Przejdź do zawartości

Andrij Woronin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrij Woronin
Андрій Воронін
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Andrij Wiktorowycz Woronin

Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1979
Odessa

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik, ofensywny pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
0000–1995 Czornomoreć Odessa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–2000 Borussia Mönchengladbach 9 (1)
2000–2003 1. FSV Mainz 05 75 (29)
2003–2004 1. FC Köln 19 (4)
2004–2007 Bayer Leverkusen 92 (32)
2007–2010 Liverpool 27 (5)
2008–2009 Hertha BSC (wyp.) 27 (11)
2010–2013 Dinamo Moskwa 80 (22)
2012–2013 Fortuna Düsseldorf (wyp.) 10 (0[1])
W sumie: 339 (104)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2012  Ukraina 76 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2017 FC Büderich
2020–2022 Dinamo Moskwa (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrij Wiktorowycz Woronin, ukr. Андрій Вікторович Воронін (ur. 21 lipca 1979 w Odessie) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Czornomorca Odessa. W klubie tym grał do 1995 r. W wieku szesnastu lat wyjechał z rodzicami do Niemiec i został graczem Borussii Mönchengladbach. W ciągu pierwszych pięciu lat w Bundeslidze rozegrał 7 spotkań i strzelił 1 gola. W 2000 roku przeszedł do 1. FSV Mainz 05. W klubie tym zagrał 76 razy i strzelił 29 bramek (król strzelców 2. Bundesligi w sezonie 2002/03). Sezon 2003/04 zaliczył jako zawodnik 1. FC Köln, dla którego w 1. Bundeslidze zagrał 19 spotkań i strzelił 5 goli. Po roku gry w Kolonii został zawodnikiem Bayeru 04 Leverkusen. Szybko stał się czołowym graczem drużyny „Aptekarzy” – zagrał 59 spotkań ligowych, strzelił w nich 22 gole. Latem 2007 przeszedł do Liverpoolu. 15 sierpnia 2007 strzelił pierwszego gola w barwach Liverpoolu. Jego spektakularny strzał z 20 metrów dał Liverpoolowi zwycięstwo w meczu kwalifikacyjnym Ligi Mistrzów przeciw Toulouse’ie.

31 sierpnia 2008 roku został na rok wypożyczony do Herthy Berlin. W 20 meczach strzelił 11 goli dla zespołu z Berlina, jednak po powrocie do Liverpoolu znów zaczął pełnić rolę rezerwowego.

8 stycznia 2010 roku Woronin przeszedł do rosyjskiego Dinamo Moskwa, podpisując trzyletni kontrakt. Kwota transferu wyniosła 2 miliony euro[2]. 30 lipca 2012 został wypożyczony do Fortuny Düsseldorf[3]. Woronin nie mógł grać z powodu kontuzji szyi odniesionej jesienią 2013 roku. Były różne możliwości leczenia, ale klub zalecił operację. W wyniku operacji chirurgicznej przeprowadzonej w grudniu w Genewie został usunięty dysk kręgosłupa szyjnego. Po roku rehabilitacji w lutym 2015 piłkarz był jednak zmuszony podjąć decyzję o zakończeniu kariery piłkarza[4].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Woronin jest czołowym zawodnikiem reprezentacji Ukrainy. Debiutował w niej jako piłkarz FSV w meczu z Rumunią przegranym przez Ukrainę 1-4 (27 marca 2002). Został powołany przez Ołeha Błochina na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006, jednak nie udało mu się zdobyć tam gola. Ogółem w kadrze rozegrał ponad 60 spotkań i strzelił 6 bramek. Zagrał w 2 meczach fazy grupowej na Euro 2012. Po odpadnięciu Ukrainy z turnieju już po fazie grupowej zrezygnował z kariery w reprezentacji narodowej.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2017 stał na czele 7-ligowej niemieckiej drużyny FC Büderich[5]. 13 czerwca 2017 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6].

Od 14 października 2020 był członkiem sztabu szkoleniowego Dinama Moskwa. Dnia 1 marca 2022 jego kontrakt z moskiewskim klubem został rozwiązany za porozumieniem stron[7]. Woronin swoją decyzję o odejściu z zespołu motywował niemożnością pracy w Rosji, która dokonała militarnej inwazji na Ukrainę[8].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]