Anna Piotrowna (1757–1759)
| wielka księżna rosyjska | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Odznaczenia | |
| |
Anna Piotrowna (ur. 20 grudnia 1757, zm. 16 marca 1759[1][a]) – wielka księżna rosyjska z dynastii Holstein-Gottorp-Romanow, córka Piotra III i Katarzyny II Wielkiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Anna urodziła się 9 grudnia 1757 r. jako córka ówczesnego następcy tronu Rosji, wielkiego księcia Piotra i jego żony Katarzyny[2]. Ze strony ojca była prawnuczką cara Piotra I Wielkiego. Jej starszym bratem był Paweł, przyszły cesarz Rosji.
Istnieją spekulacje, zgodnie z którymi Anna miała urodzić się z romansu jej matki z polskim arystokratą, Stanisławem Augustem Poniatowskim[2]. Poniatowski przybył do Petersburga w 1755 r. jako prywatny sekretarz brytyjskiego ambasadora, Charlesa Hanbury’ego Williamsa[3]. Po paru miesiącach zaczął się romans wielkiej księżnej i Stanisława[3]. W lipcu 1756 r. został odesłany do Polski na polecenie polskiego dworu królewskiego[4]. Pół roku później powrócił do dwór w Petersburgu jako przedstawiciel elektora saskiego i króla Polski Augusta III[4].
Wiosną 1757 r. Katarzyna była w ciąży[2]. Na wieść o ciąży żony wielki książę wyraził zdziwienie, jednak nie przystał na propozycję Katarzyny w postaci złożenia przysięgi, jakoby nie współżyli ze sobą[2]. Piotr zamierzał oddać tę sprawę pod obrady Tajnej Kancelarii, jednak ostatecznie nie zdecydował się na to[5].
Poród przebiegł sprawnie, a dziewczynkę nazwano na cześć siostry cesarzowej Elżbiety a matki Piotra, zmarłej w 1728 r. Anny[5]. Katarzynie odmówiono prawa wyboru imienia dla córki[2]. Tuż po chrzcinach Anny jej rodzice otrzymali po 60 tysięcy rubli[5].
Przy chrzcie 28 grudnia 1757 roku i mianowaniu na wielką księżną została odznaczona Orderem Świętej Katarzyny 1 stopnia[1].
Anna została odebrana Katarzynie tuż po narodzinach; przebywała w pokoju dziecięcym przy apartamentach cesarzowej[2]. Nie była przedmiotem zainteresowania ani ojca, ani matki, a także domniemanego biologicznego ojca Stanisława Poniatowskiego[2]. Była chorowita od urodzenia[2]. Zmarła w 1759 r. W jej pogrzebie uczestniczyła cesarzowa Elżbieta i Katarzyna, jednakże wielka księżna przemilczała tę śmierć w swoich pamiętnikach[2].
Michaił Łomonosow z okazji narodzin Anny Piotrowny skomponował odę dedykowaną cesarzowej Elżbiecie[6].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według kalendarza juliańskiego ur. 9 grudnia 1757, zm. 9 marca 1759.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Кавалеры ордена Св. Екатерины. W: Бантыш-Каменский Н.Н.: Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. Издание подготовил П.А. Дружинин.. Москва: «Трутень», 2005, s. 106. ISBN 5-94926-007-4.
- ↑ a b c d e f g h i Robert K. Massie, Katarzyna Wielka. Portret kobiety, 2012, s. 203-205, ISBN 978-83-240-2193-2.
- ↑ a b Robert K. Massie, Katarzyna Wielka. Portret kobiety, 2012, s. 184-187, ISBN 978-83-240-2193-2.
- ↑ a b Robert K. Massie, Katarzyna Wielka. Portret kobiety, 2012, s. 191,192, ISBN 978-83-240-2193-2.
- ↑ a b c Władysław Serczyk, Katarzyna II, 1989, s. 80-81, ISBN 83-04-01436-X.
- ↑ М.В. Ломоносов. Ода императрице Елисавете Петровне на праздник рождения ее величества и для вссрадостного рождения великой княжны Анны Петровны декабря 18 дня 1757 года [online], rvb.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).