Day, który promowała m.in. singlami: „Déjà Vu”, „Irreplaceable”, czy „Beautiful Liar”. W 2007 została wydana ścieżka dźwiękowa do filmu Dreamgirls, do którego Beyoncé nagrała m.in. utwór „Listen”. Następnie nagrała i wydała album pt. I Am... Sasha Fierce który zawierał hity: „Single Ladies”, „Halo”, „Diva” i „If I Were a Boy”.

W 2011 wydała album pt. 4, który promowała singlami: „Run the World (Girls)” i „Love on Top”. W 2013 wystąpiła w trakcie Super Bowl XLVII halftime show i wydała album, zatytułowany po prostu Beyoncé, który był jej pierwszym „albumem wizualnym”. Kolejny album artystki pt. Lemonade został dobrze przyjęty przez fanów oraz krytyków i okrzyknięto go najlepiej sprzedającym się albumem w 2016. W 2018 wydała album Everything is Love, który powstał we współpracy z mężem Jayem-Z jako The Carters. W 2022 rozpoczęła trzyczęściową trylogię albumów, wydając albumy: Renaissance (2022) i Cowboy Carter (2024), które znalazły się na pierwszym miejscu listy Billboard 200. Pochodzące z płyt single – „Break My Soul”, „Cuff It” i „Texas Hold ’Em” – osiągnęły sukces komercyjny.

Oprócz kariery muzycznej Beyoncé jest zaangażowana w projekty filmowe. Na ekranie zadebiutowała w filmie Carmen: A Hip Hopera. Następnie zagrała w filmach: Austin Powers i Złoty Członek (2002), Wojna pokus (2003) oraz Różowa Pantera (2006). Za zagranie głównej roli w filmie muzycznym Dreamgirls (2006) otrzymała nominację do Złotego Globu. W 2019 użyczyła głosu do nowej wersji filmu Król Lew. Pełniła role producenta, scenarzysty i reżysera w kilku dokumentach muzycznych oraz wizualizacjach albumowych. Do jej autorskich projektów należą filmy: Lemonade (2016), Homecoming: A Film by Beyoncé (2019), Black Is King (2020) oraz Renaissance: A Film by Beyoncé (2023). W 2021 wydała piosenkę „Be Alive”, za którą otrzymała nominację do Oscara. Za swoje zaangażowanie na rzecz filmu oraz telewizji otrzymała: dwie Czarne Szpule, Kryształową Statuetkę, MTV Movie Award, osiem nominacji do Primetime Emmy Awards oraz dwie nominacje do Nagrody Satelity.

Jest najczęściej honorowanym artystą w historii Grammy, z 32 wyróżnieniami (29 solowo oraz 3 jako członkini Destiny’s Child). Dodatkowo zdobyła 29 MTV Video Music Awards oraz 32 Nagrody BET, co czyni ją najczęściej nagradzaną artystką wśród tych dwóch plebiscytów. Posiadając na koncie 200 mln sprzedanych singli, jest jedną z najlepiej sprzedających się artystów na świecie. Siedem wydanych przez nią albumów znalazło się na pierwszym miejscu list Billboard 200, a 21 singli zostało uwzględnionych w pierwszej dziesiątce utworów listy Billboard Hot 100. Została wpisana 23 razy do Księgi rekordów Guinnessa. W lutym 2010 została uznana przez RIAA za najczęściej certyfikowaną wokalistkę dekady 2000–2009. W 2011 została uhonorowana nagrodą specjalną Billboard Millennium Award, wyróżniającą jej dokonania oraz wpływ na rozwój przemysłu muzycznego. W styczniu 2023 zajęła ósme miejsce na liście 200 najlepszych piosenkarzy wszech czasów magazynu „Rolling Stone”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

1981–1997: Rodzina, edukacja i początek kariery

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé (2001)

Urodziła się w Houston, w stanie Teksas jako córka Mathew, menedżera oraz producenta, i Tiny, stylistki fryzur i projektantki. Jej ojciec jest Afroamerykaninem, a matka luizjańską Kreolką (ma pochodzenie indiańskie, afroamerykańskie i francuskie)[3]. Została wychowana w tradycyjnej, chrześcijańskiej rodzinie, tradycji protestanckiej[4]. Młodszą siostrą Knowles jest Solange, wokalistka, modelka i aktorka. Imię Beyoncé stanowiło hołd wobec matki Tiny Knowles, której nazwisko brzmiało Beyincé[3].

Uczęszczała do St. Mary’s Elementary School w Teksasie, gdzie brała udział w zajęciach tanecznych, na których uczyła się m.in. jazzu i baletu. W wieku siedmiu lat wzięła udział w pierwszym konkursie, wykonując „Imagine” Johna Lennona; po występie uzyskała owacje na stojąco i ostatecznie zwyciężyła w konkursie[5][6]. Krótko po tym zaczęła wzbudzać zainteresowanie lokalnej prasy; dziennik Houston Chronicle wspomniał o jej nominacji do nagrody The Sammy[7].

W 1990 uczęszczała do Parker Elementary School, szkoły muzycznej w Houston, gdzie była członkinią chóru[8]. Poza tym ukończyła High School for the Performing and Visual Arts oraz Alief Elsik High School[3][9][10]. Beyoncé przez dwa lata występowała również w chórze Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego St. John’s[8][11].

W wieku ośmiu lat, podczas jednego z przesłuchań, poznała LaTavię Roberson[12]. Obie, wraz z przyjaciółką Beyoncé Kelly Rowland, utworzyły zespół Girl’s Tyme; liczba członkiń ostatecznie zwiększyła się do sześciu[5][8]. Grupa stała się popularna w Stanach Zjednoczonych, co sprawiło, że do Houston udał się producent muzyczny Arne Frager. Zaprosił Girl’s Tyme do swojego studia, The Plant Recording Studios, w Północnej Kalifornii i uznał, że to Knowles powinna być liderką, gdyż nie tylko potrafi dobrze śpiewać, ale ma odpowiednią osobowość[8]. Chcąc, aby zespół podpisał kontrakt z dużą wytwórnią, Frager zgłosił go do Star Search, najpopularniejszego ówcześnie programu młodych talentów[8][13]. Girl’s Tyme nie udało się jednak odnieść sukcesu, ponieważ, jak stwierdziła Knowles, ich piosenka nie była wystarczająco dobra[14][15].

1997–2001: Era Destiny’s Child

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Destiny’s Child.

Czerpiąc inspirację z Księgi Izajasza, zespół w 1993 zmienił nazwę na Destiny’s Child[12]. Od tego czasu grupa występowała podczas lokalnych wydarzeń, a w 1997 roku podpisała umowę z Columbia Records oraz nagrała debiutancką piosenkę w wytwórni, „Killing Time”, która została umieszczona na ścieżce dźwiękowej filmu Faceci w czerni[12][15]. W 1998 zespół wydał album pt. Destiny’s Child, z którego pochodził pierwszy znany hit, „No, No, No”. Płyta uczyniła z Destiny’s Child grupę rozpoznawalną w całych Stanach Zjednoczonych oraz przyniosła jej trzy nagrody Soul Train Music Awards[12]. Zespół w 1999 dotarł na szczyty list przebojów za sprawą multiplatynowego albumu The Writing’s on the Wall, z którego pochodzą przeboje: „Bills, Bills, Bills” (pierwszy singel numer jeden), „Jumpin’, Jumpin’” i „Say My Name”. Za ostatni hit grupa odebrała nagrodę Grammy za najlepszy utwór R&B duetu lub grupy[12]. The Writing’s on the Wall rozszedł się w sumie w ponad 8 milionach kopii, stając się przełomowym albumem w twórczości Destiny’s Child[14][16][17].

W 2000 zespół wydał piosenkę „Independent Women Part I”, wydaną na ścieżce dźwiękowej filmu Aniołki Charliego. Utwór okazał się najpopularniejszym singlem w karierze zespołu, pozostając na 1. miejscu Billboard Hot 100 przez jedenaście tygodni[12][16]. Trzeci album zespołu, Survivor, ukazał się w maju 2001 i zadebiutował na 1. miejscu Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w 663 tysiącach egzemplarzach[18]. Survivor sprzedał się w sumie w ponad 10 milionach kopii na świecie[19]. Pochodzące z niego single „Survivor” oraz „Bootylicious” uplasowały się na szczycie Hot 100, a „Survivor” zdobył dodatkowo nagrodę Grammy dla najlepszej piosenki R&B duetu lub grupy. Po premierze albumu świątecznego 8 Days of Christmas zespół ogłosił przerwę, gdyż wszystkie członkinie pragnęły zająć się projektami solowymi[12].

2000–2002: Początki kariery solowej i aktorskiej

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé (2003)

W 2000 Knowles podpisała z Columbia Records kontrakt na wydanie trzech albumów[20]. Jednak już wtedy, gdy była członkinią Destiny’s Child próbowała swych sił w twórczości solowej. Nagrała w duecie z Marcem Nelsonem utwór „After All Is Said and Done” na ścieżkę dźwiękową filmu The Best Man z 1999[20]. Na początku 2001, kiedy zespół kompletował Survivor, Beyoncé zagrała główną rolę w obrazie Carmen: A Hip Hopera. Film był współczesną adaptacją opery Carmen francuskiego kompozytora Georges’a Bizeta[21].

W 2002 Beyoncé wcieliła się w postać Foxxy Cleopatry w filmie Austin Powers i Złoty Członek[22]. Obraz okazał się komercyjnym sukcesem, zarabiając w pierwszym tygodniu 73,1 miliona dolarów[5]. Pierwszy solowy singel Knowles, „Work It Out”, pochodził ze ścieżki dźwiękowej filmu[23]. Rok później wokalistka wystąpiła u boku Cuby Goodinga Jr. w komedii romantycznej Wojna pokus i nagrała z myślą o nim kilkanaście piosenek, w tym m.in.: „Fighting Temptation” (z udziałem Missy Elliott, MC Lyte i Free), a także cover utworu „Fever”[24][25].

W 2003 Knowles nagrała wraz ze swoim ówczesnym partnerem, Jayem-Z, piosenkę „’03 Bonnie & Clyde”, a także wydała własną wersję „In da Club” 50 Centa[5][26]. Poza tym, w duecie z Lutherem Vandrossem, nagrała utwór „The Closer I Get to You”, w oryginale wykonywany przez Robertę Flack oraz Donny’ego Hathawaya w 1977[27]. Wersja Vandrossa i Beyoncé otrzymała nagrodę Grammy w kategorii najlepszy utwór R&B zespołu lub duetu; na tej samej gali Vandross wygrał statuetkę za „Dance with My Father”, w nagrywaniu którego również wzięła udział Knowles[28][29].

2003–2004: Dangerously in Love

[edytuj | edytuj kod]

Po premierach debiutanckich płyt Williams i Rowland, Knowles również wydała pierwszy solowy album, Dangerously in Love, który ukazał się w czerwcu 2003[27]. Zadebiutował on na szczycie Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w 317 tysiącach egemplarzy[18]. Album uzyskał status czterokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych, rozchodząc się w tym kraju w ponad 4,7 miliona kopii[30][31]. Z albumu pochodziły dwa utwory numer jeden. „Crazy in Love”, nagrany z udziałem Jaya-Z, został wydany jako główny singel i pozostawał na 1. miejscu Billboard Hot 100 przez osiem tygodni[32]. W Wielkiej Brytanii wokalistka również zdominowała notowania, gdyż na szczycie pozostawała jednocześnie i płyta, i singel[33][34]. Drugi singel, „Baby Boy”, nagrany z dancehallowym wokalistą Seanem Paulem, spędził na 1. pozycji Hot 100 dziewięć tygodni[35][36].

W 2004 zdobyła pięć nagród Grammy za swoje solowe dokonania, a w tym m.in.: za najlepszą piosenkę R&B („Crazy in Love”), najlepszy wokalny utwór R&B („Dangerously in Love 2”) i najlepszy album R&B (Dangerously in Love). Tym samym wyrównała rekord dla największej liczby statuetek zdobytych jednej nocy, który wcześniej uzyskały: Lauryn Hill (1999), Alicia Keys (2002) i Norah Jones (2003). W 2004 otrzymała także BRIT Award dla najlepszej międzynarodowej artystki[37].

2004–2005: Destiny Fulfilled

[edytuj | edytuj kod]
Destiny’s Child podczas pożegnalnej trasy koncertowej Destiny Fulfilled… And Lovin’ It (2005)

W 2004 planowała wydać kontynuację Dangerously in Love, złożoną z kilku utworów niewydanych na pierwszej płycie. Jednakże jej aspiracje zostały porzucone ze względu na konflikty w terminarzu, w tym nagrywanie finałowego albumu Destiny’s Child[38]. W tym samym roku zaśpiewała Hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki podczas finału Super Bowl XXXVIII na Reliant Stadium w Houston[39].

Po trzyletniej przerwie powróciła do studia z Williams i Rowland, aby nagrać ostatni album Destiny’s Child, Destiny Fulfilled, wydany w listopadzie 2004[12]. Aby wesprzeć jego promocję zespół wyruszył w trasę koncertową Destiny Fulfilled… And Lovin’ It, która trwała od kwietnia do września 2005. Podczas występu w Barcelonie grupa ogłosiła, że po zakończeniu północnoamerykańskiego etapu Destiny’s Child zakończy działalność[12][40]. W październiku 2005 ukazał się album kompilacyjny zespołu, #1’s, złożony ze wszystkich singli numer jeden w twórczości Destiny’s Child oraz najbardziej znanych utworów. Wśród nich znalazły się również trzy nowe piosenki, w tym „Stand Up for Love”. W 2006 zespół został uhonorowany gwiazdą w Hollywood Walk of Fame[39] i został uznany za najlepiej sprzedającą się żeńską grupę muzyczną w historii[41][42].

Kontynuując karierę filmową, Knowles wystąpiła w komedii familijnej Różowa Pantera u boku Steve’a Martina, wcielając się w rolę Xanii[43][44]. Obraz miał premierę 10 lutego 2006 i zadebiutował na szczycie amerykańskiego box office’u, zarabiając w pierwszym tygodniu 21,7 miliona dolarów[5]. Na ścieżkę dźwiękową filmu wokalistka nagrała z udziałem Slim Thuga utwór „Check on It”, który dotarł do 1. miejsca Billboard Hot 100[43].

2006–2007: Dreamgirls i B’Day

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé podczas premiery Dreamgirls (2007)

W 2006 zagrała w filmie Dreamgirls, wcielając się w jedną z najważniejszych postaci, Deenę Jones (wzorowaną na Dianie Ross)[43][45]. Film miał premierę we wrześniu 2006, Knowles nie tylko w nim wystąpiła, ale także nagrała na ścieżkę dźwiękową filmu kilka piosenek, w tym wydaną jako singiel balladę „Listen”[46]. 14 grudnia 2006 nominowana była do dwóch Złotych Globów (za rolę w Dreamgirls dla najlepszej aktorki w musicalu lub komedii oraz dla najlepszej oryginalnej piosenki („Listen”))[47].

Zainspirowana rolą w Dreamgirls, pracowała nad albumem B’Day[48]. Za produkcję albumu odpowiedzialni byli m.in.: Rich Harrison, Rodney Jerkins i Sean Garrett, zaś materiał rejestrowany był w nowojorskich Sony Music Studios. Płyta została skompletowana w trzy tygodnie, a Beyoncé jest współautorką i współproducentką niemal wszystkich utworów[49]. B’Day miał międzynarodową premierę 4 września 2006 i zadebiutował na szczycie Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w ponad 541 tysiącach egzemplarzy[50]. Główny singiel z płyty, „Déjà Vu”, nagrany z udziałem Jaya-Z, zajął pierwsze miejsce na UK Singles Chart[51]. W październiku wydany został kolejny singiel, „Irreplaceable”, który pozostawał na szczycie Billboard Hot 100 przez dziesięć tygodni i był jednym z najpopularniejszych utworów w karierze Beyoncé[52]. Mimo komercyjnego sukcesu, krótki okres produkcji płyty spotkał się ze sporą krytyką[53][54][55].

3 kwietnia 2007 ukazała się edycja deluxe B’Day zawierająca pięć nowych utworów oraz hiszpańskojęzyczną wersję „Irreplaceable” i „Listen”[56][56]. Jednocześnie wydany został również B’Day Anthology Video Album, złożony z dziesięciu wideoklipów do piosenek z B’Day[56][57]. Beyoncé wyruszyła w trasę koncertową promującą album, The Beyoncé Experience, w ramach której wystąpiła w ponad 90 obiektach na całym świecie. Zapis koncertu w Staples Center w Los Angeles został wydany na DVD The Beyoncé Experience Live[58].

2008–2010: I Am... Sasha Fierce

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé w Lizbonie (2009)

Trzeci album studyjny Knowles, I Am... Sasha Fierce, ukazał się 18 listopada 2008[59]. Wokalistka wytłumaczyła, że tytułowa Sasha Fierce to jej alter ego, które przybiera na scenie[60]. Premierę płyty poprzedziło wydanie dwóch singli: „If I Were a Boy” i „Single Ladies (Put a Ring on It)”[61][62]. Podczas gdy „If I Were a Boy” uplasował się na szczytach notowań na całym świecie, zwłaszcza w Europie, „Single Ladies (Put a Ring on It)” dotarł na 1. miejsce Billboard Hot 100, na którym pozostawał przez cztery tygodnie[63]. Piąty singel z I Am... Sasha Fierce „Halo”, uplasował się na 5. pozycji Hot 100, będąc 12. utworem Knowles, który zajął miejsce w czołowej dziesiątce listy. Tym samym Beyoncé stała się artystką z największą liczbą singli w pierwszej dziesiątce tej listy w dekadzie 2000–2009[64][65].

Beyoncé wystąpiła w musicalu biograficznym Cadillac Records, wcielając się w postać wokalistki bluesowej Etty James[66]. Jej rola spotkała się z pozytywnymi ocenami krytyków, zaś utwór nagrany przez Knowles i Scotta McFarnona, „Once in a Lifetime”, nominowany był do Grammy i Złotego Globu[67]. Artystka zagrała również w thrillerze Obsesja. Mimo nieprzychylnych recenzji, film okazał się komercyjnym sukcesem[68]. 18 stycznia 2009 roku Beyoncé zaśpiewała podczas uroczystości w Lincoln Memorial, honorujących inaugurację Baracka Obamy, 44. Prezydenta Stanów Zjednoczonych[69]. Natomiast dwa dni później wykonała cover „At Last” Etty James na balu inauguracyjnym, do którego Barack Obama i jego żona Michelle zatańczyli swój pierwszy taniec jako prezydent i pierwsza dama[70].

Wiosną 2009 Knowles rozpoczęła trasę koncertową I Am... Tour, która objęła ponad 100 występów. Północnoamerykański etap został uwieńczony czterema koncertami w Encore Theater w Las Vegas. Zapis tychże występów wydany został w postaci DVD I Am... Yours: An Intimate Performance. I Am... Tour zajęła miejsce 15. na liście najbardziej dochodowych tras koncertowych 2009, zarabiając ponad 57 milionów dolarów na 57 koncertach, w tym 25 w pełni wyprzedanych[71]. Występy wokalistki zobaczyło 697 tysięcy osób, a dochód z trasy wzrósł do 86 milionów dolarów po 93 koncertach[72].

2010–2013: 4 i Super Bowl XLVII

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé podczas koncertu w ramach 4 Intimate Nights with Beyoncé (2011)

W listopadzie 2010 Knowles potwierdziła, że rozpoczęła prace nad kolejnym albumem studyjnym[73][74]. 21 kwietnia 2011 wydano pierwszy singiel promocyjny „Run the World (Girls)”, zaś 19 maja miała miejsce oficjalna premiera teledysku do piosenki[75][76]. 1 czerwca tego samego roku została wydana druga piosenka promocyjna „Best Thing I Never Had”[77]. Premiera albumu pt. 4 odbyła się 24 czerwca 2011, zadebiutował on na szczycie amerykańskiej listy Billboard 200[78]. Podczas 55. ceremonii wręczenia nagród Grammy Beyoncé otrzymała nagrodę za piosenkę „Love on Top”, w kategorii Best Traditional R&B Performance[79]. Sam album otrzymał nominacje w kategorii najlepszy album do nagród: Soul Train Music Award[80], People’s Choice Award[81] oraz NAACP Image Award[82].

W czerwcu 2011 Beyoncé wystąpiła na Glastonbury Festival 2011, wraz z U2 i Coldplay[83]. Jej 90-minutowy występ miał miejsce ostatniego dnia festiwalu, 26 czerwca 2011[84]. Beyoncé była pierwszą kobietą, która wystąpiła w roli headlinera (jednego z głównych wykonawców) na scenie-piramidzie Glastonbury Festival od ponad dwudziestu lat[83]. Następnie Knowles zaśpiewała podczas kolejnych dwóch wielkich festiwali w Wielkiej Brytanii: 9 lipca pojawiła się na scenie T in the Park w Szkocji, zaś dzień później wystąpiła na Oxegen w Irlandii[85][86]. W sierpniu 2011 Beyoncé wystąpiła podczas serii czterech koncertów specjalnych – 4 Intimate Nights with Beyoncé, w nowojorskim Roseland Ballroom[87].

21 stycznia 2013 roku wokalistka wykonała Hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki podczas drugiej inauguracji Baracka Obamy na stanowisko Prezydenta Stanów Zjednoczonych[88]. 3 lutego 2013 Beyoncé wystąpiła podczas halftime show Super Bowl XLVII, rozgrywanego na stadionie Mercedes-Benz Superdome w Nowym Orleanie[89]. Jej występ został pozytywnie przyjęty przez odbiorców; wedle danych serwisu Twitter, tuż przed nim, w trakcie oraz krótko po, w sieci opublikowano 749 tysięcy tweetów o Beyoncé, zaś podczas całego wieczoru liczba ta przekroczyła 6 milionów[90][90].

2013–2016: Beyoncé

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé podczas The Mrs. Carter Show World Tour (2013)

16 lutego na antenie HBO premierę miał film dokumentalny poświęcony Knowles, Life is But a Dream[91]. Dokument, za którego produkcję i reżyserię odpowiadała sama wokalistka, zawiera archiwalne materiały z jej dzieciństwa, zapisy prób przed koncertami i sesji nagraniowych w studio, ukazuje jej rolę jako matki i biznesmenki oraz próby balansowania pomiędzy karierą a życiem rodzinnym, a w tym powrót na scenę po narodzinach córki[92]. Z kolei 24 maja 2013 roku odbyła się premiera filmu animowanego 3D Tajemnica zielonego królestwa, w którym Knowles użyczyła głosu postaci królowej Tary[93]. Na potrzeby produkcji wokalistka nagrała ponadto utwór „Rise Up”, napisany we współpracy z Sią[94]. W maju wokalistka nagrała wraz z raperem André 3000 cover piosenki „Back to Black” Amy Winehouse, który został następnie wydany na ścieżce dźwiękowej filmu Wielki Gatsby[95].

Knowles pojawiła się gościnnie wraz z Michelle Williams w utworze „You Changed”, wydanym na płycie Talk a Good Game Kelly Rowland[96]. Następnie, z raperami 2 Chainz i The-Dream, nagrała piosenkę „Turnt”, wydaną na płycie tego ostatniego, zatytułowanej IV Play[97]. Beyoncé pojawiła się również na kolejnym wydawnictwie swojego męża Jaya-Z – Magna Carta... Holy Grail, w utworze „Part II (On the Run)”, a także w ścieżkach „Tom Ford” i „BBC”, w których wystąpiła pod przydomkiem Third Ward Trill[98].

Potwierdzając prace nad nowym albumem, Beyoncé opublikowała w marcu 2013 roku fragment utworu „Bow Down / I Been On”[99]. 15 kwietnia 2013 Knowles rozpoczęła światową trasę koncertową The Mrs. Carter Show World Tour, która obejmowała 123 koncerty na całym świecie[100]. 13 grudnia 2013, zupełnie niespodziewanie opublikowała za pośrednictwem iTunes swoją piątą płytę, zatytułowaną Beyoncé[101]. W momencie premiery zyskała ona miano „wizualnej”, jako że każdej z piosenek towarzyszył wideoklip. Album zadebiutował na szczycie listy Billboard 200, a jego sześciodniowa sprzedaż na świecie wyniosła milion kopii[102]. Trzydniowa sprzedaż światowa Beyoncé osiągnęła natomiast poziom 828,773 egzemplarzy, dzięki czemu wydawnictwo dzierży tytuł najszybciej sprzedającej się płyty w historii iTunes[103][104]. Sama wokalistka stała się ponadto pierwszą kobietą w historii, której pięć kolejnych albumów debiutowało na 1. miejscu listy Billboard 200[104]. „XO” i „Drunk in Love” (z udziałem Jaya-Z) wydane zostały 16 i 17 grudnia jako główne single promujące płytę. Singiel „Drunk in Love” zadebiutował na miejscu drugim listy Billboard Hot 200[105].

W kwietniu 2014 Beyoncé oraz Jay-Z ogłosili trasę On the Run. Była to pierwsza tego typu seria wspólnych występów pary[106]. 24 sierpnia artystka została uhonorowana nagrodą Video Vanguard Award podczas MTV Video Music Awards[107]. W listopadzie magazyn Forbes ogłosił Beyoncé po raz drugi z rzędu najlepiej zarabiającą kobietą w przemyśle muzycznym; jej majątek powiększył się o 115 milionów dolarów, ponad dwukrotnie więcej niż w roku poprzednim. Album Beyoncé doczekał się reedycji w formie edycji platynowej; box setu zawierającego zupełnie nowe utwory[108].

2016–2018: Lemonade i Everything Is Love

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé podczas The Formation World Tour (2016)

6 lutego 2016 Beyoncé wydała singiel „Formation” wraz z teledyskiem na platformie streamingowej Tidal[109]. Po raz pierwszy singiel został wykonany na żywo podczas NFL Super Bowl 50 halftime show[110][111]. 6 kwietnia 2016 opublikowała krótki klip zwiastujący projekt zatytułowany Lemonade[112]. Okazał się nim być godzinny film który swoją premierę miał na kanale HBO. Produkcja otrzymała pozytywne recenzje oraz cztery nominacje do Nagrody Emmy, a sama Beyoncé otrzymała dwie nominacje do tej nagrody za pracę reżysera oraz producenta[113].

23 kwietnia 2016 został wydany szósty album studyjny zatytułowany tak samo jak film, czyli Lemonade[114]. Album znalazł się na pierwszym miejscu listy US Billboard 200, czyniąc Beyoncé pierwszym artystą w historii Billboardu, który zadebiutował na pierwszym miejscu na liście w przypadku każdego albumu[115]. Wszystkie utwory albumu znalazły się na liście Billboard Hot 100[116]. Był to trzeci najlepiej sprzedający się album w 2016 w USA oraz najlepiej sprzedający się album na świecie z globalną sprzedażą 2,5 miliona w ciągu roku[117][118]. Krążek był nominowany w 11 kategoriach podczas MTV Video Music Awards 2016[118]. Na 59. rozdaniu nagród Grammy w lutym 2017, Lemonade otrzymało 2 nagrody (pośród 9 nominacji)[119]. W tym samym roku piosenkarka obyła światową trasę The Formation World Tour, która uwzględniała koncerty w Północnej Ameryce oraz Europie[120][121].

We wrześniu 2017 Beyoncé współpracowała z J Balvinem i Willym Williamem, przy remiksie utworu „Mi Gente”[122]. 10 listopada 2017 Eminem wydał „Walk on Water” z udziałem Beyoncé[123]. 30 listopada Ed Sheeran ogłosił, że Beyoncé pojawi się w remiksie jego piosenki „Perfect”. Utwór „Perfect Duet” został wydany 1 grudnia 2017 i osiągnął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100[124][125]. Wraz z Jaz -Z stworzyła piosenkę „Family Feud”, które znalazła się na płycie rapera 4:44[126]. Wspólnie z mężem oraz DJ Khaledem nagrała piosenkę „Top Off”, która znalazła się w albumie Father of Asahd[127].

6 czerwca 2018 Beyoncé i jej mąż Jay-Z rozpoczęli trasę On the Run II w Cardiff w Wielkiej Brytanii. Dziesięć dni później, para zaprezentowała album Everything Is Love, wspólny album studyjny. Krążek, promowany singlem „Apeshit”, znalazł się na drugim miejscu na US Billboard 200 i przyniósł artystom nagrodę Grammy[128][129]. 2 grudnia 2018 Beyoncé wraz z Jay-Z wystąpiły na festiwalu Global Citizen Festival: Mandela 100, który odbył się na stadionie FNB w Johannesburgu w RPA[130].

2018–2021: Homecoming i The Lion King

[edytuj | edytuj kod]

14 kwietnia 2018 Beyoncé zagrała na festiwalu Coachella. Początkowo do tego wydarzenia miało dojść w 2017, jednak piosenkarka zrezygnowała z występu, z powodu obaw lekarzy dotyczących jej ciąży[131]. Jej występ z 14 kwietnia, w którym wzięło udział 125 000 festiwalowiczów, został natychmiast doceniony, a wiele mediów określiło go jako historyczny[132][133]. 7 kwietnia 2019 został wydany film dokumentalny i koncertowy Homecoming, który skupiaj się na występach Beyoncé na festiwalu Coachella w 2018 roku[134]. Wraz z filmem doszło do opublikowania album koncertowego Homecoming: The Live Album[135]. Za zaangażowanie w filmie artystka otrzymała cztery nominacje do Primetime Emmy Awards, w tym za reżyserię, scenariusz i produkcje[136].

9 lipca 2019 miała miejsce premiera adaptacji filmu Król Lew, w której produkcję zaangażowała się Beyoncé. Artystka użyczyła głosu jednej z głównych postaci Bajki – Nali[137]. Dodatkowo była jednym z autorów ścieżki dźwiękowej, wykonując m.in. cover piosenki „Can You Feel the Love Tonight”[138]. 19 lipca wydała The Lion King: The Gift, czyli album zawierający piosenki zainspirowane filmem, w tym singiel „Spirit”, który otrzymał nominację do Złotego Globu[139][140].

29 kwietnia 2020 Beyoncé pojawiła się na remiksie utworu Megan Thee Stallion „Savage”. Piosenka zajęła pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100[141]. 19 czerwca 2020 Beyoncé wydała singiel „Black Parade”[142]. 31 lipca 2020 doszło do premiery filmu muzycznego Black is King, którego reżyserem, producentem i scenarzystą była Beyoncé, a sam film otrzymał nagrodę Primetime Emmy[143]. W 2021 Beyoncé wydała piosenkę pod tytułem „Be Alive”[144]. Piosenka znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu King Richard i otrzymała nominację do Oscara oraz Złotego Globu w kategorii „najlepsza piosenka oryginalna”[145].

2022: Trylogia albumów

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé podczas Renaissance World Tour (2023)

2022–2023: Akt I: Renaissance

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Renaissance (album Beyoncé).

W czerwcu 2022 Beyoncé ogłosiła, że w lipcu dojdzie do premiery jej siódmego albumu studyjnego, który będzie pierwszym albumem z trzyczęściowej trylogii[146][147]. Pierwszy singiel promocyjny „Break My Soul”, został wydany 21 czerwca 2022[148]. Cały album zatytułowany Renaissance został wydany 29 lipca 2022 i zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200[149][150]. Po premierze albumu singiel „Break My Soul” znalazł się na pierwszym miejscu listy Billboard 100, a w samym zestawieniu znalazły się wszystkie utwory z nowego albumu[151]. W 2022 Beyoncé otrzymała dziewięć nominacji do Nagrody Grammy, stając się najczęściej nominowanym wykonawcą podczas 65. ceremonii wręczenia nagród Grammy[152]. W trakcie ceremonii otrzymała cztery nagrody, a sam album zdobył tytuł Best Electronic/Dance Album[153].

21 stycznia 2023 Beyoncé wystąpiła w Dubaju na prywatnym pokazie, który był jej pierwszym organizowanym koncertem przed publicznością od 2019 roku[154]. 1 lutego 2023 Beyoncé poinformowała, że w maju wyruszy w swoją dziewiątą trasę koncertową Renaissance World Tour, podczas której dwukrotnie wystąpiła w Polsce[155]. 28 lipca 2023 roku wydany został utwór „Delresto (Echoes)”, który Beyoncé nagrała z Travisem Scottem na potrzeby albumu Utopia[156]. Piosenka zajęła 25. miejsce na liście Billboard Hot 100, stając się 100. utworem piosenkarki, który trafił na to zestawienie (podliczając single z kariery solowej, Destiny’s Child oraz The Carters)[63][157][158].

1 października 2023 po zakończeniu ostatniego koncertu w ramach trasy koncertowej na ekranach wyświetlony został zwiastun filmu dokumentalnego Renaissance: A Film by Beyoncé[159]. Premiera filmu, którego scenarzystą, reżyserem oraz producentem jest Beyoncé, miała miejsce 25 października 2023 w Stanach Zjednoczonych[160][161]. 1 grudnia 2023, czyli w dniu rozpoczęcia globalnej dystrybucji filmu na muzyczne platformy strumieniowe bez wcześniejszej zapowiedzi udostępniony został utwór piosenkarki pt. „My House”[162].

2024: Akt II: Cowboy Carter

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Cowboy Carter.

11 lutego 2024 podczas trwania Super Bowl LVIII wyemitowano minutową reklamę, w której wystąpił Tony Hale i Beyoncé[163]. Krótko po emisji reklamy Beyoncé zamieściła na Instagramie zwiastun wideo ósmego albumu studyjnego, który ma być drugim aktem trzyczęściowej trylogii krążków piosenkarki (począwszy od albumu Renaissance)[164]. Dodatkowo tego samego dnia wydane zostały bez wcześniejszej zapowiedzi dwa pierwsze single promocyjne nowego albumu – „16 Carriages” oraz „Texas Hold ’Em”[165]. Drugi z nich osiągnął duży sukces komercyjny, znalazł się m.in. na szczycie list: Billboard Hot 100, Billboard Hot Country Songs, Billboard Global 200 oraz Canada Hot 100[63].

Album został wydany 29 marca 2024[166]. Podczas jego tworzenia artystka współpracowała między innymi z Miley Cyrus (nad utworem „II Most Wanted”) i Post Malone[167]. Krążek zadebiutował na szczecie listy Billboard 200, a w zestawieniu najpopularniejszych utworów w USA znalazły się wszystkie piosenki z albumu[168][169]. Dodatkowo osiągnął rekord najczęściej odtwarzanego krążka w ciągu jednego dnia w 2024 roku na platformie Spotify (rekord został pobity przez album The Tortured Poets Department) oraz zajął siódme miejsce pod względem najlepszego debiutu w przypadku dowolnego albumu kobiecego w historii platformy[170][171].

Charakterystyka twórczości

[edytuj | edytuj kod]

Styl muzyczny oraz warstwa liryczna utworów

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé w trakcie Super Bowl XLVII halftime show (2013)

W dyskografii Beyoncé podkreśla się dużą różnorodność gatunkową[172][173]. Krytycy muzyczni przyznają, że jej głównym gatunkiem jest muzyka R&B, jednak Knowles swojej karierze wydała utwory definiowane również jako: pop (np. „Single Ladies”), soul (np. „Listen”), house (np. „Break My Soul”), hip-hop (np. „Savage Remix”), trap (np. „Black Parade”), disco (np. „Virgo’s Groove”), rock (np. „Don’t Hurt Yourself”), gospel (np. „Spirit”), reggae (np. „Hold Up”), country (np. „Daddy Lessons”) oraz jazz (np. cover piosenki „At Last”)[173][174][175]. Z racji różnorodności gatunkowej Beyoncé, na jej dorobek artystyczny składają się zarówno ballady (np. „Halo” lub „I Was Here”), jak i piosenki żywiołowe (np. „Diva” lub „Telephone”)[176].

Knowles jest jako współautorka większości swoich piosenek, jednak przy warstwie lirycznej jej utworów często pracuje wielu pisarzy[177]. Jej pierwszy album pt. Dangerously in Love opisuje tematy miłości, emocji oraz seksualności[178]. Utwory o podobnej tematyce zawiera, zainspirowany rolą Beyoncé w filmie Dreamgirls, krążek pt. B’Day, który dodatkowo zawierał motywy o empowermencie kobiet[179][180]. Albumy piosenkarki I Am... Sasha Fierce, 4 oraz Beyoncé zawierają tematykę miłości, sławy, odwagi, feminizmu, seksualności oraz wolności[181][182][183]. Album Lemonade, który zainspirowany jest problemami związkowymi między Beyoncé a Jay-Z, opisuje tematykę zdrady, zemsty, miłości, relacji, samorealizacji oraz równości czarnoskórych amerykanów[184]. Warstwa liryczna utworów w albumie Renaissance, zainspirowanego społecznością LGBT, opiera się o eskapizm, pewności siebie, wyrażanie siebie, hedonizm i przyjemność[185][186]. Beyoncé w swoich utworach poruszyła tematy problemów społecznych przede wszystkim rasizmu (np. „Formation” lub „Black Parade”) oraz feminizmu (np. „Run the World (Girls)”)[187][188].

Głos

[edytuj | edytuj kod]
Beyonce (2007)

Skala mezzosopranowego głosu Beyoncé wynosi cztery oktawy[189]. Consequence of Sound umieścił Beyoncé na 30. miejscu listy 100 największych piosenkarek wszechczasów, natomiast magazyn Rolling Stone umieścił ją na ósmym miejscu na liście 200 największych piosenkarzy wszechczasów, opisując Beyoncé jako „jedną z największych wokalistek popu”, a jej głos jako reprezentujący „całą historię czarnej muzyki”[190][191]. Magazyn Cove umieścił Knowles na 7. miejscu listy 100 najlepszych wokalistek, przyznając jej 48/50 punktów. Chris Richards z Washington Post stwierdził[192]:

„Nawet kiedy [Beyoncé] nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości, wciąż wznosi się ponad swoich imitatorów. Wszystko jest w jej głosie – nadludzkim instrumencie zdolnym do zapełnienia każdego beatu wywołującymi gęsią skórkę szeptami lub rykami w stylu divy. Uderzający, pogardliwy, miłosny, wrogi – Beyoncé śpiewa o każdym z tych punktów z niewątpliwą wirtuozerią.”

Krytycy muzyczni przypisują Beyoncé w dużej mierze wynalezienie stylu rapowo-śpiewającego staccato, który stał się popularny w muzyce pop, R&B i rapie, a przez nią po raz pierwszy został wykonany na drugim albumie grupy Destiny’s Child pt. The Writing’s on the Wall[193][194]. Michael Eric Dyson stwierdził, że Beyoncé „zmieniła cały gatunek rapu” i stała się „matką chrzestną” mamroczących raperów, którzy używają rytmu rapowania staccato[195].

Inspiracje artystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Beyoncé wyróżnia Michaela Jacksona jako swoją największą muzyczną inspirację i idola[196]. Według słów piosenkarki inspiracją do spełnienia celów w muzyce była Whitney Houston, a za przykład idealnego artysty uważa Dianę Ross[197]. Do innych artystów, którzy mają wpływ na twórczość Knwoles, należą: Cher[198], Tina Turner[198], Prince[199], Lauryn Hill[200], Aaliyah[201], Mary J. Blige[202], Janet Jackson[203], Anita Baker[204], Etta James[205] i Rachelle Ferrell[206]. Dodatkowo Beyoncé stwierdziła, że w gronie inspirujących ją postaci ważne miejsce zajmują Oprah Winfrey oraz Michelle Obama[204][207].

Wpływ na innych artystów

[edytuj | edytuj kod]

Wielu artystów wymienia Beyoncé i jej prace jako inspiracja w tym: Taylor Swif[208], Nicki Minaj[209], Frank Ocean[210], Jay-Z, Lady Gaga[211], Adele[212], Ariana Grande[213], Paul McCartney[214], Garth Brooks[215], Britney Spears[204], Miley Cyrus

Adele (po lewej) i Taylor Swift (po prawej) wymieniają Beyoncé jako jedną z inspiracji artystycznych

[216], Sam Smith[204] Olivia Rodrigo[217], Selena Gomez[204], Alexandra Burke[218] i Roksana Węgiel[219].

Beyoncé zdobyła powszechne uznanie w gronie artystów i osób publicznych. Lady Gaga wyznała w programie specjalnym MTV[173]:

„Nigdy nie powiedziałam o tym Beyoncé, ale pamiętam, jak któregoś dnia leżałam na kanapie u mojej babci płacząc, a w telewizji pojawił się wideoklip Destiny’s Child. Oglądając Beyoncé myślałam 'Oh, ona jest gwiazdą. Chcę tego samego. Chcę być w MTV.’ A teraz nagrywam z Beyoncé wideoklipy.”

Adele podczas wywiadu mówiła o Beyoncé[198]:

„Nie znam jej, jednak jest ona ogromną częścią mojego życia. Wszystko, do czego się odnoszę zawsze miało coś wspólnego z Destiny’s Child lub samą Beyoncé. Ona doskonale wie, czego chce. Kontroluje to wszystko. Ma klasę. I jest po prostu miłą osobą.”

Nicole Scherzinger powiedziała[220]:

„Inspirują mnie kobiety pokroju Beyoncé, w przypadku których kostium/stylizacja to nie wszystko. Liczy się prawdziwy artyzm, jaki wkładają w to, co robią, i dlatego chciałabym sama zmierzać w tym kierunku.”

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Działalność filantropijna

[edytuj | edytuj kod]
Knowles podczas oficjalnego otwarcia Beyoncé Cosmetology Center (2010)

W 2002 Beyoncé, Kelly Rowland i Tina Knowles założyły Survivor Foundation, czyli fundację działającą na rzecz ludzi, którzy ucierpieli we wszelkiego rodzaju katastrofach, a także wsparcie w indywidualnych przypadkach, zwłaszcza osób chorych na HIV/AIDS oraz bezdomnych[221]. Wśród inicjatyw Survivor Foundation są m.in.: doroczny karnawał świąteczny, Knowles-Rowland Center oraz Temenos Place Apartments, czyli 43-piętrowy budynek w Houston, przeznaczony dla rodzin, które ucierpiały po naturalnych katastrofach[222]. Jako przedstawicielka Survivor Foundation, Beyoncé odwiedziła Etiopię, gdzie gościła w lokalnych sierocińcach oraz brała udział w sadzeniu drzew, części kampanii Two Trees for 2000[223]. Podczas trasy koncertowej The Beyoncé Experience w 2006 roku, wokalistka organizowała wraz z fundacją zbiórki żywności[224].

W 2005 wspólnie z członkiniami zespołu Destiny’s Child wydała utwór „Stand Up for Love”, który posłużył jako oficjalny hymn Międzynarodowego Dnia Dziecka[225]. W 2008 roku Beyoncé nagrała z kilkoma innymi wokalistkami „Just Stand Up!”, piosenkę promującą charytatywny program Stand Up to Cancer[226]. W 2009 Knowles przekazała 4 miliony dolarów wynagrodzenia uzyskanego z pracy nad filmem Cadillac Records na rzecz Phoenix House, organizacji non-profit zajmującej się rehabilitacją odwykową i alkoholową[227]. Po trzęsieniach ziemi na Haiti w 2010 Beyoncé została oficjalną twarzą limitowanej edycji koszulek Fashion for Haiti stworzonej aby wesprzeć ofiary trzęsienia ziemi[228]. Beyoncé zaangażowała się kampanię „Let’s Move! Flash Workout”, okazującą wsparcie dla inicjatywy pierwszej damy Michelle Obamy, mającej na celu zwalczanie otyłości wśród dzieci i młodzieży[229].

W 2010 Beyoncé wzięła udział w charytatywnym telethonie Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief i w ramach akcji wykonała w duecie z Chrisem Martinem na pianinie akustyczną wersję „Halo”[230][231]. W 2011 została ambasadorką kampanii Światowego Dnia Pomocy Humanitarnej w 2012 i z tego powodu nagrała teledysk do piosenki „I Was Here” w siedzibie Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku i dodatkowo przekazała cały zysk z utworu na rzecz funduszu[232]. Na początku 2013 Knowles zaangażowała się w kampanię „Chime for Change” prowadzoną przez dom mody Gucci, której celem jest szerzenie idei empowermentu kobiet[233]. Beyoncé ponadto była promotorką kampanii „Miss a Meal” na rzecz donacji produktów żywnościowych[234]. W 2016 Beyoncé oraz Jay-Z przekazali 15 milionów dolarów na wsparcie ofiar huraganu Matthew, a dodatkowo Beyoncé przekazała ponad 80 000 dolarów na pomoc ofiarom kryzysu wodnego we Flint[235][236]. W 2018 po wydaniu remixu utworu „Mi Gente” J. Balvina i Willy’ego Williama z udziałem Beyoncé cały dochód z wydawnictwa został przekazany na rzecz organizacji charytatywnych pomagającym w przypadku klęsk żywiołowych po huraganach Harvey, Irma i Maria oraz trzęsienia ziemi w Chiapas i Puebla[237].

W 2020 Megan Thee Stallion wydała z Knowles remix piosenki „Savage”, z którego cały dochód został przeznaczony na pomoc organizacji Bread of Life Houston w walce z COVID-19[238]. W lipcu 2020 Beyoncé we współpracy z NAACP założyła fundusz Black-Owned Small Business Impact Fund, który oferuje dotacje w wysokości 10 000 dolarów małym firmom będącym własnością czarnych osób czarnoskórych[239]. Na dzień 31 grudnia 2020 fundusz przyznał małym przedsiębiorstwom będącym własnością czarnych 715 dotacji na łączną kwotę 7,15 mln dolarów. Dodatkowo Beyoncé przekazała na fundusz dochód z piosenki „Black Parade”[240]. W kwietniu 2020 przekazała 6 milionów dolarów na rzecz National Alliance in Mental Health, Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles i organizacji społeczności lokalnych, aby zapewnić usługi w zakresie zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia kluczowym pracownikom podczas pandemii COVID-19[241].

Zaangażowanie polityczne i poglądy

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé śpiewająca „At Last” do pierwszego wspólnego tańca Obamów jako pary prezydenckiej na balu inauguracyjnym (2009)

Beyoncé wielokrotnie wyrażała swoje poparcie dla Partii Demokratycznej oraz bezpośrednio angażowała się w jej działania. W trakcie kampanii wyborczej w 2008 poparła kandydaturę Baracka Obamy na prezydenta Stanów Zjednoczonych[242]. Beyoncé udzieliła ponownego poparcia Obamie w 2012 i wspólnie z mężem zorganizowała zbiórkę pieniędzy na rzecz kampanii prezydenckiej, której łączny przychód wyniósł ponad cztery miliony dolarów[243][244]. Poparcie od piosenkarki otrzymała również Hillary Clinton w czasie prezydenckiej kampanii wyborczej w 2016[245]. W maju 2015 Knowles wzięła udział w zbiórce funduszy na rzecz kampanii, natomiast w listopadzie 2016 wystąpiła na wiecu kampanijnym Clinton w Cleveland, wykonując parę piosenek z własnej dyskografii[246]. W trakcie wydarzenia powiedziała[247]:

„Był czas, kiedy opinia kobiet nie miała znaczenia(…). Spójrzcie, jak daleko zaszłyśmy, od braku głosu do bycia na skraju tworzenia historii. Chcę, aby moja córka dorastała, widząc kobietę, która przewodniczy naszemu krajowi(…)”.

W trakcie wyborów do kongresu w 2018 zadeklarowała swój głos na kongresmena Beto O’Rourke z Teksasu[248]. W 2020 poparła kandydaturę Joe Bidena oraz wezwała swoich słuchaczy do udziału w wyborach, nagrywając specjalnie przesłanie udostępnione za pośrednictwem mediów społecznościowych[249]. Zaangażowanie piosenkarki w kampanie prezydenckie zostało opisane jako „wpływowe” i mobilizujące ciemnoskórych obywateli Stanów Zjednoczonych[250][251]. Piosenką kampanii prezydenckiej Kamali Harris w 2024 został utwór „Freedom” z albumu Lemonade[252][253]. 25 października 2024 Beyoncé przemawiała wspólnie z Kelly Rowland w trakcie wiecu wyborczego Harris w Houston[254].

Transparent wykorzystujący fragment utworu „Formation” (2017)

Beyoncé zaangażowała się w ruchy na rzecz równości rasowej w USA. W 2013 wzięła udział w wiecu sprzeciwiającym się uniewinnieniu George’a Zimmermana, który w nocy z 26 na 27 lutego 2012 zastrzelił Trayvona Martina[255]. Wspólnie z mężem wspierała finansowo ruch Black Lives Matter oraz angażowała się na rzecz uwolnienia aktywistów zatrzymanych w trakcie protestów przeciwko brutalności policji w Baltimore i Ferguson w stanie Missouri[256][257]. W 2020 napisała list do prokuratora generalnego stanu Kentucky Daniela Camerona, zwracając uwagę na brak aresztowań w sprawie zastrzelenia Breonny Taylor[258]. W tym samym roku wydała oświadczenie wspierające protesty po zabójstwie George’a Floyda[259]. Jej utwory „Black Parade”, „Freedom” oraz „Formation” były wykorzystywane w czasie manifestacji po śmierci Floyda[260]. Ostatnia z wcześniej wymienionych została premierowo wykonana w czasie Super Bowl 50 halftime show, występ wywołał kontrowersje w związku z nawiązaniem do Partii Czarnych Panter[261].

W 2013 roku Beyoncé oświadczyła w wywiadzie dla Vogue, że uważa się za „współczesną feministkę”[262]. Motyw feminizmu pojawił się po raz pierwszy w jej dyskografii w utworze „Independent Women Part I”[263]. W kolejnych latach nagrała utwory „Single Ladies (Put a Ring on It)” (2008), „If I Were a Boy” (2008) oraz „Diva” (2009); zawierające podobną tematykę[264]. W piosence „***Flawless” (2013) uwzględniła fragment eseju Chimamandy Ngozi Adichie We Should All Be Feminists[265]. Tekst został wykorzystany przez Beyoncé w trakcie występu na festiwalu Coachella, jako outro utworu „Run the World (Girls)”, który uznawany jest za jeden z „feministycznych hymnów”[266][267][268].

Beyoncé poparła wprowadzenie ustawodawczo małżeństw osób tej samej płci oraz zaangażowała się w kampanię „Demand A Plan”, mającą na celu zmianę przepisów federalnych dotyczących dostępu do broni po strzelaninie w szkole na terenie Newtown[269][270]. Wyraziła również poparcie dla osób transseksualnych, sprzeciwiając się polityce administracji Trumpa wobec nich oraz regulacji wprowadzanych na terenie Karoliny Północnej[271][272].

Działalność biznesowa i produkty

[edytuj | edytuj kod]

House of Deréon

[edytuj | edytuj kod]
Logo marki House of Deréon

W 2005 roku Beyoncé założyła wraz z matką Tiną dom mody House of Deréon. Styl oraz koncepcja ubrań inspirowana jest trzema pokoleniami kobiet w ich rodzinie, zaś część nazwy – „Deréon” stanowi hołd wobec babci Knowles, Agnèz Deréon[273][274]. Marka posiada sklepy na terenie Stanów Zjednoczonych oraz Kanady[274]. W 2004 roku Beyoncé i Tina powołały do życia również Beyond Productions, firmę zajmującą się menedżmentem oraz licencjonowaniem House of Deréon[275]. Odzież House of Deréon wykorzystana została w grze Style Savvy na Nintendo DS, którą promowała Knowles[276].

W lipcu 2009 roku Beyoncé i jej matka wprowadziły na rynek nową markę, Sasha Fierce for Deréon, której grupą docelową była młodzież. Kolekcja dostępna była w sklepach Macy's i Dillard's, a także Jimmy Jazz oraz Against All Odds[277]. W maju 2010 roku Knowles porozumiała się z siecią odzieżową C&A; na mocy umowy na specjalnych warunkach, w brazylijskich sklepach C&A zadebiutowała kolekcja Deréon by Beyoncé for C&A[278].

Współprace z markami

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku Beyoncé podpisała kontrakt z Pepsi, zakładający udział w reklamach telewizyjnych, radiowych oraz drukowanych napoju[279]. Wokalistka została włączona do kampanii promocyjnej, aby zwiększyć potencjalne grono odbiorców o nowe grupy wiekowe[280]. W reklamie telewizyjnej z 2004 roku, która utrzymana była w stylu gladiatorskim, Knowles pojawiła się u boku Britney Spears, Pink oraz Enrique Iglesiasa. Następnego roku do tego grona dołączyli Jennifer Lopez i David Beckham, a nowa kampania ukazywała gwiazdy w roli samurajów[281].

Pod koniec 2007 roku Beyoncé została twarzą perfum Emporio Armani Diamonds[282]. Utrzymana w stylu retro i zarejestrowana w formacie monochromatycznym reklama ukazywała wokalistkę w srebrnej, opalizującej niczym diamenty sukni, która na tle orkiestry śpiewała własną wersję klasyka „Diamonds Are a Girl’s Best Friend”[283]. Według New York Post, wyboru dokonał osobiście Giorgio Armani[284]

Knowles reklamowała również produkty kosmetyczne oraz perfumy. Odkąd ukończyła 18 lat współpracowała z firmą L’Oréal, a w 2003 roku podpisała z nią oficjalny kontrakt, opiewający na kwotę miliona dolarów[285][286]. W 2004 roku wokalistka wyprodukowała we współpracy z marką Tommy Hilfiger sygnowany przez siebie zapach True Star. Jako część wkładu w produkt, Beyoncé nagrała cover utworu „Wishing on a Star” do reklam telewizyjnych perfum[287].

W 2007 roku Knowles podpisała kontrakt reklamowy z firmą Samsung i stała się twarzą telefonu muzycznego F300[288]. Wokalistka pojawiła się w reklamach telewizyjnych produktu, a także wystąpiła na kilku promocyjnych koncertach[288]. Kilkanaście tygodni później Samsung wyprodukował limitowaną edycję modelu, zwaną B’Phone’em, stworzoną we współpracy z Beyoncé[289]. B’Phone’a od wersji oryginalnej, oprócz parametrów technicznych, odróżniał m.in. burgundowo-złoty kolor, a także indywidualny dostęp do materiałów koncertowych oraz muzycznych z repertuaru Knowles[289].

Perfumy Beyoncé

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku premierę miały pierwsze perfumy Knowles, Heat[290]. W ciągu pierwszej godziny sprzedano 72 tysiące flakonów, czyli 1200 buteleczek na minutę, zaś sam Heat stał się najpopularniejszym zapachem w Stanach Zjednoczonych[291][292]. Po pierwszym miesiącu dostępności w Macy's, dochód ze sprzedaży Heat wyniósł ponad 3 miliony dolarów[293]. Według ekspertów rynku, w pierwszym roku produkcji Heat mógł przynieść zyski w wysokości 100 milionów dolarów[294][295]. 14 lutego 2011 roku premierę miały drugie perfumy Beyoncé – Heat Rush, stanowiące siostrzany zapach Heat. Z kolei we wrześniu tego samego roku w sklepach zadebiutowały trzecie perfumy Knowles, Pulse. W 2013 roku, z okazji rozpoczęcia trasy koncertowej The Mrs. Carter Show, na rynku pojawiła się limitowana wersja Heat[296]. W sumie, sześć różnych edycji Heat pozostaje najlepiej sprzedającym się zapachem stworzonym przez osobę z show-biznesu, z zyskami ze sprzedaży przekraczającymi 400 milionów dolarów[297].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Artystyczna fotografia Beyoncé Knowles (2011)
 Zobacz też: Lista nagród i nominacji Beyoncé.

Beyoncé otrzymała 32 nagrody Grammy (pośród 88 nominacji)[1]. W 2023 po zdobyciu 32 statuetki Grammy stała się najczęściej nagradzanym artystą w historii nagród przyznawanych przez National Academy of Recording Arts and Sciences[298]. Znalazła się na 2 miejscu w zastawieniu 100 najbardziej nagradzanych gwiazd w historii według magazynu Fuse[299].

Beyoncé zdobyła również 29 MTV Video Music Awards, co czyni ją najczęściej nagradzaną artystką w historii Video Music Award[300]. Jest również najczęściej nagradzanym i nominowanym artystą w historii BET Award, zdobywając 32 nagrody z łącznej liczby 76 nominacji[301]. Jest najbardziej nagradzaną osobą na Soul Train Music Awards z 21 nagrodami jako artysta solowy i najbardziej nagradzaną osobą na NAACP Image Awards z 27 nagrodami jako artysta solowy[302][303]. Dodatkowo Beyoncé jest trzecią najczęściej nagradzaną artystką Billboard Music Award, posiadając 27 statuetek.

Otrzymała wiele nagród i nominacji za pracę filmową i telewizyjną. Otrzymała nominację do Oscara za najlepszą piosenkę oryginalną[304]. Była czterokrotnie nominowana do Złotych Globów w tym jednokrotnie za grę aktorską w filmie Dreamgirls[305]. Została wyróżniona dwiema nagrodami Critics’ Choice Movie Awards (pośród 5 nominacji)[306]. Byłą sześciokrotnie nominowana do Nagrody Satelita, w tym dwukrotnie w kategoriach aktorskich[307]. Była trzykrotnie nominowana w kategoriach aktorskich do NAACP Image Award. Otrzymała 9 nominacji do Nagrody Emmy[306].

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé (2019)

Pojawiła się 16 razy w księdze Rekordów Guinnessa, przy czym utrzymuje 11 rekordów[302][308][309][310][311][312][313][314][315][316][317][318][319][320]. Posiada swoje dni w stanie Minnesota (23 maja)[321] oraz w miastach Columbia (21 sierpnia)[322] i Orlando (29 sierpnia)[323]. W 2018 roku otrzymała klucze do Nowego Orleanu i Columbii[322][324].

Została uhonorowana tytułem Kobiety Roku 2009 według tygodnika Billboard[325]. W 2010 roku znalazła się na dziewiątym miejscu najbardziej wpływowych kobiet na świecie według magazynu Forbes[326]. W kolejnych latach zajęła: 18. miejsce (2011 i 2013)[327][328], 23. miejsce (2012)[329], 17. miejsce (2014)[330], 21. miejsce (2015)[331], 50. miejsce (2017 i 2018)[332][333], 66. miejsce (2019)[334], 72. miejsce (2020)[335] i 76. miejsce (2021)[336]. W 2014 roku została uznana za najbardziej wpływową kobietą na świecie według magazynu Time[337]. W 2016 roku zajęła 51. miejsce na liście najpotężniejszych kobiet magazynu biznesowego Fortune[338]. W 2018 i 2020 roku została nazwana najpotężniejszą kobietą muzyki według listy BBC Woman’s Hour[339][340]. W 2020 roku została wymieniona wśród 100 najbardziej wpływowych kobiet stulecia[341]. W czerwcu 2018 roku magazyn Rolling Stone jej piosenka „Crazy in Love” zajęła 1. miejsce w zestawieniu 100 najlepszych piosenek XXI wieku[342]. W 2020 roku magazyn muzyczny Pollstar przyznał jej nagrodę najlepszej artystki koncertowej dekady[343]. W styczniu 2023 zajęła ósme miejsce na liście 200 najlepszych piosenkarzy wszech czasów według magazynu Rolling Stone[344].

W styczniu 2012 roku ogłoszono, że Scaptia beyonceae, gatunek muchówki z rodziny bąkowatych, który został odkryty na terenach północnego Queensland w Australii, zyskał swoją nazwę na cześć Beyoncé Knowles[329].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé i Jay-Z (2018)

Od 2002 roku pozostaje w związku z raperem Jayem-Z, z którym kilkakrotnie współpracowała muzycznie. Pogłoski na temat łączących ich romantycznych relacji pojawiły się po nagraniu wspólnego utworu „’03 Bonnie & Clyde”[345]. Mimo zainteresowania mediów, artyści nie ujawniali informacji na temat życia prywatnego[346][347]. 4 kwietnia 2008 roku Beyoncé wyszła za Jaya-Z podczas prywatnej ceremonii na tarasie apartamentu Jaya-Z w nowojorskiej dzielnicy Tribeca. Fakt ten został nagłośniony przez media dopiero 22 kwietnia, kiedy ujawniono, że para wypełniła dokumenty ślubne[348]. Media okrzyknęły uroczystość ślubną pary mianem jednego z najpilniej strzeżonych wydarzeń w historii show-biznesu; pomimo upływu lat, pierścionek zaręczynowy pozostawał jedynym znanym, potwierdzonym elementem związanym z ceremonią[349][350].

Beyoncé z córką podczas Renaissance World Tour (2023)

28 sierpnia 2011 roku Beyoncé i Jay-Z potwierdzili, że spodziewają się pierwszego dziecka[351][352]. Blue Ivy Carter urodziła się w 7 stycznia 2012 roku w prywatnym skrzydle nowojorskiego szpitala Lennox Hill w Upper East Side[353][354][355][353][356][354][357][358][355]. 1 lutego 2017 roku para oznajmiła, że spodziewa się bliźniaków[359]. Córka Rumi i syn Sir urodzili się 13 czerwca 2017[360][361].

Beyoncé i Jay-Z przez trzy lata z rzędu byli najlepiej zarabiającą parą Hollywood według magazynu Forbes. W 2008 roku łączny roczny dochód pary wyniósł 162 mln USD, w 2009 roku stanowił 122 mln USD, a w 2010 roku szacowany był na 150 mln USD[362][363][364]. Beyoncé i Jay-Z zostali uznani za najbardziej wpływową i najlepiej zarabiającą parę świata w wydaniu Księgi rekordów Guinnessa z 2011 roku[365]. Kilka miesięcy później umieszczeni zostali przez Forbesa na 2. miejscu zestawienia najlepiej zarabiających par Hollywood 2011 roku, z rocznym zyskiem 72 mln USD; ustąpili wówczas jedynie Gisele Bündchen i Tomowi Brady’emu (76 milionów dolarów)[366]. W 2009 roku zajęli 47. miejsce na stworzonej przez magazyn New Statesman liście 50 postaci mających największy wpływ na współczesny obraz świata[367]. W styczniu 2012 zajęli 13. miejsce na liście czasopisma Billboard Power 100 uwzględniającej najbardziej wpływowe osoby branży muzycznej[368]. W 2012 roku powrócili na szczyt listy najlepiej zarabiających par Hollywood, generując łączny dochód w wysokości 78 mln USD[369].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne Destiny’s Child

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Destiny’s Child.

Albumy studyjne Beyoncé

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Beyoncé.

Ścieżki dźwiękowe

[edytuj | edytuj kod]

Wspólne albumy

[edytuj | edytuj kod]

Trasy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Gra aktorska

[edytuj | edytuj kod]
Film
Rok Film Rola Notki
2002 Austin Powers i Złoty Członek Foxxy Cleopatra[370] Nominacja – Black Reel Award for Best Breakthrough Performance[371]
Nominacja – MTV Movie Award for Best Breakthrough Performance[372]
2003 Wojna pokus Lilly[373] Nominacja – Black Reel Award for Best Actress[374]
Nominacja – NAACP Image Award for Outstanding Actress in a Motion Picture[375]
2004 Fade to Black ona sama[376] dokument o Jayu-Z
2006 Różowa Pantera Xania[377] rola drugoplanowa
Dreamgirls Deena Jones[378] Nominacja – Złoty Glob w kategorii najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu[379]
Nominacja – MTV Movie Award w kategorii najlepszy występ aktorski[380]
Nominacja – Black Reel Award w kategorii najlepszej aktorki[381]
Nominacja – NAACP Image Award w kategorii najlepszej aktorki w filmie fabularnym[382]
Nominacja – Satellite Award w kategorii najlepsza aktorka – komedia lub musical[383]
2008 Cadillac Records Etta James[384] Wygrana – Black Reel Award w kategorii najlepszej obsady[385]
Nominacja – NAACP Image Award w kategorii najlepszej aktorki drugoplanowej w filmie fabularnym[386]
Nominacja – Satellite Award w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa – film fabularny[387]
2009 Obsesja Sharon Charles[388] Wygrana – MTV Movie Award w kategorii najlepsza walka[388]
2013 Tajemnica zielonego królestwa królowa Tara (głos)[389] główna rola
2019 Król Lew Nala (głos)[390][391] Wygrana – People’s Choice Award w kategorii gwiazdy filmu animowanego[392]
2024 Mufasa: The Lion King
Telewizja
Rok Film Rola Notki
1998 Inny w klasie[393] ona sama „A Date with Destiny” (seria 3, odcinek 10)
2000 Sławny Jett Jackson[394] „Backstage Pass” (seria 3, odcinek 16)
2001 Carmen: A Hip Hopera[395] Carmen główna rola, film telewizyjny
2003 All of Us[396] ona sama „Kindergarten Confidential” (seria 1, odcinek 4)
2007 My Night at the Grammys[397] film telewizyjny
2009 Wow! Wow! Wubbzy![398] Shine (głos) „Wubbzy’s Big Makeover/The Big Wuzzlewood” (seria 2, odcinek 22)

„Wubb Girlz Rule!/Wuzzleburg Idol” (seria 2, odcinek 19)
„Bye Bye Wuzzleburg/Wubbzy’s Wacky Journey” (seria 2, odcinek 20)
„Lights, Camera, Wubbzy!/A Wubbstar Is Born” (seria 2, odcinek 23)

Wow! Wow! Wubbzy!: Wubb Idol[398] film telewizyjny

Reżyseria

[edytuj | edytuj kod]
Rok Film Rola Notki
2010 I Am... World Tour reżyser, producent[399] film koncertowy

Nominacja – Nagroda Grammy w kategorii najlepszy film muzyczny[1]
Nominacja – NAACP Image Awards w kategorii Outstanding Variety – Series or Special[400]

2011 Live at Roseland: Elements of 4 reżyser, producent wykonawczy[401] film koncertowy
2013 Life Is But a Dream reżyser, producent wykonawczy, scenarzysta, narrator[402] film dokumentalny

Nominacja – NAACP Image Awards w kategorii wybitny dokument telewizyjny[403]

2016 Lemonade reżyser, kompozytor, producent wykonawczy[404] film muzyczny/album wizualny
Nominacja – Nagroda Grammy w kategorii najlepszy film muzyczny[1]
Nominacja – Primetime Emmy Awards w kategoriach wybitny program specjalny oraz wybitna reżyseria programu specjalnego[405]
2019 Homecoming: A Film by Beyoncé reżyser, scenarzysta, kompozytor[406] film dokumentalny/koncertowy
Wygrana – Nagroda Grammy w kategorii najlepszy film muzyczny[1]
Wygrana – NAACP Image Awards w kategorii Outstanding Variety – Series or Special[407]
Nominacja – Primetime Emmy Awards w kategoriach: wybitny program specjalny, wybitna reżyseria programu specjalnego, wybitny scenariusz dla programu specjalnego oraz wybitna reżyseria dźwięku[405]
2020 Black Is King reżyser, scenarzysta[408] film muzyczny/album wizualny
Nominacja – Nagroda Grammy w kategorii najlepszy film muzyczny[1]
Nominacja – NAACP Image Awards w kategoriach Outstanding Variety – Series or Special oraz wybitna reżyseria w filmie telewizyjnym lub specjlanym[409]
2023 Renaissance: A Film by Beyoncé reżyser, scenarzysta, producent[410] film dokumentalny/koncertowy
Wygrana – GLAAD Media Awards w kategorii Special Recognition[411]
Nominacja – BET Awards w kategorii najlepszy film[412]

Nominacja – Black Reel Awards w kategoriach wybitny film dokumentalny oraz wybitne kostiumy[413]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Beyoncé Knowles WINS* 28 NOMINATIONS* 79 [online], grammy.com [dostęp 2022-07-03].
  2. ↑ Grammy 2023. Beyonce rekordzistką nagród [online], TVN24 [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  3. ↑ a b c „Beyoncé Knowles’ Biography”, [w:] Fox News, 2008-04-15. [dostęp 2012-07-26].
  4. ↑ Rozdano nagrody MTV VMA! Beyonce pobiła rekord! Zobaczcie nagranie z gali! [WIDEO] [online], dlaStudenta.pl, 29 sierpnia 2016 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  5. ↑ a b c d e Beyoncé Knowles: Biography – Part 1. people.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]., [w:] People [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  6. ↑ Beyoncé: The Ice Princess. blender.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-12)]., [w:] Blender [on-line]. [dostęp 2010-08-07].
  7. ↑ A.B.C. News, Beyoncé Dominates Soul Train Awards [online], ABC News [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  8. ↑ a b c d e „Beyoncé: All New”, E! Online.
  9. ↑ Beyoncé [online], goldenglobes.com [dostęp 2022-07-03].
  10. ↑ „Famous Alumni – Elsik High School”, [w:] elsikalumni.com. [dostęp 2012-07-26].
  11. ↑ Libby McCarthy, Satellite nominations announced [online], Variety, 30 listopada 2007 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  12. ↑ a b c d e f g h i „Destiny’s Child’s Long Road To Fame The Song Isn’t Called „Survivor” For Nothing”, [w:] MTV, 2005-06-13. [dostęp 2012-07-26].
  13. ↑ „Driven: VH1”, [w:] VH1. [dostęp 2010-08-07].
  14. ↑ a b „Call Of The Child”, [w:] Time [on-line], 2001-01-15. [dostęp 2012-07-26].
  15. ↑ a b „All Grown Up”, [w:] Yahoo! Music. [dostęp 2017-04-15].
  16. ↑ a b „The Best in Hip hop/Soul”, [w:] ASCAP, 2004-12-01. [dostęp 2012-07-26].
  17. ↑ „Of course you can lose yourself”, [w:] The Guardian [on-line], 2006-08-16. [dostęp 2012-07-26].
  18. ↑ a b „Beyoncé, Branch Albums Storm The Chart”, [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  19. ↑ Most MTV Video Music Award nominations for video of the year | Guinness World Records [online], web.archive.org, 31 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-31].
  20. ↑ a b „Manifest Destiny”, [w:] EW.com, 2000-10-18. [dostęp 2012-07-26].
  21. ↑ Most Grammy nominations for a female artist | Guinness World Records [online], web.archive.org, 25 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-25].
  22. ↑ Most Grammy Awards won by a married couple | Guinness World Records [online], web.archive.org, 18 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-18].
  23. ↑ Most Grammy awards won by a vocalist [online], Guinness World Records [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  24. ↑ Most Grammy Awards won by a female artist | Guinness World Records [online], web.archive.org, 18 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-18].
  25. ↑ Beyoncé Day: Minnesota Declares May 23 to Be Beyoncé Day [online], web.archive.org, 25 maja 2016 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-25].
  26. ↑ „Beyoncé’s First Solo Single Will Be A Club Banger”, [w:] MTV, 2003-04-07. [dostęp 2012-07-26].
  27. ↑ a b „Beyoncé Pushes Up Release Date Of Solo Debut”, [w:] MTV, 2003-06-02. [dostęp 2012-07-26].
  28. ↑ Another one! Beyonce and Jay Z receive key to the city of New Orleans for their ‘humanitarian work’ | MEAWW [online], web.archive.org, 14 maja 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-14].
  29. ↑ Mariel Concepcion, Mariel Concepcion, Beyonce Is Billboard’s Woman Of The Year [online], Billboard, 26 sierpnia 2009 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  30. ↑ Gold & „Platinum Database”, [w:] RIAA. [dostęp 2012-07-26].
  31. ↑ „Beyoncé To Celebrate „B’Day” In September”. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-02)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  32. ↑ Condé Nast, Beyoncé’s Power Status Confirmed [online], British Vogue, 22 maja 2013 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  33. ↑ „Beyoncé Continues U.K. Chart Dominance”, [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  34. ↑ Angelina Jolie, Oprah Winfrey, Beyonce Among ‘World’s 100 Most Powerful Women’ [online], Chicago Tribune [dostęp 2022-07-03].
  35. ↑ Beyoncé, Taylor Swift and Angelina Jolie Among Forbes’ Most Powerful Women for 2015 [online], E! Online, 27 maja 2015 [dostęp 2022-07-03].
  36. ↑ India Today Web Desk November 2, 2017UPDATED: November 2, 2017 16:21 Ist, Beyonce, Taylor Swift & JK Rowling: World’s most powerful women have just one thing in common [online], India Today [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  37. ↑ Kunbi Tinuoye, Oprah, Beyoncé And Serena Williams Make Forbes List Of World’s 100 Most Powerful Women [online], UrbanGeekz, 5 grudnia 2018 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  38. ↑ Rihanna Ranks Ahead Of Beyonce On Forbes’ 100 Most Powerful Women [online], The Guardian Nigeria News – Nigeria and World News, 13 grudnia 2019 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  39. ↑ a b Beyoncé Knowles: Biography – Part 2. people.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]., [w:] People [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  40. ↑ World’s Most Powerful Women [online], Forbes [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  41. ↑ Beyonce najbardziej wpływową kobietą na świecie według magazynu „Time” [online], OnetKobieta, 25 kwietnia 2014 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  42. ↑ Why Is Beyoncé on Fortune’s 2016 List of Most Powerful Women? [online], Fortune [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  43. ↑ a b c „Interview: Beyoncé Knowles”, [w:] IGN Movies, 2006-02-08. [dostęp 012-07-26].
  44. ↑ BBC appoints Beyoncé as the most powerful woman in the music [online], web.archive.org, 24 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-24].
  45. ↑ Zosia, Beyoncé, Madonna i Taylor Swift wśród 100 najbardziej wpływowych kobiet stulecia według „TIME” • LUVPOP.pl [online], LUVPOP.pl, 8 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  46. ↑ Christian Hoard i inni, The 100 Greatest Songs of the Century – So Far [online], Rolling Stone, 28 czerwca 2018 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  47. ↑ Chris Willman, Chris Willman, Pollstar Awards Laud Beyonce, Lady Gaga, Garth Brooks and Others as Touring Artists of the Decade [online], Variety, 17 czerwca 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  48. ↑ Rolling Stone, The 200 Greatest Singers of All Time [online], Rolling Stone, 2023 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  49. ↑ „Beyoncé’s Triple Threat: New Album, Film, Fashion Line Before Year’s End”, [w:] MTV, 2006-05-31. [dostęp 2012-07-26].
  50. ↑ „Beyoncé keeps 'em guessing”, [w:] India Times [on-line], 2008-03-09. [dostęp 2012-07-28].
  51. ↑ „Jay-Z And Beyoncé Take Out Marriage License: Reports”, [w:] MTV, 2008-04-01. [dostęp 2012-07-28].
  52. ↑ Beyoncé Makes It Ten Weeks At No. 1 With ‘Irreplaceable’. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-26].
  53. ↑ „Jay-Z And Beyoncé Are Getting Married ... „One Day Soon,” Jay Says”, [w:] MTV, 2007-09-06. [dostęp 2012-07-28].
  54. ↑ „Beyoncé and Jay-Z File Signed Marriage License”, [w:] People [on-line], 2008-04-22. [dostęp 2012-07-28].
  55. ↑ „Beyoncé Shows Off $5M Wedding Ring”, [w:] People [on-line], 2008-09-05. [dostęp 2012-07-28].
  56. ↑ a b c „For The Record: Quick News On Mariah, Notorious B.I.G., Paul Wall, Beyoncé, Shakira, Fall Out Boy & More”, [w:] MTV, 2007-02-13. [dostęp 2012-07-26].
  57. ↑ „Beyoncé: Behind The B’Day Videos 1”, [w:] MTV. [dostęp 2012-07-26].
  58. ↑ „'I have a surprise!' Pregnant Beyoncé debuts baby bump at the MTV Video Music Awards”, [w:] Daily Mail [on-line], 2011-08-28. [dostęp 2012-07-28].
  59. ↑ „Beyoncé pregnant with first child, makes announcement during 2011 MTV Video Music Awards red carpet”, [w:] New York Daily News [on-line], 2011-08-28. [dostęp 2012-07-28].
  60. ↑ Beyoncé: dream girl. telegraph.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-31)]., [w:] The Daily Telegraph, 2008-11-08. [dostęp 2012-07-28].
  61. ↑ „New Beyoncé Album Set for Release on Tuesday, November 18”, [w:] Yahoo!, 2008-09-09. [dostęp 2012-07-28].
  62. ↑ New Beyoncé Album Arriving In November. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-10)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-28].
  63. ↑ a b c Beyoncé | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2023-08-19] (ang.).
  64. ↑ Chart Beat: Depeche Mode, Pet Shop Boys, Oak Ridge Boys, Hannah Montana. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-28].
  65. ↑ Flo Rida Has Sweet Week On Billboard Hot 100. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-28].
  66. ↑ „Beyonce Knowles and Jay-Z Top Forbes’ Top-Earning Couples List”, [w:] Forbes [on-line], 2008-11-19. [dostęp 2012-07-28].
  67. ↑ „In Pictures: Hollywood’s Top-Earning Couples”, [w:] Forbes [on-line], 2010-01-12. [dostęp 2012-07-28].
  68. ↑ „Obsessed: Box Office Mojo”, [w:] Box Office Mojo. [dostęp 2012-07-28].
  69. ↑ „JAY-Z, BEYONCE ENTER GUINNESS BOOK OF WORLD RECORDS”, [w:] theboombox.com, 2010-09-20. [dostęp 2012-07-28].
  70. ↑ „The World’s Highest-Paid Celebrity Couples”, [w:] Forbes [on-line], 2011-08-19. [dostęp 2012-08-15].
  71. ↑ Best of 2009: Top 25 Tours. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-18)]., [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2012-07-28].
  72. ↑ Billboard Reveals the 2012 Power 100. billboard.biz. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]., [w:] billboard.biz. [dostęp 2012-04-12].
  73. ↑ Beyonce Announces New Album Plans For 2010. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-31)]., [w:] billboard.biz. [dostęp 2012-07-28].
  74. ↑ „Beyoncé’s pregnancy announcement shatters world record for most liked image on Instagram”, [w:] Guinness World Records [on-line], 2017-02-02. [dostęp 2017-06-24].
  75. ↑ Imiona bliźniąt Beyonce i Jay-Z zastrzeżone.
  76. ↑ „Beyoncé and Jay Z welcome twins”, [w:] CNN [on-line], 2017-06-19. [dostęp 2017-06-24].
  77. ↑ Mateusz Ryman, Nowy utwór Beyonce „Best Thing I Never Had” [online], JazzSoul.pl, 1 czerwca 2011 [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  78. ↑ Keith Caulfield, Beyonce Notches 4th Billboard 200 No. 1 with ‘4’ [online], Billboard, 6 lipca 2011 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  79. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Beyonce zachwyciła na gali Grammy 2013! [online], gwiazdy.wp.pl, 11 lutego 2013 [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  80. ↑ VIBE, The 2011 Soul Train Awards Performances and Winners [online], VIBE.com, 28 listopada 2011 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  81. ↑ People’s Choice Awards: Fan Favorites in Movies, Music & TV – PeoplesChoice.com [online], web.archive.org, 3 marca 2016 [dostęp 2023-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03].
  82. ↑ » Beyoncé dostała 4 nominacje do nagrody NAACP FanClub Beyoncé Polska | Największa Polska strona o Beyoncé [online], beyonce.com.pl [dostęp 2023-04-16].
  83. ↑ a b „Beyonce to Headline Glastonbury Festival”, [w:] PRNewswire, 2011-06-26. [dostęp 2012-07-28].
  84. ↑ „Beyonce to headline Glastonbury”, [w:] BBC, 2011-02-11. [dostęp 2012-07-28].
  85. ↑ „T in the Park: Foo Fighters bring festival to a close”, [w:] BBC, 2011-07-10. [dostęp 2012-07-28].
  86. ↑ „Oxegen gears up for the final day”, [w:] The Irish Times [on-line], 2011-07-10. [dostęp 2012-07-28].
  87. ↑ Beyoncé To Perform '4 Intimate Nights With Beyoncé’ At New York’s Roseland Ballroom. beyonceonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-17)]., [w:] BeyonceOnline.com, 2011-08-05. [dostęp 2012-07-28].
  88. ↑ „Beyoncé to sing ‘The Star-Spangled Banner’ at inauguration”, [w:] The Washington Post [on-line], 2013-10-10. [dostęp 2013-02-10].
  89. ↑ „Beyoncé to Perform at Super Bowl Halftime Show”, [w: Rap-Up.com, 2012-10-16. [dostęp: 2013-01-19].
  90. ↑ a b „Super Bowl 2013: The Internet Loves Beyonce”, [w:] ABC News, 2013-02-03. [dostęp 2012-02-04].
  91. ↑ „Beyoncé Reveals Herself in 'Life Is But a Dream’ HBO Documentary (Trailer)”, [w:] Rap-Up.com, 2013-01-11. [dostęp 2013-01-19].
  92. ↑ „Beyoncé Documentary Coming to HBO in February”, [w:] Rap-Up.com, 2012-10-26. [dostęp 2012-10-27].
  93. ↑ „Beyonce Cast As Queen Tara In 3-D Animated Film ‘Epic’ Colin Ferrell, Amanda Seyfried and Aziz Ansari join Bey in the film, due in theaters May 2013”, [w:] MTV, 2012-05-31. [dostęp 2012-06-06].
  94. ↑ Beyoncé z jej ‘Rise Up’ z animacji ‘Tajemnica zielonego królestwa’ (posłuchaj) [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  95. ↑ Back To Black. 2013-01-01. [dostęp 2024-08-02].
  96. ↑ „Kelly Rowland says Destiny shows with Beyoncé and Michelle Williams may be on the way”, [w:] New York Daily News [on-line]. [dostęp 2013-05-21].
  97. ↑ „Beyoncé, The-Dream new song ‘Turnt’ in full – listen”, [w:] Digital Spy. [dostęp 2013-05-21].
  98. ↑ „Beyonce Is Now Known As Third Ward Trill. This Is Not A Joke”, [w:] Idolator. [dostęp 2013-07-09].
  99. ↑ „Beyonce, ‘Bow Down’: Singer Returns To Music With Hit-Boy-Produced Anthem”, [w:] The Huffington Post [on-line]. [dostęp 2013-03-17].
  100. ↑ „The Mrs. Carter Show World Tour Starring BEYONCÉ”, [w:] backstageol.com, 2013-02-04. [dostęp 2013-02-04].
  101. ↑ Beyoncé – Beyoncé (2013), recenzja Łukasza Mantiuka [online], All About Music, 13 grudnia 2015 [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  102. ↑ Kia Makarechi, Beyoncé’s Album Sales Cross 1 Million In iTunes, „Huffington Post”, 18 grudnia 2013 [dostęp 2017-03-12] (ang.).
  103. ↑ „BEYONCÉ Shatters iTunes Store Records With 828,773 Albums Sold in Just Three Days”, [w:] Apple. [dostęp 2013-12-16].
  104. ↑ a b „It’s Official: Beyoncé Makes History With Fifth No. 1 Album”, [w:] Billboard [on-line]. [dostęp 2013-12-17].
  105. ↑ Katy Perry Tops Hot 100, Beyoncé Bounds to No. 2, „Billboard” [dostęp 2017-03-12].
  106. ↑ Live Nation Entertainment, On The Run Tour: Beyoncé and Jay-Z [online], prnewswire.com [dostęp 2017-03-12] (ang.).
  107. ↑ Beyoncé to Receive Video Vanguard Award, Perform at VMAs, „Rolling Stone” [dostęp 2017-03-12].
  108. ↑ BEYONCÉ (More Only) – EP by Beyoncé on Apple Music. 2014-11-24. [dostęp 2024-08-01].
  109. ↑ Watch Beyoncé’s Surprise New Video ‘Formation’, „Rolling Stone” [dostęp 2017-03-12].
  110. ↑ Jessica Elgot, Beyoncé unleashes Black Panthers homage at Super Bowl 50, „The Guardian”, 8 lutego 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-03-12] (ang.).
  111. ↑ Beyoncé gets political with Super Bowl halftime performance [online] [dostęp 2017-03-12] (ang.).
  112. ↑ Colin Stutz, Colin Stutz, Beyonce Posts Video Teaser for ‘Lemonade’ Project: Watch [online], Billboard, 16 kwietnia 2016 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  113. ↑ Lemonade [online], Television Academy [dostęp 2023-05-19] (ang.).
  114. ↑ Beyonce: Lemonade – nowa płyta 2016 Beyonce już jest! Co musisz o niej wiedzieć? [online], eska.pl [dostęp 2022-06-17].
  115. ↑ Keith Caulfield, Keith Caulfield, Beyonce Earns Sixth No. 1 Album on Billboard 200 Chart With ‘Lemonade’ [online], Billboard, 1 maja 2016 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  116. ↑ Amaya Mendizabal, Amaya Mendizabal, All 12 of Beyonce’s ‘Lemonade’ Tracks Debut on Hot 100 [online], Billboard, 2 maja 2016 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  117. ↑ Keith Caulfield, Keith Caulfield, Drake’s ‘Views’ Is Nielsen Music’s Top Album of 2016 in the U.S. [online], Billboard, 5 stycznia 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  118. ↑ a b Paula Parisi, Beyonce’s ‘Lemonade’ Was the World’s Best-Selling Album in 2016 [online], Variety, 25 kwietnia 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  119. ↑ Andrew Flanagan, Grammy Awards 2017: The Full List Of Winners, „NPR”, 12 lutego 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  120. ↑ Beyoncé to Embark on ‘Formation’ Stadium Tour, „Billboard” [dostęp 2017-03-12].
  121. ↑ Five clues Beyoncé’s next album is dropping any minute now, „NY Daily News” [dostęp 2017-03-12] (ang.).
  122. ↑ Otis Hart, Beyoncé Joins ‘Mi Gente’ Remix, Donates Proceeds To Hurricane Relief, „NPR”, 28 września 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  123. ↑ „Walk On Water”: Eminem i Beyonce w nowym utworze [online], Onet Kultura, 11 listopada 2017 [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  124. ↑ Beyonce i Ed Sheeran: Perfect w duecie! Perfekcyjny remiks? POSŁUCHAJ! [online], eska.pl [dostęp 2022-06-17].
  125. ↑ Gary Trust, Gary Trust, Ed Sheeran & Beyonce’s ‘Perfect’ Tops Billboard Hot 100 [online], Billboard, 11 grudnia 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  126. ↑ Redakcja, Nowe video: Jay Z feat. Beyoncé „Family Feud” [online], JazzSoul.pl, 29 grudnia 2017 [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  127. ↑ Carl Lamarre, From Meek Mill to George Zimmerman, Decoding JAY-Z & Beyonce’s References on DJ Khaled’s ‘Top Off’ [online], Billboard, 2 marca 2018 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  128. ↑ Evan Minsker, Grammy Nominations 2019: See The Full List Here [online], Pitchfork, 7 grudnia 2018 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  129. ↑ APESHIT [online], www.albumoftheyear.org [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  130. ↑ Beyoncé and Jay-Z did not disappoint, but South Africa’s crime stole the show [online], Quartz, 3 grudnia 2018 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  131. ↑ Coachella 2018: Beyonce rzuciła fanów na kolana! Ten występ przejdzie do historii [online], eska.pl [dostęp 2022-06-17].
  132. ↑ Twitter i inni, Review: Beyoncé’s Coachella performance was incredible – and she knew it [online], Los Angeles Times, 15 kwietnia 2018 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  133. ↑ Suzy Exposito, Suzy Exposito, #Beychella: Beyonce Schools Festivalgoers in Her Triumphant Return [online], Rolling Stone, 15 kwietnia 2018 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  134. ↑ Homecoming: Film od Beyoncé / Homecoming: A Film By Beyoncé | Film | 2019. [dostęp 2022-06-17].
  135. ↑ Homecoming: The Live Album [online], empik.com [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  136. ↑ Homecoming: A Film by Beyoncé. Beyoncé, Ed Burke PRG. 2019-04-17. [dostęp 2022-06-17].
  137. ↑ Justin Kroll, Justin Kroll, Beyonce Top Choice to Voice Nala in ‘Lion King’ Remake (EXCLUSIVE) [online], Variety, 31 marca 2017 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  138. ↑ The Lion King (Original Motion Picture Soundtrack). 2019-07-11. [dostęp 2022-06-17].
  139. ↑ The Lion King: The Gift [Deluxe Edition]. 2020-07-31. [dostęp 2022-06-17].
  140. ↑ Eurozet Sp, Złote Globy 2020: Beyoncé i Elton John z nominacjami – Meloradio [online], meloradio.pl [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  141. ↑ Gary Trust, Gary Trust, Megan Thee Stallion & Beyonce’s ‘Savage’ Surges to No. 1 on Billboard Hot 100 [online], Billboard, 26 maja 2020 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  142. ↑ Daniel Kreps, Daniel Kreps, Beyoncé Drops Surprise New Song ‘Black Parade’ on Juneteenth [online], Rolling Stone, 20 czerwca 2020 [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  143. ↑ Black Is King | Film | 2020. [dostęp 2022-06-17].
  144. ↑ Beyonce zaprezentowała nowy singiel „Be Alive” do filmu „King Richard: Zwycięska Rodzina” [online], Złote Przeboje [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  145. ↑ Beyoncé Earns First Oscar Nomination for ‘Be Alive’ [online], Rap-Up [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  146. ↑ Steph Harmon, Beyoncé announces Act II of Renaissance at the Super Bowl and releases two singles, „The Guardian”, 12 lutego 2024, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  147. ↑ Mateusz Ryman, Beyoncé zapowiada nowy album zatytułowany „Renaissance” – premiera jeszcze w lipcu! [online], JazzSoul.pl, 17 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  148. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-07-03].
  149. ↑ Wyborcza.pl [online], wysokieobcasy.pl [dostęp 2023-02-01].
  150. ↑ Keith Caulfield, Keith Caulfield, Beyonce’s ‘Renaissance’ Bows at No. 1 on Billboard 200 With Year’s Biggest Debut By a Woman [online], Billboard, 7 sierpnia 2022 [dostęp 2023-02-01] (ang.).
  151. ↑ Xander Zellner, Xander Zellner, Beyoncé Sends All 16 Songs From ‘Renaissance’ Onto Billboard Hot 100 [online], Billboard, 8 sierpnia 2022 [dostęp 2023-02-01] (ang.).
  152. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-02-01].
  153. ↑ 2022 GRAMMYs Awards Show: Complete Winners & Nominations List [online], grammy.com [dostęp 2023-02-11].
  154. ↑ Brandi Fowler, Brandi Fowler, Beyoncé Dazzles in Dubai With First Performance in Four Years [online], Variety, 22 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-01] (ang.).
  155. ↑ Beyoncé wystąpi w Polsce w 2023 roku. Podała datę koncertu na Stadionie Narodowym [online], TVN24 [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  156. ↑ Condé Nast, Saweetie Wants Her New Song to Make Every Day Feel Like Your Birthday [online], Teen Vogue, 28 lipca 2023 [dostęp 2023-08-19] (ang.).
  157. ↑ Destiny’s Child | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2023-08-19] (ang.).
  158. ↑ Xander Zellner, Beyonce & JAY-Z Debut 5 Songs on Billboard Hot 100 From The Carters’ ‘Everything Is Love’ Album [online], Billboard, 25 czerwca 2018 [dostęp 2023-08-19] (ang.).
  159. ↑ WW, Powstaje film o światowej trasie Beyoncé. Zwiastun trafił do sieci [online], Złote Przeboje – radio, muzyka, wiadomości, quizy, 3 października 2023 [dostęp 2023-12-01] (pol.).
  160. ↑ Mesfin Fekadu, Beyoncé to Premiere ‘Renaissance’ Concert Film in London and L.A., International Tickets Go on Sale Nov. 9 (Exclusive) [online], The Hollywood Reporter, 26 października 2023 [dostęp 2023-12-01] (ang.).
  161. ↑ RENAISSANCE: A FILM BY BEYONCÉ – Rotten Tomatoes [online], rottentomatoes.com, 1 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-01] (ang.).
  162. ↑ Mateusz Ryman, Beyoncé wydaje nową piosenkę „My House” [online], JazzSoul.pl, 1 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-01] (pol.).
  163. ↑ Hannah Dailey, Beyoncé Confirms New Music in Verizon Super Bowl 2024 Commercial: Watch [online], Billboard, 12 lutego 2024 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  164. ↑ Kyle Denis, Beyoncé Drops 2 New Songs, Unveils ‘Act II’ Release Date: Here’s When It Arrives [online], Billboard, 12 lutego 2024 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  165. ↑ Michał Grzybowski, Beyoncé zapowiedziała nowy album i opublikowała dwa utwory [WIDEO] | [online], Teraz Muzyka, 12 lutego 2024 [dostęp 2024-02-12].
  166. ↑ https://www.discogs.com/release/30236687-Beyonc%C3%A9-COWBOY-CARTER.
  167. ↑ Daniel Kreps, Beyoncé’s ‘Cowboy Carter’ Features a Beatles Cover, Miley Cyrus, and Post Malone [online], Rolling Stone, 28 marca 2024 [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  168. ↑ Bethy Squires, Cowboy Carter Is Breaking Billboard Records, Y’all [online], Vulture, 7 kwietnia 2024 [dostęp 2024-05-01] (ang.).
  169. ↑ Hannah Getahun, The Beyhive was right: Verizon’s cryptic teasers led to a Beyoncé Super Bowl ad [online], Business Insider [dostęp 2024-05-01] (ang.).
  170. ↑ Beyoncé’s latest album ‘Cowboy Carter’ creates record in Spotify, „The Economic Times”, 31 marca 2024, ISSN 0013-0389 [dostęp 2024-05-01].
  171. ↑ Nowy album Beyonce hitem Spotify. „Cowboy Carter” z rekordem 2024 roku – CGM.pl [online], CGM, 30 marca 2024 [dostęp 2024-05-01] (pol.).
  172. ↑ Beyoncé miesza gatunki [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  173. ↑ a b c What Genre Is Beyonce, Anyway? [online], UPROXX, 27 lipca 2020 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  174. ↑ y, be [online], Medium, 8 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  175. ↑ Kamil Szufladowicz, Oto nasz subiektywny ranking wszystkich płyt Beyoncé od najgorszej do najlepszej [online], newonce.net [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  176. ↑ MUSIC; The Solo Beyoncé: She’s No Ashanti [online], www.nytimes [dostęp 2024-05-08] (ang.).
  177. ↑ Dlaczego piosenki mają dziś tak wielu autorów? Kiedyś było najwyżej kilku, dziś kilkanaście i więcej [online], eskarock.pl [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  178. ↑ Jean Holloway, The Meaning Behind The Song: Naughty Girl by Beyoncé [online], Old Time Music, 12 sierpnia 2023 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  179. ↑ Robert Christgau: CG: beyonce [online], robertchristgau.com [dostęp 2023-12-20].
  180. ↑ MTVNews.com: All Eyes On Beyonce [online], web.archive.org, 1 września 2006 [dostęp 2023-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-01].
  181. ↑ Paul MacInnes, Beyoncé? We think you mean Sasha Fierce, „The Guardian”, 24 października 2008, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  182. ↑ Meghan Blalock, A Complete History of Beyoncé and Jay Z’s Obsession With the Number Four [online], StyleCaster, 4 grudnia 2013 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  183. ↑ Zack O’Malley Greenburg, Beyonce’s Surprise Album Could Help Make 2014 Her Most Lucrative Year Yet [online], Forbes [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  184. ↑ „Lemonade” Beyoncé ma wiele ukrytych znaczeń, ale fani plotek będą zawiedzeni. Fani muzyki – zachwyceni [online], naTemat.pl [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  185. ↑ Beyonce’s ’Renaissance’ Is An Electric Escape From Life’s Realities [online], UPROXX, 1 sierpnia 2022 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  186. ↑ Melissa Ruggieri, Beyoncé’s ‘Renaissance’ album review: Unapologetic and raunchy as she beckons us to the dance floor [online], USA TODAY [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  187. ↑ Beyonce’s ‘Formation’ Is Activism for African Americans, Women and LGBTQ People [online], TIME, 8 lutego 2016 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  188. ↑ The Best Feminist Anthems of All Time [online], Harper’s BAZAAR, 17 marca 2022 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  189. ↑ Jaka jest skala głosu Beyonce? [online], Celebrity.fm – #1 Official Stars, Business & People Network, Wiki, Success story, Biography & Quotes, 15 sierpnia 2021 [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  190. ↑ The 100 Greatest Singers of All Time [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  191. ↑ Rolling Stone, The 200 Greatest Singers of All Time [online], Rolling Stone, 2023 [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  192. ↑ „Beyoncé’s ‘B’Day’ Is Nothing to Celebrate”, [w:] The Washington Post, 2006-09-05. [dostęp 2012-07-28].
  193. ↑ Beyoncé Is A Great Rapper And Always Has Been [online], The FADER [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  194. ↑ Is Beyoncé Actually A Good Rapper? – Okayplayer [online], okayplayer.com [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  195. ↑ Michael Eric Dyson Says „Beyoncé Snatched the Crown From Michael Jackson” – Okayplayer [online], okayplayer.com [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  196. ↑ „Beyoncé, Top Stars Tip Their Hats to Michael Jackson”, [w:] People [on-line], 2009-06-27. [dostęp 2012-07-28].
  197. ↑ Beyonce: 'I Always Wanted To Be Just Like Whitney Houston’ [online], Essence, 28 października 2020 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  198. ↑ a b c Cher inspiruje Beyonce Knowles [online], Onet Kultura, 3 października 2003 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  199. ↑ Beyoncé Tells Hilarious Anecdote About Prince’s ‘Sense of Humor’ in Foreword to New Book [online], Entertainment Tonight [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  200. ↑ View Author Archive, Email the Author, Get author RSS, How Lauryn Hill created Beyoncé, Kendrick Lamar and Cardi B [online], 23 sierpnia 2018 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  201. ↑ Vogue Polska, Historia jednego zdjęcia: Aaliyah i Destiny’s Child na MTV Movie Awards w 2001 roku [online], Vogue Polska, 16 stycznia 2020 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  202. ↑ How Mary J. Blige defined a genre [online], REVOLT [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  203. ↑ Destiny’s Child News – Yahoo! Music [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2011 [dostęp 2023-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-13].
  204. ↑ a b c d e Beyonce tells us about her influences [online], EW.com [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  205. ↑ PageSix com Staff, Beyoncé on Etta James: ‘She taught me so much about myself’ | Page Six [online], 20 stycznia 2012 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  206. ↑ Beyonce: What influences my music [online], EW.com [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  207. ↑ Beyoncé Inspired by Michelle Obama [online], Rap-Up [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  208. ↑ Christina Nunn, Why Taylor Swift ‘Admires’ Beyoncé: 'You Have Paved the Road’ [online], Showbiz Cheat Sheet, 22 października 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  209. ↑ Exclusive: Nicki Minaj on Image, Criticism and Success [online], Essence [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  210. ↑ Frank Ocean gets a boost from Jay-Z and Beyoncé [online], the Guardian, 9 lipca 2012 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  211. ↑ James Montgomery, Lady Gaga Recalls Beyonce’s Inspiration In MTV’s ‘Inside The Outside’ [online], MTV News [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  212. ↑ Shhh! Adele Spills Her Secret ‘Girl Crush’ Obsession – AOL Music Blog [online], web.archive.org, 7 stycznia 2012 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-07].
  213. ↑ 15. Azealia Banks [online], Capital [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  214. ↑ Paul McCartney inspired by Beyonce [online], 4 października 2013 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  215. ↑ Associated Press, Associated Press, Beyonce’s ‘Daddy Lessons’ Finding Support From Country Music Community [online], Billboard, 20 maja 2016 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  216. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Beyoncé idolem Miley Cyrus [online], film.wp.pl, 25 listopada 2009 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  217. ↑ Daniela Avila, Olivia Rodrigo Recalls Watching Beyoncé’s 2010 Grammys Performance ‘Like 25 Times’ as a Kid: ‘So Enamored’ [online], PEOPLE.com, 28 marca 2022 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  218. ↑ Beverley Lyons, Alexandra Burke: Beyonce has proved a big inspiration to me [online], Daily Record, 25 sierpnia 2009 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  219. ↑ Roksana Węgiel pokazała zdjęcie z... Beyonce. Internauci w szoku! [online], eska.pl [dostęp 2022-07-03].
  220. ↑ Nicole Scherzinger: Beyonce is ‘a great hugger’ [online], au.launch.yahoo.com [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  221. ↑ The Survivor Foundation [online], web.archive.org, 6 lutego 2010 [dostęp 2023-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-06].
  222. ↑ The Survivor Foundation. thesurvivorfoundation.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-06)]., [w:] thesurvivorfoundation.com. [dostęp 2012-07-28].
  223. ↑ The Associated Press, Beyonce joins millennium party in Ethiopia [online], The Hollywood Reporter, 22 października 2007 [dostęp 2023-12-26] (ang.).
  224. ↑ „The Beyoncé Experience Tour Offers Food Drives in Conjunction With Pastor Rudy Rasmus, Capital Area Food Bank, and the Survivor Foundation”, [w:] newsblaze.com, 2007-08-06. [dostęp 2010-12-07].
  225. ↑ 09/27/05 – Destiny’s Child Releases New Anthem For World Children’s Day at McDonald’s [online], web.archive.org, 15 lutego 2009 [dostęp 2023-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-15].
  226. ↑ Hannah Dailey, Miley Cyrus Recalls How Beyoncé & Rihanna ‘Treated Me Like a Little Sister’ in 2008 [online], Billboard, 1 września 2023 [dostęp 2023-12-26] (ang.).
  227. ↑ Beyoncé donated her entire salary from the film ‘Cadillac Records’ to charity. [online], Capital XTRA [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  228. ↑ WebCite query result [online], webcitation.org [dostęp 2023-12-24].
  229. ↑ Must-See: Beyonce’s ‘Let’s Move’ Flash Workout [online], Essence, 28 października 2020 [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  230. ↑ „Beyoncé Added to Haiti Telethon”, [w:] rap-up.com, 2010-01-20. [dostęp 2012-07-28].
  231. ↑ Beyonce and Madonna join Haiti telethon [online], www.reuters.com [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  232. ↑ Beyonce wspiera ONZ – CGM.pl [online], CGM, 4 sierpnia 2012 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  233. ↑ Condé Nast, Beyoncé Leads New Gucci Empowerment Campaign [online], British Vogue, 28 lutego 2013 [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  234. ↑ A.B.C. News, Beyonce Wants You to Miss a Meal, Support Job Creation [online], ABC News [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  235. ↑ Jay Z and Beyonce Donate 15 Million to Rebuild Haiti [online], 24 Flix [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  236. ↑ Condé Nast, Beyoncé Donates $82,234 to Flint Water Crisis [online], Pitchfork, 14 czerwca 2016 [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  237. ↑ Beyonce joins J Balvin for new ‘Mi Gente’ mix in hurricane relief efforts [online], The Independent, 29 września 2017 [dostęp 2023-12-26] (ang.).
  238. ↑ Catherine Armecin, Beyoncé, Megan Thee Stallion Drop ‘Savage’ Remix For Coronavirus Relief [online], International Business Times, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2023-08-20] (ang.).
  239. ↑ Isla Williams, Beyonce teams up with NAACP to support black-owned businesses [online], Metro, 10 lipca 2020 [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  240. ↑ Daniel Kreps, Beyoncé Drops Surprise New Song ‘Black Parade’ on Juneteenth [online], Rolling Stone, 20 czerwca 2020 [dostęp 2023-12-26] (ang.).
  241. ↑ Ekin Karasin, Beyonce donates $6million to ‘communities of colour’ amid coronavirus crisis [online], Metro, 24 kwietnia 2020 [dostęp 2023-12-24] (ang.).
  242. ↑ President (2009-2017 : Obama). Office of Management and Administration. Office of White House Personnel. Photography Office. (ca. 2010 – 1/20/2017), Barack Obama and Michelle Obama Greet Jay-Z and Beyoncé Knowles at the Obama for America Staff Ball [online] [dostęp 2024-07-30].
  243. ↑ Beyonce, Jay-Z to host Obama fundraiser – CBS News [online], www.cbsnews.com, 14 września 2012 [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  244. ↑ Obama celebrity fundraiser rakes in millions [online], EW.com [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  245. ↑ Beyonce And Jay Z Officially Endorse Hillary Clinton For President At Star-Studded Ohio Concert [online], Essence, 26 października 2020 [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  246. ↑ Caché McClay, Beyoncé’s music soundtracks politics again: A look back at other top moments [online], USA TODAY [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  247. ↑ Sabrina Siddiqui, Beyoncé’s feminist message at rally for Clinton: 'Look how far we’ve come’, „The Observer”, 5 listopada 2016, ISSN 0029-7712 [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  248. ↑ Associated Press & Billboard Staff, Beyonce-Endorsed Beto O’Rourke Loses to Ted Cruz for Senate Seat In Texas [online], Billboard, 7 listopada 2018 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  249. ↑ Carlie Porterfield, Beyoncé Encourages Fans To Vote As She Touts Biden In Last-Minute Instagram Endorsement [online], Forbes [dostęp 2024-07-30] (ang.).
  250. ↑ Beyonce and Jay-Z: Still crazy in love, „BelfastTelegraph.co.uk”, 20 stycznia 2018, ISSN 0307-1235 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  251. ↑ The Politicization of Beyoncé [online], ELLE, 8 listopada 2016 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  252. ↑ Kamala Harris is using Beyoncé’s ‘Freedom’ as her campaign song: What to know about the anthem [online], AP News, 25 lipca 2024 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  253. ↑ Kamala Harris debiutuje z pierwszym spotem wyborczym: Wybierzmy wolność [online], Business Insider Polska, 25 lipca 2024 [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  254. ↑ Beyoncé wystąpiła na wiecu Kamali Harris. "Jestem tu jako matka" [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-10-27] (pol.).
  255. ↑ Ryan Devereaux, Matt Williams, Jay Z and Beyoncé attend Trayvon Martin protest in New York, „The Guardian”, 20 lipca 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  256. ↑ Beyoncé and Jay Z Donate $1.5 Million to the Black Lives Matter Movement – Good [online], good.is, 8 lutego 2016 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  257. ↑ Jessica Glenza, Jay Z and Beyoncé bailed out protesters in Baltimore and Ferguson, activist says, „The Guardian”, 18 maja 2015, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  258. ↑ Shawna Mizelle, Kristina Sgueglia, Beyoncé pens open letter to Kentucky attorney general demanding justice for Breonna Taylor | CNN Politics [online], CNN, 14 czerwca 2020 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  259. ↑ Daniel Kreps, Beyoncé: 'We Need Justice for George Floyd’ [online], Rolling Stone, 30 maja 2020 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  260. ↑ Jordan Crucchiola, Why Beyonce’s ‘Formation’ Matters So Much: A Perfectly Choreographed Political Debut Before 112 Million [online], TheWrap, 11 lutego 2016 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  261. ↑ Beyonce’s Super Bowl performance: Why was it so significant?, „BBC News”, 8 lutego 2016 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  262. ↑ Maureen O’Connor, Beyoncé Is a ‘Feminist, I Guess’ [online], The Cut, 4 kwietnia 2013 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  263. ↑ Beyoncé’s Best Female-Empowering Songs of All Time [online], Grazia USA, 16 października 2020 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  264. ↑ Beyonce Album Preview: I Am ... Sasha Fierce Shines Light On B’s Alter Ego – Music, Celebrity, Artist News | MTV [online], web.archive.org, 9 lutego 2012 [dostęp 2024-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-09].
  265. ↑ Caroline Framke, Every Swedish teenager is about to get a brilliant crash course in feminism [online], Vox, 7 grudnia 2015 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  266. ↑ Beyoncé – Run the World (Girls) [Homecoming Live]. [dostęp 2024-07-31].
  267. ↑ Beyonce Crafts Another Female Anthem, Fans React [online], archive.ph, 15 lipca 2012 [dostęp 2024-07-31].
  268. ↑ The Best Feminist Anthems of All Time [online], Harper’s BAZAAR, 17 marca 2022 [dostęp 2024-07-31] (ang.).
  269. ↑ VIBE, Beyonce Gay Marriage: Bey Shows Support For Gay Marriage [online], VIBE.com, 28 marca 2013 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  270. ↑ A.B.C. News, Jennifer Aniston, Beyonce and More Urge Fans to Demand a Gun Violence Plan [online], ABC News [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  271. ↑ Beyonce urges equality over North Carolina ‘bathroom bill’, „BBC News”, 5 maja 2016 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
  272. ↑ Beyoncé, citing North Carolina’s HB2, urges support for equality | Charlotte Observer [online], web.archive.org, 12 lutego 2018 [dostęp 2024-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-12].
  273. ↑ „Beyoncé Unveils Her New Fashion Line”, [w:] People [on-line], 2005-11-16. [dostęp 2012-07-28].
  274. ↑ a b „Tina Knowles – House of Dereon”, [w:] Vibe [on-line], 2005-12. [dostęp 2008-01-21].
  275. ↑ Beyoncé Fashion Diva Hits the Runway as the Most Stylish Game for Phones. reuters.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-16)]., [w:] reuters, 2008-01-15. [dostęp 2012-07-28].
  276. ↑ Nintendo News: Beyoncé’s Deréon Downloads Now Available to Style Savvy Owners. businesswire.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]., [w:] businesswire.com, 2010-03-01. [dostęp 2011-06-15].
  277. ↑ „Beyoncé and Tina Knowles Launch Sasha Fierce”, [w:] wwd.com, 2009-07-01. [dostęp 2011-02-17].
  278. ↑ Dereon by Beyonce for C&A. thefashionlooks.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-17)]., [w:] thefashionlooks.com, 2010-06-29. [dostęp 2012-07-28].
  279. ↑ „Pepsi: Ads and History”, [w:] pepsi.com. [dostęp 2012-07-14].
  280. ↑ „Pepsi Switches To a New Voice Of a Generation”, [w:] The New Yprk Times [on-line], 2002-12-18. [dostęp 2012-07-28].
  281. ↑ „For The Record: Quick News On Britney Spears, Paris Hilton, Sum 41, Lil’ Kim, Gerald Levert, Morrissey & More”, [w:] MTV, 2005-02-28. [dostęp 2012-07-28].
  282. ↑ „Beyonce to be the face of Armani’s perfume, Emporio Armani Diamonds”, [w:] enjoyfashion.com. [dostęp 2010-01-23].
  283. ↑ Beyoncé for Emporio Armani Diamonds Fragrance. blogs.glam.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-20)]., [w:] glam.com, 2007-09-14. [dostęp 2012-07-28].
  284. ↑ „Beyonce and Armani ink Diamond Deal”, [w:] whiteflash.com. [dostęp 2009-01-12].
  285. ↑ „Beyoncé: The Billboard Q&A”, [w:] Billboard [on-line], 2009-10-02. [dostęp 2012-07-28].
  286. ↑ „Bills, Bills, Bills”, [w:] Entertainment Weekly [on-line], 2003-04-15. [dostęp 2012-07-28].
  287. ↑ „Beyoncé Launches New True Star Fragrance”, [w:] People [on-line], 2004-06-22. [dostęp 2012-07-28].
  288. ↑ a b „SAMSUNG Teams Up With Beyoncé for Ultra Music (SGH-F300)”, [w:] samsung.com. [dostęp 2012-07-28].
  289. ↑ a b Beyonce Special Edition Samsung B’Phone. i4u.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-04)]., [w:] i4u.com, 2007-10-11. [dostęp 2012-07-28].
  290. ↑ „Beyoncé Unveils Her New Fragrance”, [w:] NYmag.com, 2009-12. [dostęp 2011-12-03].
  291. ↑ Party, 17 maja 2010, nr 10/68. s. 112.
  292. ↑ „What did I just do?: Beyonce on Grammy’s acceptace speech”, [w:] rap-up.com, 2010-02-04. [dostęp 2012-07-28].
  293. ↑ Beyonce’s new perfume Heat sold $3million during first month at Macy’s. monstersandcritics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)]., [w:] monstersandcritics.com. [dostęp 2011-11-09].
  294. ↑ Beyonce Gets Her Own Fragrance, „Heat”, [w:] NBC, 2011-12-18. [dostęp 2012-07-28].
  295. ↑ Beyonce Perfume: Heat News and Details. bellasugar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]., [w:] bellasugar.com, 2011-11-07. [dostęp 2012-07-28].
  296. ↑ Beyoncé Has the No. 1 Selling Celebrity Fragrance Line – Let’s Have a Dance Party!Beyoncé Has the No. 1 Selling Celebrity Fragrance Line – Let’s Have a Dance Party!. stylenews.peoplestylewatch.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-11)]., [w:] People [on-line], 2013-08-09. [dostęp 2013-09-09].
  297. ↑ „Beyoncé Wraps Tour With Scent Success”, [w:] Women’s Wear Daily, 2013-08-09. [dostęp 2013-08-09].
  298. ↑ Grammy 2023. Beyonce rekordzistką nagród [online], TVN24 [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  299. ↑ 100 najbardziej nagradzanych gwiazd według Fuse [online], All About Music, 28 sierpnia 2014 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  300. ↑ Rozdano nagrody MTV VMA! Beyonce pobiła rekord! Zobaczcie nagranie z gali! [WIDEO] [online], dlaStudenta.pl, 29 sierpnia 2016 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  301. ↑ Beyoncé Wins Big at BET Awards [online], Rap-Up [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  302. ↑ a b Emily Dixon, Beyoncé Broke Yet Another Record at the NAACP Image Awards [online], Marie Claire Magazine, 29 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  303. ↑ A.B.C. News, Beyoncé Dominates Soul Train Awards [online], ABC News [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  304. ↑ Sarah Bahr, Beyoncé Scores Her First Oscar Nomination, „The New York Times”, 8 lutego 2022, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  305. ↑ Beyoncé [online], goldenglobes.com [dostęp 2022-07-03].
  306. ↑ a b Beyoncé [online], IMDb [dostęp 2022-07-03].
  307. ↑ Libby McCarthy, Satellite nominations announced [online], Variety, 30 listopada 2007 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  308. ↑ Beyoncé album confirmed as fastest-selling ever on iTunes | Guinness World Records [online], web.archive.org, 5 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-05].
  309. ↑ Most Grammy Awards won in a single year by a female artist | Guinness World Records [online], web.archive.org, 25 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-25].
  310. ↑ Beyoncé album confirmed as fastest-selling ever on iTunes | Guinness World Records [online], web.archive.org, 20 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-20].
  311. ↑ Beyonce pregnancy announcement at MTV VMA’s sparks Twitter world record | Guinness World Records [online], web.archive.org, 24 września 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24].
  312. ↑ Cardi B Breaks Two of Beyoncé’s Guinness World Records Titles [online], web.archive.org, 11 listopada 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-11].
  313. ↑ Hot 100 Chart Moves: Prince & Beyonce’s Record-Breaking Week | Billboard [online], web.archive.org, 24 października 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-24].
  314. ↑ Beyoncé’s pregnancy announcement shatters world record for most liked image on Instagram | Guinness World Records [online], web.archive.org, 27 kwietnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-27].
  315. ↑ Most MTV Video Music Award nominations for video of the year | Guinness World Records [online], web.archive.org, 31 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-31].
  316. ↑ Ed Sheeran’s Divide Tour sets three records ahead of final shows | Guinness World Records [online], web.archive.org, 7 lutego 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-07].
  317. ↑ Most Grammy nominations for a female artist | Guinness World Records [online], web.archive.org, 25 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-25].
  318. ↑ Most Grammy Awards won by a married couple | Guinness World Records [online], web.archive.org, 18 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-18].
  319. ↑ Most Grammy awards won by a vocalist [online], Guinness World Records [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  320. ↑ Most Grammy Awards won by a female artist | Guinness World Records [online], web.archive.org, 18 marca 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-18].
  321. ↑ Beyoncé Day: Minnesota Declares May 23 to Be Beyoncé Day [online], web.archive.org, 25 maja 2016 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-25].
  322. ↑ a b Emily Dwire, Jay-Z and Beyonce honored with key to City of Columbia [online], wistv.com [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  323. ↑ Here’s Orlando Mayor Buddy Dyer just casually meeting Jay-Z | Blogs [online], web.archive.org, 14 maja 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-14].
  324. ↑ Another one! Beyonce and Jay Z receive key to the city of New Orleans for their ‘humanitarian work’ | MEAWW [online], web.archive.org, 14 maja 2021 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-14].
  325. ↑ Mariel Concepcion, Mariel Concepcion, Beyonce Is Billboard’s Woman Of The Year [online], Billboard, 26 sierpnia 2009 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  326. ↑ Najbardziej wpływowe kobiety świata [online], Wilnoteka [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  327. ↑ Jenna Goudreau, The 20 Youngest Power Women of 2011 [online], Forbes [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  328. ↑ Condé Nast, Beyoncé’s Power Status Confirmed [online], British Vogue, 22 maja 2013 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  329. ↑ a b CSIRO unveils bootylicious Beyonce fly, „ABC News”, 12 stycznia 2012 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  330. ↑ Angelina Jolie, Oprah Winfrey, Beyonce Among ‘World’s 100 Most Powerful Women’ [online], Chicago Tribune [dostęp 2022-07-03].
  331. ↑ Beyoncé, Taylor Swift and Angelina Jolie Among Forbes’ Most Powerful Women for 2015 [online], E! Online, 27 maja 2015 [dostęp 2022-07-03].
  332. ↑ India Today Web Desk November 2, 2017UPDATED: November 2, 2017 16:21 Ist, Beyonce, Taylor Swift & JK Rowling: World’s most powerful women have just one thing in common [online], India Today [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  333. ↑ Kunbi Tinuoye, Oprah, Beyoncé And Serena Williams Make Forbes List Of World’s 100 Most Powerful Women [online], UrbanGeekz, 5 grudnia 2018 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  334. ↑ Rihanna Ranks Ahead Of Beyonce On Forbes’ 100 Most Powerful Women [online], The Guardian Nigeria News – Nigeria and World News, 13 grudnia 2019 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  335. ↑ Rania Aniftos, Rania Aniftos, Beyonce, Taylor Swift & Rihanna Among Forbes’ ‘World’s 100 Most Powerful Women’ [online], Billboard, 9 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  336. ↑ World’s Most Powerful Women [online], Forbes [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  337. ↑ Beyonce najbardziej wpływową kobietą na świecie według magazynu „Time” [online], OnetKobieta, 25 kwietnia 2014 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  338. ↑ Why Is Beyoncé on Fortune’s 2016 List of Most Powerful Women? [online], Fortune [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  339. ↑ Beyoncé named music’s most powerful woman by BBC Woman’s Hour power list, „BBC News”, 28 września 2018 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  340. ↑ BBC appoints Beyoncé as the most powerful woman in the music [online], web.archive.org, 24 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-24].
  341. ↑ Zosia, Beyoncé, Madonna i Taylor Swift wśród 100 najbardziej wpływowych kobiet stulecia według „TIME” • LUVPOP.pl [online], LUVPOP.pl, 8 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  342. ↑ Christian Hoard i inni, The 100 Greatest Songs of the Century – So Far [online], Rolling Stone, 28 czerwca 2018 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  343. ↑ Chris Willman, Chris Willman, Pollstar Awards Laud Beyonce, Lady Gaga, Garth Brooks and Others as Touring Artists of the Decade [online], Variety, 17 czerwca 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  344. ↑ Rolling Stone, The 200 Greatest Singers of All Time [online], Rolling Stone, 2023 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  345. ↑ Beyoncé and JAY-Z’s Relationship Timeline [online], Peoplemag [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  346. ↑ „Beyoncé keeps 'em guessing”, [w:] India Times [on-line], 2008-03-09. [dostęp 2012-07-28].
  347. ↑ „Jay-Z And Beyoncé Take Out Marriage License: Reports”, [w:] MTV, 2008-04-01. [dostęp 2012-07-28].
  348. ↑ „Beyoncé and Jay-Z File Signed Marriage License”, [w:] People [on-line], 2008-04-22. [dostęp 2012-07-28].
  349. ↑ „Finally! Beyonce Reveals Her Wedding Dress from 2008 Nuptials”, [w:] US Magazine [on-line], 2011-11-17. [dostęp 2012-07-28].
  350. ↑ „At last! Beyonce finally gives fans a glimpse of her lavish gown from Jay-Z wedding”, [w:] Daily Mail [on-line], 2011-11-19. [dostęp 2012-07-28].
  351. ↑ „'I have a surprise!' Pregnant Beyoncé debuts baby bump at the MTV Video Music Awards”, [w:] Daily Mail [on-line], 2011-08-28. [dostęp 2012-07-28].
  352. ↑ „Beyoncé pregnant with first child, makes announcement during 2011 MTV Video Music Awards red carpet”, [w:] New York Daily News [on-line], 2011-08-28. [dostęp 2012-07-28].
  353. ↑ a b „Report: Beyonce Gives Birth to Baby Girl”, [w:] Fox News, 2012-01-08. [dostęp 2012-07-28].
  354. ↑ a b „Reports: Beyonce gives birth to baby girl”, [w:] USA Today [on-line], 2012-01-07. [dostęp 2012-07-28].
  355. ↑ a b Beyonce and Jay-Z welcome a baby girl. today.msnbc.msn.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-08)]., [w:] MSNBC, 2012-01-07. [dostęp 2012-07-28].
  356. ↑ „Beyonce Gives Birth To a Baby Girl”, [w:] Billboard [on-line], 2012-01-07. [dostęp 2012-07-28].
  357. ↑ „Happy B’Day! Beyoncé and Jay-Z Welcome a Daughter-and Her Name Is...”, [w:] ABC News, 2012-01-07. [dostęp 2012-07-28].
  358. ↑ „Beyonce’s baby: Star welcomes baby girl, names Blue Ivy Carter”, [w:] Daily News [on-line], 2012-01-07. [dostęp 2012-07-28].
  359. ↑ „Beyoncé’s pregnancy announcement shatters world record for most liked image on Instagram”, [w:] Guinness World Records [on-line], 2017-02-02. [dostęp 2017-06-24].
  360. ↑ Imiona bliźniąt Beyonce i Jay-Z zastrzeżone.
  361. ↑ „Beyoncé and Jay Z welcome twins”, [w:] CNN [on-line], 2017-06-19. [dostęp 2017-06-24].
  362. ↑ „Beyonce Knowles and Jay-Z Top Forbes’ Top-Earning Couples List”, [w:] Forbes [on-line], 2008-11-19. [dostęp 2012-07-28].
  363. ↑ „In Pictures: Hollywood’s Top-Earning Couples”, [w:] Forbes [on-line], 2010-01-12. [dostęp 2012-07-28].
  364. ↑ „The Celebrity 100”, [w:] Forbes [on-line], 2010-06-22. [dostęp 2012-07-28].
  365. ↑ „JAY-Z, BEYONCE ENTER GUINNESS BOOK OF WORLD RECORDS”, [w:] theboombox.com, 2010-09-20. [dostęp 2012-07-28].
  366. ↑ „The World’s Highest-Paid Celebrity Couples”, [w:] Forbes [on-line], 2011-08-19. [dostęp 2012-08-15].
  367. ↑ „The 50 people who matter today: 41-50”, [w:] New Statesman [on-line], 2009-09. [dostęp 2012-07-26].
  368. ↑ Billboard Reveals the 2012 Power 100. billboard.biz. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]., [w:] billboard.biz. [dostęp 2012-04-12].
  369. ↑ „The World’s Highest-Paid Celebrity Couples”, [w:] Forbes [on-line], 2012-08-06. [dostęp 2012-08-15].
  370. ↑ Austin Powers i Złoty Członek (Austin Powers in Goldmember) [online], www.sfp.org.pl [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  371. ↑ Black Reel Awards 2003 [online], MUBI [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  372. ↑ 2003 Movie Awards | Past Movie Awards | Awards Show Highlights and Winners | MTV [online], web.archive.org, 21 kwietnia 2008 [dostęp 2024-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-21].
  373. ↑ Wojna pokus [online], programtv.onet.pl [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  374. ↑ Filmmakers.com: Film: The 2004 Black Reel Awards Nominations Announced [online], www.filmmakers.com [dostęp 2024-08-05].
  375. ↑ Beyonce, ''Soul Food'' lead NAACP noms [online], EW.com [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  376. ↑ Jay-Z In Fade To Black [online], www.empik.com [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  377. ↑ „Różowa Pantera” z Beyoncé Knowles [online], Onet Kultura, 29 marca 2004 [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  378. ↑ Seth Abramovitch, Hollywood Flashback: ‘Dreamgirls’ Made Beyoncé a Star on the Big Screen [online], The Hollywood Reporter, 30 listopada 2023 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  379. ↑ Beyoncé Knowles [online], Golden Globes [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  380. ↑ Nikki Finke, 2007 MTV Movie Awards Nominees [online], Deadline, 30 kwietnia 2007 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  381. ↑ BSR, Black Reel Award nominations [online], Arkansas Times, 19 grudnia 2006 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  382. ↑ NAACP Image Award – 2007 | Winners & Nominees [online], awardsandwinners.com [dostęp 2024-08-05].
  383. ↑ Satellite Awards (2006) [online], IMDb [dostęp 2024-08-05].
  384. ↑ ‘Cadillac Records’ – a movie starring Beyonce as Etta James [online], www.brooklynvegan.com [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  385. ↑ Black Reel Awards 2008 [online], MUBI [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  386. ↑ NAACP Image Award – 2009 | Winners & Nominees [online], awardsandwinners.com [dostęp 2024-08-05].
  387. ↑ Satellite Awards (2008) [online], IMDb [dostęp 2024-08-05].
  388. ↑ a b Music World/Columbia Records, Beyonce’s Win for ‘Best Fight’ For ‘Obsessed’ Marks First MTV Movie Award [online], www.prnewswire.com [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  389. ↑ Mike Fleming jr., Beyonce, Colin Farrell, Josh Hutcherson, Amanda Seyfried, Steven Tyler Lead Voice Cast For Fox Animated Film ‘Epic’ [online], Deadline, 31 maja 2012 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  390. ↑ Frank Pallotta, Beyoncé joins cast of Disney’s live-action ‘Lion King’ [online], CNN, 2 listopada 2017 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  391. ↑ LinkedIn Instagram, Blue Ivy joins mom Beyoncé in ‘Lion King’ prequel ‘Mufasa.’ Can you feel the love? [online], Los Angeles Times, 29 kwietnia 2024 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  392. ↑ Kimberly Nordyke i inni, People’s Choice Awards: ‘Avengers: Endgame’ Named Best Movie [online], The Hollywood Reporter, 10 listopada 2019 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  393. ↑ A Date With Destiny – Smart Guy (Season 3, Episode 10) – Apple TV [online], Apple TV, 21 listopada 1998 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  394. ↑ Kourtnee Jackson, 3 Sitcoms Featuring Beyoncé in Guest Roles [online], Showbiz Cheat Sheet, 11 lipca 2020 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  395. ↑ Robert Townsend, Carmen: A Hip Hopera – Apple TV [online], Apple TV, 1 października 2014 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  396. ↑ Beyoncé Movies and Shows – Apple TV [online], Apple TV [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  397. ↑ My Night at the Grammys. Ken Ehrlich, Bill Hobin, Marty Pasetta AEG Ehrlich Ventures, Cossette Productions. [dostęp 2024-08-05].
  398. ↑ a b Beyoncé [online], Wubbzypedia [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  399. ↑ Ed Burke Beyoncé, Beyoncé: I Am… World Tour – Apple TV [online], Apple TV, 30 listopada 2010 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  400. ↑ The 42nd NAACP Image Awards – Television [online], web.archive.org, 9 lutego 2011 [dostęp 2024-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-09].
  401. ↑ Beyoncé To Release „Live At Roseland” DVD Next Month | The Official B… [online], archive.is, 29 czerwca 2012 [dostęp 2024-08-05].
  402. ↑ Ed Burke Beyoncé, Beyoncé: Life Is but a Dream – Apple TV [online], Apple TV, 31 grudnia 2013 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  403. ↑ Aaron Couch i inni, NAACP Image Awards: The Winners [online], The Hollywood Reporter, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  404. ↑ Beyoncé: Lemonade. Beyoncé, Kahlil Joseph, Dikayl Rimmasch Good Company, Parkwood Entertainment. 2016-04-23. [dostęp 2024-08-05].
  405. ↑ a b Beyoncé Knowles-Carter [online], Television Academy [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  406. ↑ Homecoming: A Film by Beyoncé [online], Academy Museum of Motion Pictures – Timeline [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  407. ↑ Katherine Schaffstall i inni, NAACP Image Awards: Lizzo Named Entertainer of the Year; ‘Just Mercy,’ ‘Black-ish’ Among Top Winners [online], The Hollywood Reporter, 22 lutego 2020 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  408. ↑ Oglądaj Black is King | Disney+ [online], www.disneyplus.com [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  409. ↑ Haley Bosselman, NAACP Image Awards 2021: The Complete Televised Winners List [online], Variety, 28 marca 2021 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  410. ↑ RENAISSANCE: A FILM BY BEYONCÉ | Repertuar & Bilety | Kino Helios | Sieć kin helios [online], Serwis internetowy sieci kin Helios [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  411. ↑ GLAAD Releases Statement on “Renaissance: A Film By Beyoncé” | GLAAD [online], glaad.org, 1 grudnia 2023 [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  412. ↑ BET Awards 2024: Nominees [online], www.bet.com [dostęp 2024-08-05] (ang.).
  413. ↑ Valerie Complex, Black Reel TV Awards Unveils 2024 Nominees: Nat Geo’s ‘Genius: MLK/X’ Tops The Crop With 14 [online], Deadline, 14 czerwca 2024 [dostęp 2024-08-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Beyoncé
Albumy studyjne
Ścieżki dźwiękowe
Minialbumy
Albumy koncertowe i DVD
Trasy koncertowe
Rewie
Z innymi artystami
Jako główna artystka
Filmografia
Biznes
Powiązane
Single Beyoncé
Dangerously in Love
#1's
B’Day
I Am... Sasha Fierce
4
Beyoncé
Lemonade
Renaissance
Cowboy Carter
Gościnne
Single promocyjne
Ścieżki dźwiękowe
Inne utwory
Destiny’s Child
Albumy studyjne
Albumy kompilacyjne
Albumy z remiksami
Minialbumy
Albumy świąteczne
DVD
Single
Trasy koncertowe
Powiązane
Nagrody Grammy w kategorii Najlepszy teledysk
Video roku
(1981−1982)
1983–1986
Najlepszy pomysł
na teledysk
(1987−1988)
1989–2009
od 2010

Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najlepsza walka
Ogólnie
(1996–2019,
od 2023)
Według scenariusza
(2021–2022)
Bez scenariusza
(2021–2022)
Laureaci nagrody Michael Jackson Video Vanguard Award
Laureaci nagrody MTV Video Music Award – teledysk roku
Laureaci nagrody MTV Video Music Award – teledysk żeński
Laureaci nagrody MTV Video Music Award – teledysk R&B
Single roku według magazynu Billboard
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beyoncé&oldid=75071480”