Przejdź do zawartości

Achillas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Achillas
Αχιλλας
koregent w Egipcie
Okres

od 51 p.n.e.
do 48 p.n.e.

Dane biograficzne
Data śmierci

47 p.n.e.

Achillas (gr. Αχιλλας, zm. 47 p.n.e.) – koregent Egiptu (wraz z Pothejnosem i Theodetesem z Chios) w latach 51-48 p.n.e., naczelny dowódca armii królewskiej[1].

Stronnik faraona Ptolemeusza XIII i przeciwnik jego siostry, będącej nominalnym współwładcą, Kleopatry VII. Dowódca wojsk Ptolemeusza zgromadzonych pod Peluzjum, wysłanych przeciwko siłom Kleopatry.

Stojąc pod Peluzjum Achillas pozostawał w stałym kontakcie z Pothejnosem. Stracił posłów Ptolemeusza wysłanych na polecenie Cezara, aby przemówili do zgromadzonej armii i powiadomili ją o porozumieniu zawartym między Kleopatrą a Ptolemeuszem. Następnie, na wezwanie Pothejnosa, ruszył ze swoimi oddziałami w sile 20 000 żołnierzy piechoty i 2000 kawalerzystów do Aleksandrii, aby uwolnić miasto spod władzy Rzymian[2][3][4].

Podczas oblężenia dzielnicy pałacowej z pałacu królewskiego uciekła Arsinoe (Arsinoe IV), którą żołnierze Achillasa obwołali królową. Nowa królowa nie rządziła sama, lecz pozwoliła rządzić swojemu doradcy Ganimedesowi[2]. W wyniku konfliktu z nową królową i jej doradcą Achillas został odsunięty od dowództwa armii, a następnie stracony[3][5].

We wspomnieniach Cezara określany człowiekiem nadzwyczajnej odwagi, a jednocześnie wraz z Luciusem Septimusem bezpośrednio odpowiedzialnym, za zabójstwo Pompejusza[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Świderkówna 1999 ↓, s. 235.
  2. a b Świderkówna 1999 ↓, s. 241.
  3. a b c Smith W., Dictionary of Greek and Roman Antiquities, rozdz. 1, s. 9.
  4. Schneider 2001 ↓, s. 163.
  5. Schneider 2001 ↓, s. 164.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]