Przejdź do zawartości

Annegret Kramp-Karrenbauer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annegret Kramp-Karrenbauer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1962
Völklingen

Minister obrony Niemiec
Okres

od 17 lipca 2019
do 8 grudnia 2021

Przynależność polityczna

CDU

Poprzednik

Ursula von der Leyen

Następca

Christine Lambrecht

Przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej
Okres

od grudnia 2018
do stycznia 2021

Przynależność polityczna

CDU

Poprzednik

Angela Merkel

Następca

Armin Laschet

Premier Saary
Okres

od 10 sierpnia 2011
do 28 lutego 2018

Przynależność polityczna

CDU

Poprzednik

Peter Müller

Następca

Tobias Hans

Annegret Kramp-Karrenbauer (ur. 9 sierpnia 1962 w Völklingen[1]) – niemiecka polityk, deputowana do Bundestagu, w latach 2011–2018 premier Saary, działaczka Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), w 2018 jej sekretarz generalny, a w latach 2018–2021 przewodnicząca partii, od 2019 do 2021 minister obrony w rządzie federalnym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1982 ukończyła szkołę średnią, studiowała następnie nauki polityczne i prawo na Uniwersytecie w Trewirze i na Uniwersytecie Kraju Saary, uzyskując w 1990 magisterium[1]. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. W latach 1991–1998 była etatową działaczką partyjną odpowiedzialną za planowanie. Od 1984 do 2011 zasiadała w radzie miejskiej w Püttlingen, w latach 1989–1994 i 1999–2000 wchodząc w skład zarządu miasta[2]. W 1998 przez kilka miesięcy sprawowała mandat posłanki do Bundestagu[1]. Od 1999 do 2012 kierowała w Saarze regionalnymi strukturami Frauen-Union, organizacji kobiecej afiliowanej przy CDU[2].

Od 1999 wybierana na deputowaną do landtagu Saary. W 2003 została wiceprzewodniczącą CDU w tym kraju związkowym, a w 2011 objęła kierownictwo partii w Saarze. W 2000 po raz pierwszy weszła w skład rządu krajowego jako minister spraw wewnętrznych i sportu. W 2004 powierzono jej dodatkowo nadzór nad sprawami rodziny i kobiet. W 2007 przeszła na stanowisko ministra edukacji, rodziny, kobiet i kultury, a w 2009 została ministrem pracy, rodziny, spraw społecznych i sportu. Od 2011 do 2012 była ministrem sprawiedliwości. W międzyczasie, w sierpniu 2011, została premierem Saary, zastępując Petera Müllera. Stanowisko to utrzymała po wyborach regionalnych w marcu 2012, zawiązując tzw. wielką koalicję z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec[2]. Koalicję tę odnowiła po kolejnych zwycięskich dla CDU wyborach w 2017[3].

W lutym 2018 Angela Merkel wysunęła jej kandydaturę na funkcję nowego sekretarza generalnego CDU; w mediach decyzję tę skomentowano jako wskazanie swojego potencjalnego następcy przez urzędującą kanclerz[4]. Annegret Kramp-Karrenbauer nowe stanowisko objęła w tym samym miesiącu[5], rezygnując w związku z tym z urzędu premiera Saary.

Jesienią 2018, gdy Angela Merkel ogłosiła rezygnację z kierowania partią, Annegret Kramp-Karrenbauer wystartowała w wyborach na funkcję przewodniczącego CDU. 7 grudnia została wybrana na to stanowisko[6], pokonując w drugiej turze głosowania Friedricha Merza. 17 lipca 2019 dołączyła do czwartego rządu Angeli Merkel, zastępując w nim Ursulę von der Leyen na stanowisku ministra obrony[7].

10 lutego 2020 ogłosiła, że nie będzie ubiegać się o stanowisko kanclerza Niemiec oraz zadeklarowała rezygnację z funkcji przewodniczącej CDU (pozostając na czele partii do czasu wyboru nowego lidera)[8]. Z uwagi na pandemię COVID-19 wybory jej następcy odbyły się dopiero w styczniu 2021 – nowym przewodniczącym partii został wówczas Armin Laschet[9]. W wyborach w 2021 uzyskała mandat deputowanej do Bundestagu[10], z którego jednak zrezygnowała[11]. W grudniu tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji ministra

W 2022 została współprzewodniczącą rady doradczej w ramach amerykańskiego think tanku Center for European Policy Analysis (CEPA) w Waszyngtonie[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1984 zamężna z inżynierem Helmutem Karrenbauerem, z którym ma troje dzieci[13]. Jej imię i nazwisko powszechnie jest skracane m.in. w mediach do akronimu AKK[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Annegret Kramp-Karrenbauer. bundestag.de. [dostęp 2016-04-29]. (niem.).
  2. a b c Ministerpräsidentin Annegret Kramp-Karrenbauer. saarland.de. [dostęp 2016-04-29]. (niem.).
  3. Kramp-Karrenbauer wiedergewählt. sr.de, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-18]. (niem.).
  4. Merkel taps possible successor Annegret Kramp-Karrenbauer as next CDU secretary general. dw.com, 19 lutego 2018. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  5. Wahl der CDU-Generalsekretärin. cdu.de, 26 lutego 2018. [dostęp 2018-03-04]. (niem.).
  6. Annegret Kramp-Karrenbauer ist neue Vorsitzende der CDU. faz.net, 7 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-07]. (niem.).
  7. Neue Bundesverteidigungsministerin ernannt. bundesregierung.de, 17 lipca 2019. [dostęp 2019-07-17]. (niem.).
  8. Błażej Makarewicz: Miała zostać nowym kanclerzem Niemiec. Kramp-Karrenbauer rezygnuje. radiozet.pl, 10 lutego 2020. [dostęp 2021-01-16].
  9. 521 zu 466 – Laschet holt nach knappem ersten Wahlgang deutlichen Sieg. spiegel.de, 16 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-16]. (niem.).
  10. Diese Saarländer ziehen in den Bundestag ein. sr.de, 27 września 2021. [dostęp 2021-09-27].
  11. Paul Dallison: Altmaier, Kramp-Karrenbauer to step down from German parliament. politico.eu, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-10]. (ang.).
  12. CEPA Announces High-Level Advisory Group led by Gen. McMaster and Min. Kramp-Karrenbauer. CEPA, 6 lipca 2022. [dostęp 2023-11-25]. (ang.).
  13. Annegret Kramp-Karrenbauer. kas.de. [dostęp 2018-12-09]. (niem.).
  14. Oskar Górzyński: Annegret Kramp-Karrenbauer nową szefową CDU. Zwycięstwo „Mini-Merkel”. wp.pl, 7 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-09].