Przejdź do zawartości

Aitne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aitne
ilustracja
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt i Jan Kleyna

Data odkrycia

9 grudnia 2001

Tymczasowe oznaczenie

S/2001 J 11

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

23 317 000 km[1]

Mimośród

0,2627[1]

Okres obiegu

730,12 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

165,048°[1]

Długość węzła wstępującego

8,679°[1]

Argument perycentrum

99,401°[1]

Anomalia średnia

105,000°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

3 km[2]

Masa

~9 × 1013 kg

Średnia gęstość

2,6 g/cm³

Albedo

0,04

Jasność absolutna

16,1m[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

22,7m[2]

Aitne (Jowisz XXXI) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2001 roku przez astronomów Scotta Shepparda, Davida Jewitta i Jana Kleynę.

Nazwa księżyca pochodzi od bogini z mitologii greckiej, Ajtne (Aitne), która była utożsamiana z wulkanem Etną. Bogini ta była również kochanką boga Zeusa (Jowisza).

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Aitne jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na ok. 3 km. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,7 magnitudo.

Aitne porusza się ruchem wstecznym w stosunku do kierunku ruchu obrotowego Jowisza. Zaliczana jest do grupy Karme.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-18]. (ang.).
  2. a b c Scott Sheppard, Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Aitne. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
  • Aitne. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).