Al Corley
| Imię i nazwisko |
Alford Corley |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 1956 |
| Zawód |
aktor, reżyser, producent filmowy i telewizyjny, piosenkarz |
| Współmałżonek |
Jessika Cardinahl |
| Lata aktywności |
od 1979 |
Al Corley, właśc. Alford Corley[1][2][3] (ur. 22 maja 1956 w Wichicie) – amerykański piosenkarz, producent filmowy, aktor i reżyser filmowy i telewizyjny. Odtwórca roli Stevena Carringtona w operze mydlanej ABC Dynastia (1981–82)[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Wichicie[5] w stanie Kansas[6]. Wychowywał się w pobliżu Saint Louis w stanie Missouri. Podczas studiów na University of Missouri był zapalonym koszykarzem i występował w teatrze studenckim[7], zanim po trzech latach wyjechał do Europy. Po powrocie do USA zapisał się do Actors Studio, gdzie uczył się aktorstwa u Lee Strasberga.
Pracował jako portier i wykidajło w budzącym kontrowersje najbardziej ekskluzywnym pod koniec lat siedemdziesiątych nowojorskim nocnym klubie Studio 54[8][9]. Później wziął udział w specjalnym programie VH1 Behind the Music, aby opowiedzieć o swoich doświadczeniach[10].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W maju 1978 trafił na off-Broadway jako Chip Holtzmann w sztuce Living At Home[11]. Od 28 do 31 grudnia 1978 grał na scenie Broadwayu w przedstawieniu Opowieści z taksówki (Taxi Tales)[12] z Kenem Olinem.
Po raz pierwszy pojawił się na srebrnym ekranie w telewizyjnym dramacie CBS Kobieta przy West Point (Women at West Point, 1979)[13]. Sławę przyniosła mu rola Stevena Carringtona w operze mydlanej ABC Dynastia (1981–1982). Opuścił Dynastię pod koniec drugiego sezonu w 1982 po tym, jak publicznie narzekał w wywiadzie, że „Steven nie ma zabawy... Nie śmieje się, nie ma humoru”, a także o „nieustannie zmieniających się preferencjach seksualnych” Stevena i chęci „robienia innych rzeczy”. Postać została przekształcona w 1983 z Jackiem Colemanem; zmiana wyglądu przypisana chirurgii plastycznej po eksplozji platformy wiertniczej[14]. Coleman pozostał w serialu do 1988 roku, ale Corley wrócił do roli Stevena w 1991 w miniserialu Aaron Spelling Productions Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion), gdy Coleman był niedostępny z powodu konfliktów w harmonogramie[15].
Corley wystąpił później w operze mydlanej NBC Bare Essence (1983), grając miłosne zainteresowanie Genie Francis, a także zagrał w dramacie Torchlight (1985) u boku Pameli Sue Martin i Iana McShane’a.
W 1984 nagrał płytę synth pop Square Rooms[16], której producentem muzycznym był Harold Faltermeyer[17]. 10 marca 1985 utwór tytułowy okazał się hitem, zajmując pierwsze miejsce na liście przebojów we Francji i szóste miejsce w Szwajcarii[18]. W 1985 wylansował także przebój „Cold Dresses”[19].
W 2005 zadebiutował jako reżyser komedii romantycznej Ponad niebem (Bigger Than the Sky)[20].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 1982 związał się z Carly Simon. W 1984 poznał niemiecką aktorkę Jessikę Cardinahl (ur. 1965 w Hamburgu), z którą się ożenił w 1987. Mają dwie córki – Sophię Elenę (ur. 1986) i Ruby (ur. 1989) oraz syna Clyde’a Nikolai (ur. 1992). Zamieszkał w Pacific Palisades ze swoją matką, Dorothy, córką – Ruby i synem Clyde’em. W 1999 doszło do rozwodu[21].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Obsada aktorska
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]- 1980: Squeeze Play jako Buddy
- 1981: Słodko-gorzka autostrada (Honky Tonk Freeway) jako złodziej samochodów
- 1984: Torchlight jako Al
- 1985: Alpha City jako Amerikanin
- 1986: Incident at Channel Q
- 1989: Twarde dni, twarde noce (Hard Days, Hard Nights) jako Chris
- 1992: Otto – Der Liebesfilm
- 1995: Don Juan DeMarco jako randkowicz
- 2001: Ogniste rodeo (Cowboy Up) jako dr Fremont
- 2003: Kasjerzy czy kasiarze? (Scorched) jako policjant
- 2005: Ponad niebem (Bigger Than the Sky) jako facet w kolejce
- 2007: Mokra robota (You Kill Me) jako mężczyzna w parku
- 2009: Skradzione życie (Stolen Lives) jako wujek Sam
- 2011: Zabić Irlandczyka (Kill the Irishman) jako dziennikarz telewizyjny
- 2021: Lodowy szlak (The Ice Road) jako lekarz
Filmy TV
[edytuj | edytuj kod]- 1979: Women at West Point jako Paul
- 1979: And Baby Makes Six jako Franklin Kramer
- 1980: Pokój kobiet (The Women’s Room) jako Tad Ford
- 1991: Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion) jako Steven Daniel Carrington
- 1992: Hamburger Gift jako Michael Landesmann
- 1994: Pocałunek na dobranoc (A Kiss Goodnight) jako Kurt Pierson
- 2006: Dynastia: Pojednanie (Dynasty Reunion: Catfights & Caviar)
Seriale TV
[edytuj | edytuj kod]- 1980: Statek miłości (The Love Boat) jako Walter
- 1981–82: Dynastia (Dynasty) jako Steven Daniel Carrington #1
- 1983: Bare Essence jako Chase Marshall
Producent
[edytuj | edytuj kod]- 1995: Im Sog des Bösen
- 1998: Palmetto
- 2000: Trafiona-zatopiona (Drowning Mona)
- 2001: Ogniste rodeo (Cowboy Up)
- 2003: Kasjerzy czy kasiarze? (Scorched)
- 2004: Czekając na cud (Noel)
- 2005: Edmond
- 2005: The Gravedancers
- 2006: Behind the Mask: The Rise of Leslie Vernon
- 2011: Zabić Irlandczyka
Reżyser
[edytuj | edytuj kod]Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1984: Square Rooms (wyd. Mercury – Phonogram)
- 1984: Al Corley (wyd. Karussell)
- 1986: Riot of Colour (wyd. Mercury)
- 1988: The Big Picture (wyd. Mercury)
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1984: „Over Me” (wyd. Mercury)
- 1984: „Remember” / „Thought I’d Ring You” z Shirley Bassey (wyd. Rams Horn Records, Holandia)
- 1984: „Square Rooms” (wyd. Mercury)
- 1984: „Cold Dresses” (wyd. Mercury)
- 1986: „Face to Face” (wyd. Mercury)
- 1986: „Square Rooms” (remix) / „Cold Dresses” (remix; wyd. Mercury)
- 1988: „Land of the Giants” (wyd. Mercury)
- 1989: „Where Are the Children” (wyd. Mercury – Phonogram)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Personalidade: Al Corley (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2018-06-20]. (port.).
- ↑ Al Corley Biography & TV / Movie Credits. TVRage.Com. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Al Corley (22 de Maio de 1956). Filmow. [dostęp 2016-07-15]. (port.).
- ↑ Al Corley Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Al Corley. ČSFD.cz. [dostęp 2016-07-15]. (cz.).
- ↑ Al Corley – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-07-15]. (rum.).
- ↑ Tent Theatre 1975. Tent Theatre Missouri State University. [dostęp 2018-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-20)]. (ang.).
- ↑ Studio 54 Reawakens, and No Hangover. „The New York Times”. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Anything Went. „Vanity Fair”. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Al Corley – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Al Corley. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
- ↑ Al Corley. Internet Broadway Database. [dostęp 2018-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-20)]. (ang.).
- ↑ Al Corley Biografie. Chartsurfer.de. [dostęp 2022-07-15]. (niem.).
- ↑ Rising Son. „People”. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Carla DeMaio (2019-10-30): Here’s the behind-the-scenes drama of ‘Dynasty’. finance101.com. [dostęp 2020-01-12]. (ang.).
- ↑ Al Corley Discography. AllMusic. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
- ↑ Robert Poland: Al Corley – „Square Rooms” (1984). RobertPoland.blogspot.com, 28 sierpnia 2006. [dostęp 2024-08-24]. (pol.).
- ↑ Efemérides: Morrissey, 59 años del ídolo de Manchester. Excélsior. [dostęp 2018-06-15]. (hiszp.).
- ↑ Song Highlights. AllMusic. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
- ↑ Al Corley. Listal. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
- ↑ Al Corley Dating. FamousFix. [dostęp 2016-07-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Portret na życzenie: Al Corley. „Film”. nr 39/1990 (2150) (XLV), s. 22, 30 września 1990. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.