Taiyutyla benedictae
| Taiyutyla benedictae | |
| Shear, 1976 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Taiyutyla benedictae |
Taiyutyla benedictae – gatunek dwuparca z rzędu Chordeumatida i rodziny Conotylidae.
Gatunek ten opisany został w 1976 przez Williama Sheara[1][2] na podstawie parki okazów odłowionych w hrabstwie Lane[1].
Ciało holotypowego samca ma 9,3 mm długości, a paratypowej samicy 9,9 mm długości. Ubarwienie jest jasnobrązowe z ciemniejszym nakrapianiem, które na głowie i czułkach ma ciemne cieniowanie. Trójkątne pola oczne wyposażone są w po 20 pigmentowanych oczu prostych, ustawionych w 3–4 rzędach. U samca odnóża par pierwszej i drugiej są zredukowane, trzeciej i piątej powiększone, a szóstej i siódmej standardowo wykształcone. Trzecia i czwarta para nóg samca ma na udach gałeczkowate wyrostki. Ósma i dziewiąta para odnóży samca przekształcona jest w gonopody. Gonopody przedniej pary mają prostą budową, są spiczaste i ku tyłowi zakrzywione, wyposażone w dołek u nasady i kanał gruczołowy. Tylne gonopody mają kolpokoksyty z szerokim rejonem błoniastym w części tylnej, krótką gałęzią boczną oraz podwójnym zakończeniem: pośrodkowa końcówka jest ostro haczykowata, zaś boczna jest bardzo długa i spiralnie skręcona. Poszczególne człony telopoditów tylnych gonopodów są duże, a ostatni największy[1].
Wij znany wyłącznie z Oregonu w Stanach Zjednoczonych[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d William A. Shear. The Milliped Family Conotylidae (Diplopoda, Chordeumida) Revision of the Genus Taiyutyla, With Notes on Recently Proposed Taxa. „American Museum Novitates”. 2600, s. 1-22, 1976.
- ↑ P. Sierwald: Taiyutyla benedictae Shear, 1976. [w:] MilliBase [on-line]. 2016. [dostęp 2017-10-19].