Przejdź do zawartości

Wolumin (bibliotekoznawstwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wolumin, wolumen[1] (łac. volumenzwój) – podstawowa jednostka introligatorska, czyli pojedynczy fizyczny egzemplarz książki, tom w znaczeniu bibliotecznym.

Pojęcie woluminu nie jest związane z poszczególnymi tomami dzieła. Jeśli pewne dzieło zostało wydane w 5 tomach, może składać się z jednego woluminu zawierającego wszystkie części lub z 5 woluminów, z których każdy zawiera jeden tom.

Przypisy

  1. Barbara Bieńkowska: Książka na przestrzeni dziejów. Warszawa: Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005, s. 316. ISBN 83-88581-21-X.