Antonio Samorè

Antonio Samorè

Kardynał biskup
Auxilium a Domino Pomoc od Pana
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1905 Bardi
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1983 Rzym
Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania	1974–1983
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	10 czerwca 1928
Nominacja biskupia	30 stycznia 1950
Sakra biskupia	16 kwietnia 1950
Kreacja kardynalska	26 czerwca 1967 Paweł VI
Kościół tytularny	Santa Maria sopra Minerva

Sukcesja apostolska

Konsekrator	Clemente Micara
Współkonsekratorzy	Filippo Bernardini, Alberto Carinci
Konsekrowani biskupi Aníbal Muñoz Duque 27 maja 1951 Norberto Forero y García 9 września 1951 Buenaventura Jáuregui Prieto 2 lutego 1952 Antonio Torasso 20 kwietnia 1952 Guillermo Escobar Vélez 27 kwietnia 1952 Carlo Martini 29 października 1961 Jean-Jacques Claudius Angénor 28 października 1966 Emmanuel Constant 28 października 1966 Jean-Baptiste Décoste 28 października 1966 François-Wolff Ligondé 28 października 1966 Charles-Edouard Peters 28 października 1966 Giuseppe Laigueglia 22 września 1973 Angelo Sodano 15 stycznia 1978
Współkonsekrowani biskupi Sebastiano Baggio 26 lipca 1953 Raffaele Forni 13 września 1953 Silvio Oddi 27 września 1953 Romolo Carboni 25 października 1953 James Knox 8 listopada 1953 Salvatore Siino 29 listopada 1953 Luigi Raimondi 31 stycznia 1954 Umberto Mozzoni 5 grudnia 1954 Luigi Punzolo 16 stycznia 1955 Giuseppe Paupini 26 lutego 1956 José Gabriel Calderón Contreras 6 stycznia 1959 Manuel Fernández-Conde y García del Rebollar 8 marca 1959 Ambrogio Marchioni 12 listopada 1961 Antonino Pinci 17 grudnia 1961 Mario Cagna 18 listopada 1962 Salvatore Asta 25 listopada 1962 Pablo Muñoz Vega 19 marca 1964 Bruno Torpigliani 25 października 1964 Franz Brazys 14 lutego 1965 Luigi Poggi 9 maja 1965 Juozapas Matulaitis-Labukas 5 grudnia 1965 Salvatore Pappalardo 16 stycznia 1966

Antonio Samorè (ur. 4 grudnia 1905 w Bardi w diecezji Piacenza, zm. 3 lutego 1983 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1928 roku w Piacenzy. W latach 1929–1932 pracował jako duszpasterz w swojej rodzinnej diecezji. W okresie 1932–1936 był attaché i sekretarzem nuncjatury na Litwie. W 1938 roku został sekretarzem nuncjatury w Szwajcarii. W latach 1938–1947 pracownik Sekretariatu Stanu. 30 stycznia 1950 roku Pius XII mianował go arcybiskupem tytularnym Tirnovo i wyznaczył na nuncjusza w Kolumbii. Uczestniczył w Soborze Watykańskim II. 26 czerwca 1967 roku wyniesiony do godności kardynalskiej przez Pawła VI. W tym samym roku został przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. 1 listopada 1968 roku Paweł VI mianował go prefektem Kongregacji Dyscypliny Sakramentów. 25 stycznia 1974 roku mianowany Bibliotekarzem i Archiwistą Świętego Kościoła Rzymskiego. Jan Paweł II wyznaczył go 24 grudnia 1978 roku jako swego mediatora w konflikcie granicznym w rejonie kanału Beagle między Argentyną a Chile. Misja kard. Samorè zakończyła się powodzeniem. Zmarł w Rzymie.

Pochowany w klasztorze karmelitów w Vetralli.

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, GrzegorzG. Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-10-4, OCLC 62896569 . Brak numerów stron w książce
• Antonio Samorè [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-08-30]  (ang.).