Steve Podborski

Steve Podborski

Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1957 Don Mills
Pierwsze punkty w PŚ	1.02 1975, Megève (7. miejsce – kombinacja)
Pierwsze podium w PŚ	6.01 1979, Morzine (1. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Kanada Igrzyska olimpijskie brąz Lake Placid 1980 narciarstwo alpejskie (zjazd) Mistrzostwa świata brąz Lake Placid 1980 Zjazd Puchar Świata (zjazd) Mała Kryształowa Kula 1981/1982 2. miejsce 1980/1981
Odznaczenia

Stephen Gregory „Steve” Podborski (ur. 25 lipca 1957 w Don Mills) – kanadyjski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski i brązowy medalista mistrzostw świata, a także zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji zjazdu Pucharu Świata.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata Steve Podborski zadebiutował w 1974 roku. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 1 lutego 1975 roku w Megève, gdzie był siódmy w kombinacji alpejskiej. Były to jego jedyne punkty w sezonie 1974/1975 i w klasyfikacji generalnej zajął 52. miejsce. Pierwsze pucharowe podium zdobył 6 stycznia 1979 roku w Morzine, gdzie okazał się najlepszy w zjeździe. Jeszcze kilkukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów sezonu 1978/1979, ale na podium już nie stanął. W klasyfikacji generalnej był 36., a w klasyfikacji zjazdu dziesiąty. W międzyczasie wystąpił na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, biegu zjazdowym, zajął siódmą pozycję.

Najważniejszym punktem sezonu 1979/1980 były igrzyska olimpijskie w Lake Placid. Wystąpił tam tylko w zjeździe, zdobywając brązowy medal. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Leonhard Stock oraz Peter Wirnsberger. W zawodach PŚ jeden raz znalazł się w czołowej trójce: 19 stycznia 1980 roku w Wengen zajął trzecie miejsce w zjeździe. W klasyfikacji generalnej ostatecznie był trzydziesty, a w zjeździe był dziewiąty. W kolejnym sezonie aż ośmiokrotnie stawał na podium, przy czym odniósł trzy zwycięstwa: 21 grudnia 1980 roku w Sankt Moritz, 10 stycznia w Garmisch-Partenkirchen i 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel był najlepszy w zjeździe. Dało mu to dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz drugie w klasyfikacji zjazdu. Lepszy okazał się tylko Austriak Harti Weirather.

Największy sukces w zawodach Pucharu Świata osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy sięgnął po Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji zjazdu. Pięciokrotnie stawał na podium: 21 grudnia w Crans-Montana, 16 stycznia w Kitzbühel i 13 lutego w Garmisch-Partenkirchen był najlepszy w zjeździe, a 15 stycznia w Kitzbühel i 27 lutego w Whistler był drugi w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej był ósmy. W lutym 1982 roku brał udział w mistrzostwach świata w Schladming, gdzie w swojej koronnej konkurencji był dziewiąty. Rok później punktował sporadycznie, ale zdołał dwukrotnie zajął drugie miejsce w zjeździe. Pozwoliło mu to jednak zająć dopiero trzydzieste miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1983/1984 w najlepszej trójce znalazł się trzy razy: 4 grudnia w Schladming i 18 grudnia 1983 roku w Val Gardena był trzeci, a 28 stycznia 1984 roku wygrał zjazd w Garmisch-Partenkirchen. Zwycięstwo w Ga-Pa było ostatnim podium zawodów PŚ w jego karierze. Sezon ukończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej i piątej w klasyfikacji zjazdu. Bez medalu wrócił z rozgrywanych w lutym 1984 roku igrzysk olimpijskich w Sarajewie. Rywalizację w zjeździe zakończył tam na ósmym miejscu. Niedługo później zakończył karierę.

W 1982 roku został oficerem Orderu Kanady. Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako komentator sportowy dla stacji CBS (ZIO 2002) oraz NBC (ZIO 2006 i ZIO 2010). Był także członkiem komitetu organizacyjnego ZIO 2010 w Vancouver oraz wziął udział w sztafecie ze zniczem olimpijskim. Od 2003 roku pracuje jako dyrektor marketingu w korporacji telekomunikacyjnej Telus.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
3.	14 lutego	1980	Lake Placid	Zjazd	1:45,50 min	+1,12 s	Leonhard Stock
8.	16 lutego	1984	Sarajewo	Zjazd	1:45,59 min	+1,00 s	Bill Johnson

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
7.	29 stycznia	1978	Garmisch-Partenkirchen	Zjazd	2:04,12 min	+0,86 s	Josef Walcher
3.	14 lutego	1980	Lake Placid	Zjazd	1:45,50 min	+1,12 s	Leonhard Stock
9.	6 lutego	1982	Schladming	Zjazd	1:55,10 min	+1,68 s	Harti Weirather

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1974/1975: 52.
• sezon 1975/1976: 43.
• sezon 1977/1978: 31.
• sezon 1978/1979: 36.
• sezon 1979/1980: 30.
• sezon 1980/1981: 9.
• sezon 1981/1982: 8.
• sezon 1982/1983: 30.
• sezon 1983/1984: 21.

Zwycięstwa w zawodach

1. Morzine – 6 stycznia 1979 (zjazd)
2. Sankt Moritz – 21 grudnia 1980 (zjazd)
3. Garmisch-Partenkirchen – 10 stycznia 1981 (zjazd)
4. Kitzbühel – 17 stycznia 1981 (zjazd)
5. Crans-Montana – 21 grudnia 1981 (zjazd)
6. Kitzbühel – 16 stycznia 1982 (zjazd)
7. Garmisch-Partenkirchen – 13 lutego 1982 (zjazd)
8. Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 1984 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium

1. Wengen – 19 stycznia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
2. Val d’Isère – 7 grudnia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
3. Val Gardena – 14 grudnia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
4. Wengen – 24 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
5. St. Anton am Arlberg – 31 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
6. Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 2. miejsce
7. Kitzbühel – 15 stycznia 1982 (zjazd) – 2. miejsce
8. Whistler – 27 lutego 1982 (zjazd) – 2. miejsce
9. Kitzbühel – 21 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
10. Sarajewo – 28 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
11. Schladming – 4 grudnia 1983 (zjazd) – 3. miejsce
12. Val Gardena – 18 grudnia 1983 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (ang.).
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)