Andowiak jedwabisty
Thomasomys bombycinus[1] | |
Anthony, 1925[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
andowiak jedwabisty |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Andowiak jedwabisty[4] (Thomasomys bombycinus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Andowiak jedwabisty występuje we wschodnich Andach w środkowej Kolumbii[5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1925 roku amerykański teriolog i paleontolog Harold Elmer Anthony nadając mu nazwę Thomasomys bombycinus[2]. Holotyp pochodził z obszaru Bogoty, w departamencie Cundinamarca, w Kolumbii[6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
- bombycinus: łac. bombycinus „jedwabisty, z jedwabiu”, od bombyx „jedwab”, od gr. βομβυξ bombux, βομβυκος bombukos „jedwabna szata”[8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 112–130 mm, długość ogona 133 mm, długość ucha 20 mm, długość tylnej stopy 26–30 mm; brak danych dotyczących masy ciała[9].
Siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje na wysokości między 2800 a 3800 m n.p.m.[3] Zamieszkuje paramo i lasy górskie[3].
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Dla tego gatunku zagrożeniem są nielegalne plantacje[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Thomasomys bombycinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b H.E. Anthony. New species and subspecies of Thomasomys. „American Museum novitates”. 178, s. 1, 1925. (ang.).
- ↑ a b c d C. Barriga & V. Pacheco , Thomasomys bombycinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys bombycinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-20].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).
- ↑ bombycinus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 493. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).