Przejdź do zawartości

Alessandro Blasetti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alessandro Blasetti
Ilustracja
Alessandro Blasetti (1951)
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1900
Rzym

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1987
Rzym

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1917-1981

Alessandro Blasetti (ur. 3 lipca 1900 w Rzymie; zm. 1 lutego 1987 tamże) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy, którego twórczość zapowiadała nadejście neorealizmu.

Był jedną z czołowych postaci włoskiej kinematografii okresu faszystowskiego. Zwany często "ojcem włoskiego kina" w uznaniu jego zasług od końca lat 20. XX w., gdy dzięki jego staraniom włoskiemu kinu udało się szczęśliwie wyjść z długotrwałego kryzysu.

Życie i twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Po studiach prawniczych zajął się dziennikarstwem i krytyką filmową. Pracował dla kilku branżowych czasopism. Debiutował w roku 1929 filmem Słońce, w którym ukazał trudne życie chłopów. Benito Mussolini nazwał ten obraz "początkiem faszystowskiego filmu". Do historii włoskiego kina przeszedł też historyczny fresk z okresu zjednoczenia Włoch pt. Rok 1860 (1934).

Blasetti był jedną z postaci lobbujących za rozwojem kinematografii włoskiej lat 30. i za wspieraniem jej przez państwo. Jednym z rezultatów tych zabiegów było powstanie studia filmowego Cinecittà w Rzymie.

Reżyser zagrał samego siebie w głośnym filmie Najpiękniejsza (1951) Luchina Viscontiego. Przewodniczył jury konkursu głównego na 20. MFF w Cannes (1967)[1].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słońce (Sole) (1929)
  • Nerone (1930)
  • Resurrectio (1930)
  • Terra madre (1931)
  • Palio (1932)
  • Rok 1860 (1860) (1934)
  • Aldebaran (1935)
  • Ettore Fieramosca (1938)
  • Un'avventura di Salvator Rosa (1940)
  • Żelazna korona (La corona di ferro) (1941)
  • Quattro passi fra le nuvole (1943)
  • Un giorno nella vita (1946)
  • Fabiola (1949)
  • Prima comunione (1950)
  • Altri tempi (1951)
  • Szkoda, że to łajdak (Peccato che sia una canaglia) (1954)
  • La fortuna di essere donna (1956)
  • Europa di notte (1959)
  • Liolà (1963)
  • Io, io, io... e gli altri (1966)
  • Simón Bolívar (1969)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1967 Members of the Feature Film Jury. Festival de Cannes. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).