Przejdź do zawartości

Cieśniny Bałtyckie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cieśniny Bałtyckie

Cieśniny Bałtyckie albo Cieśniny Duńskie[1][2] – zespół cieśnin i zatok na Morzu Bałtyckim między półwyspami Jutlandzkim a Skandynawskim:

Cieśniny te wraz z Skagerrakiem łączą Morze Północne z Morzem Bałtyckim. Ich łączna powierzchnia wynosi 42 659 km²[3], głębokość toru wodnego do 17 metrów (co umożliwia ruch statków o zanurzeniu 15 metrów)[4], chociaż z płyciznami 7–8 metrów[3].

Królestwo Danii, którego terytorium do 1658 rozciągało się po ich obu stronach – zarówno na Półwyspie Skandynawskim (Skåneland) jak i Jutlandzkim – traktowało je jako wody wewnętrzne. Do podpisania do traktatu kopenhaskiego w 1857 Dania przez przeszło 400 lat pobierała opłaty za ich przepływanie. W traktacie królestwo odstąpiło od kontroli żeglugi, pobierania opłat, zatrzymywania czy utrudniania przepływu przez cieśniny obcych statków[5].

Duńskich Cieśnin Bałtyckich nie należy mylić z oceaniczną Cieśniną Duńską, oddzielającą Grenlandię od Islandii.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Na 122. posiedzeniu KSNG ustalono, że egzonim Cieśniny Bałtyckie jest egzonimem głównym, zaś dotychczasowy egzonim Cieśniny Duńskie jest egzonimem wariatowym.
  2. Zeszyt 10 - Morza i oceany - Morze Bałtyckie, Cieśniny, [w:] Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Nazewnictwo Geograficzne Świata, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 52, ISBN 978-83-254-0462-8 [zarchiwizowane z adresu 2021-11-06].
  3. a b Środowisko geograficzne: Wody, [w:] Wojciech Walczak, Dania, Warszawa: PWN, 1984, s. 152-153, ISBN 83-01-05182-5.
  4. Głębokość sporu czyli dwa słowa o Gazoporcie
  5. R. Bierzanek, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa 2004, Wyd. Wolters Kluwer