Przejdź do zawartości

Adrastea (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adrastea
Ilustracja
Zdjęcie Adrastei z sondy Galileo
Planeta

Jowisz

Odkrywca

David Jewitt,
Edward Danielson / Voyager 2

Data odkrycia

8 lipca 1979

Tymczasowe oznaczenie

S/1979 J 1

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

129 000 km[1]

Mimośród

0,0018[1]

Okres obiegu

0,298 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,054°[1]

Długość węzła wstępującego

228,378°[1]

Argument perycentrum

328,047°[1]

Anomalia średnia

135,673°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

20 × 16 × 14 km

Objętość

~2345 km³

Masa

~2 × 1015 kg

Średnia gęstość

0,86 g/cm³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,002 m/s²

Prędkość ucieczki

8 m/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,100 ± 0,045

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

18,7m

Temperatura powierzchni

~122 K

Adrastea (Jowisz XV) – księżyc Jowisza, odkryty w 1979 roku przez Davida Jewitta i jego profesora Edwarda Danielsona, na podstawie zdjęć nadesłanych przez sondę Voyager 2.

W 1983 roku otrzymała imię pochodzące z mitologii greckiej. Adrastea była córką Zeusa (Jowisza) i Ananke.

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Adrastea jest jednym z mniejszych księżyców planety, ma średnicę ok. 16 km. Ma ona dość niewielką gęstość, z czego można wnioskować, że składa się ona w dużej mierze z lodu wodnego.

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

Orbita księżyca znajduje się w obrębie granicy Roche’a Jowisza, lecz dzięki niewielkim rozmiarom nie uległ on zniszczeniu. Okres obiegu Adrastei wokół Jowisza równa się okresowi jego obrotu wokół własnej osi, przez co księżyc zwraca się zawsze tą samą półkulą ku planecie (podobnie jak ziemski Księżyc).

Adrastea okrąża Jowisza po prawie kołowej orbicie wzdłuż zewnętrznej krawędzi głównego pierścienia planety i może być źródłem części jego materii. Jest ona księżycem pasterskim tego pierścienia. Jest to także najmniejszy spośród grupy wewnętrznych księżyców regularnych planety (grupy Amaltei).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Adrastea. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)].
  • Adrastea. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).