Żółtoliczek
| Auriparus flaviceps[1] | |||
| (Sundevall, 1850) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
żółtoliczek | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Żółtoliczek[5] (Auriparus flaviceps) – gatunek małego ptaka z rodziny remizów (Remizidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Auriparus. Zamieszkuje południe Stanów Zjednoczonych i Meksyk. Nie jest zagrożony.
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono kilka podgatunków A. flaviceps[6][3]:
- A. flaviceps acaciarum – południowo-zachodnie USA do północnej Kalifornii Dolnej, środkowej Sonory, środkowej Chihuahuy i środkowego Durango (północno-zachodni Meksyk).
- A. flaviceps ornatus – południowo-środkowe USA i północno-wschodni Meksyk.
- A. flaviceps flaviceps – środkowa Kalifornia Dolna, południowa Sonora i północne Sinaloa (północno-zachodni Meksyk).
- A. flaviceps lamprocephalus – południowa Kalifornia Dolna.
- A. flaviceps sinaloae – północno-zachodnia Sinaloa.
- A. flaviceps hidalgensis – północno-środkowy Meksyk.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 10–11,5 cm. Mały, szary z wierzchu. Spód ciała jaśniejszy. Głowa samca jaskrawożółta. U samicy jest bardziej matowa. Nadgarstek rdzawy, u samca bardziej jaskrawy. Dziób czarny, ostro zakończony. Młode ptaki brązowoszare, jaśniejsze od spodu, bez żółtych piór na głowie i rdzawej plamy na skrzydłach.
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Osiadły na południowo-zachodnich pustyniach Ameryki Północnej, porośniętych Parkinsonia aculeata, Inga circinalis i kolczastymi krzewami, w nadrzecznych zadrzewieniach.
Żeruje przemykając pośród najcieńszych gałązek, wynajduje owady na spodzie liści. Żywi się też pająkami, nektarem, owocami i materią roślinną[7].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje żółtoliczka za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020)[4]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji na 7,2 miliona dorosłych osobników[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest obecnie za stabilny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Auriparus flaviceps, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Auriparus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-08-04] (ang.).
- ↑ a b Verdin (Auriparus flaviceps). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Auriparus flaviceps, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-02-04] (ang.).
- ↑ P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Remizidae Olphe-Galliard, 1891 - remizy - Penduline tits (wersja: 2017-08-22). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-15].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxwings and allies, tits, penduline tits. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
- ↑ a b Verdin Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).