Przejdź do zawartości

Ślimakojad czerwonooki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślimakojad czerwonooki
Rostrhamus sociabilis[1]
(Vieillot, 1817)
Ilustracja
Samica
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Rostrhamus[2]
Lesson, 1830

Gatunek

ślimakojad czerwonooki

Synonimy
  • Herpetotheres sociabilis Vieillot, 1817[3]
Podgatunki
  • R. s. plumbeus Ridgway, 1874
  • R. s. levis Friedmann, 1933
  • R. s. major Nelson & Goldman, 1933
  • R. s. sociabilis (Vieillot, 1817)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko w sezonie lęgowym

Ślimakojad czerwonooki[5] (Rostrhamus sociabilis) – gatunek średniego, drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Rostrhamus[5][6]. Wyspowo zasiedla bagna Everglades na Florydzie, Kubę, Meksyk, Amerykę Centralną oraz Amerykę Południową – głównie na wschód od Andów aż po północną Argentynę.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się 4 podgatunki. Na Florydzie narażony na wyginięcie, ale poza tym niezagrożony. Wyróżniono kilka podgatunków R. sociabilis[6][3]:

  • R. sociabilis plumbeus – Floryda.
  • R. sociabilis levisKuba.
  • R. sociabilis major – wschodni Meksyk, Gwatemala, Belize i północno-zachodni Honduras.
  • R. sociabilis sociabilis – południowa Nikaragua do północnej Argentyny.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyka
Występuje wyraźny dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samiec jest niemalże cały szary. Ma czerwone okolice dzioba, żółtą woskówkę i długi, szary, mocno zagięty dziób. Lotki nieco ciemniejsze. Białe pokrywy ogonowe oraz sam ogon. Czarny pasek końcowy, nie do końca czarny; na końcu pozostaje nieco białego. Czerwonawe nogi. Samica cała brunatna, sprawiając wrażenie łuskowanej. Brudnobiały brzuch z grubym, brunatnym kreskowaniem. Białe pokrywy podogonowe, nogi nieco jaśniejsze. Brak czerwonej skóry przy dziobie. U obu płci czerwone oczy. Młode podobne do samic, ale z brązowymi oczami.
Wymiary
  • długość ciała: 41–46 cm
  • rozpiętość skrzydeł: 114 cm
  • masa ciała: 369–379 g

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]
Biotop
Występuje na nizinnych słodkowodnych bagnach, nad jeziorami i stawami, na mokradłach, polach ryżowych, zalanych polach uprawnych i rowach przydrożnych[7].
Zachowanie
Razem nocuje i żeruje, ogólnie chętnie przebywa w grupkach. W trakcie toków wydaje buczące odgłosy.
Pożywienie
Zazwyczaj słodkowodne ślimaki, głównie z rodzajów Pomacea i Ampullaria, które wyciąga z muszli za pomocą swego silnie zakrzywionego dzioba[7]. Jeżeli ich nie ma, zjada kraby oraz myszy.
Lęgi
1–3 lęgów. Termin gniazdowania zmienia się wraz z szerokością geograficzną. Gniazda w luźnych koloniach, gniazdo z patyków umieszczone w trzcinowiskach. Zazwyczaj swoje 2–4 jaj inkubuje przez 26–28 dni. Młode potrafią latać po 40–49 dniach, lecz mogą wcześniej opuścić gniazdo.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ślimakojada czerwonookiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rostrhamus sociabilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Rostrhamus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-09] (ang.).
  3. a b Snail Kite (Rostrhamus sociabilis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  4. a b BirdLife International, Rostrhamus sociabilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-11-02] (ang.).
  5. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-16].
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  7. a b Species account: Snail Kite Rostrhamus sociabilis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. MULTICO, 2008. ISBN 978-83-7073-583-8.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]