Ślimak (anatomia)

Ślimak (łac. cochlea) – anatomiczna część ucha wewnętrznego ssaków. Jest złożony z części kostnej, mającej kształt skręconego kanału, wykonującego 2,5 obrotu wokół wrzecionka (wyglądem przypomina muszlę ślimaka) i mieszczącego się w niej przewodu ślimakowego (część błędnika błoniastego), który zawiera narząd słuchu — narząd Cortiego. Przewód ślimakowy kończy się ślepo na wierzchołku ślimaka, jest wypełniony płynem zwanym śródchłonką (endolimfą). Po obu jego stronach biegną przewody zwane schodami przedsionka i schodami bębenka, łączące się na wierzchołku ślimaka, wypełnione przychłonką (perylimfą)^[1].

Przypisy

↑ MaciejM. Zabel MaciejM., SylwiaS. Borska SylwiaS., Urban & PartnerU.& P. Elsevier Urban & PartnerU.& P., Histologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, wyd. Dodruk, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, [cop. 2014], ISBN 978-83-7609-865-4, OCLC 934787638 [dostęp 2022-05-30] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] MaciejM. Zabel MaciejM., SylwiaS. Borska SylwiaS., Urban & PartnerU.& P. Elsevier Urban & PartnerU.& P., Histologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, wyd. Dodruk, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, [cop. 2014], ISBN 978-83-7609-865-4, OCLC 934787638 [dostęp 2022-05-30] .

[1]