Przejdź do zawartości

7 Draconis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Draconis
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Smok

Rektascensja

12h 47m 34,349s[1]

Deklinacja

+66° 47′ 25,09″[1]

Paralaksa (π)

0,00440 ± 0,00022[1]

Odległość

741 ± 39 ly
227 ± 12 pc

Wielkość obserwowana

5,423 ± 0,009m[1]

Ruch własny (RA)

5,089 ± 0,028 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−5,740 ± 0,028 mas/rok[1]

Prędkość radialna

11,33 ± 0,46 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

K5 III[1]

Metaliczność [Fe/H]

−0,05 ± 0,04[2]

Wielkość absolutna

−1,35m[2]

Jasność

1024 L[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

9458[2] pc

Mimośród

0,2123[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J12473434+6647250
Bonner Durchmusterung: BD+67°764
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 3020
Boss General Catalogue: GC 17387
Katalog Henry’ego Drapera: HD 111335
Katalog Hipparcosa: HIP 62423
Katalog jasnych gwiazd: HR 4863
SAO Star Catalog: SAO 15902
Tianyi

7 Draconis (Tianyi, 7 Dra) – gwiazda w gwiazdozbiorze Smoka. Jest odległa od Słońca o około 741 lat świetlnych.

Gwiazda ta ma nazwę własną Tianyi, która pochodzi z tradycji chińskiej. Nazwa chiń. 天一; pinyin Tiānyī, oznacza „Niebiańską Jedność” i wywodzi się z filozofii taoistycznej[3]. Tak słaba gwiazda została celowo wybrana, dla zaznaczenia jej świętości i tajemniczości[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Tianyi dla określenia tej gwiazdy[5].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pomarańczowy olbrzym należący do typu widmowego K5[1]. Jest on 1024 razy jaśniejszy niż Słońce, ale ze względu na dużą odległość jest optycznie słabą gwiazdą[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i 7 Draconis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Anderson E., Francis C: HIP 62423. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).
  3. Sun i Kistemaker 1997 ↓, s. 74, 167.
  4. Sun i Kistemaker 1997 ↓, s. 50.
  5. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-03-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Xiaochun Sun, Jacob Kistemaker: The Chinese Sky During the Han: Constellating Stars and Society. Leiden, New York, Köln: Koninklijke Brill, 1997. ISBN 978-90-04-10737-3.