Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1947)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1947) edytowana 18:05, 18 sie 2024 przez Onui2 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Mistrzostwa Polski 1947
1946 1948
Szczegóły
Państwo

 Polska

Organizator

PZPN

Poziom ligowy

Pierwszy

Edycja

21

Liczba zespołów

28 el. / 3 fin.

Zwycięzca

Warta Poznań

Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1947) – 21. edycja (19. zakończona) mistrzostw Polski w piłce nożnej. Sezon przejściowy. Oprócz wyłonienia mistrza Polski rozegrano także baraże o prawo do gry w Lidze – reaktywowanej od następnego sezonu.

Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1947
Rozgrywki P Nazwa
Centralne I Mistrzostwa Polski
Okręgowe
(20 okręgów)
II A klasa
III B klasa
IV C klasa

W rozgrywkach brały udział zespoły, które uzyskały awans w mistrzostwach okręgów w 1946 roku oraz Polonia Świdnica jako zwycięzca dodatkowego turnieju rozegranego w okręgu Wrocław na początku 1947 roku[1].

Tytuł broniła Polonia Warszawa. Mistrzostwo zdobyła Warta Poznań, jako jedyna drużyna w historii MP sięgając po złoty medal bez straty punktu (uwzględniając jedynie fazę finałową).

Faza grupowa

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki toczyły się w 3 grupach. Podział odbył się drogą losowania. Na czele trzech grup rozstawiono trzy pierwsze drużyny z zeszłorocznych rozgrywek o mistrzostwo Polski. Następnie między trzy grupy rozlosowano zespoły krakowskie, śląskie, warszawskie, poznańskie i łódzkie[2].

Do fazy finałowej Mistrzostw Polski awansowali zwycięzcy grup.
Prawo gry w Lidze w sezonie 1948 uzyskały 3 najlepsze zespoły z każdej grupy.
Pozostałe zespoły w następnym sezonie zagrały w ligach okręgowych.

Tabela grupy I

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki Z-R-P Uwagi
1 Wisła Kraków 16 29 101-9 14-1-1[3] awans do fazy finałowej
2 Polonia Warszawa 16 24 70-26 10-4-2 awans do Ligi
3 Polonia Bytom 16 22 57-35 10-2-4 awans do Ligi
4 KKS Poznań 16 21 91-28 10-1-5 awans do Ligi
5 Polonia Świdnica 16 15 32-39 7-1-8
6 RKS Szombierki 16 15 31-46 7-1-8
7 Skra Częstochowa 16 12 36-63 6-0-10
8 Ognisko Siedlce 16 6 30-107 3-0-13
9 Motor Białystok 16 0 14-109 0-0-16 wycofanie
  • KKS Poznań uzyskał awans po decyzji PZPN o powiększeniu Ligi do 14 zespołów
  • Motor Białystok zrezygnował z uczestnictwa w rozgrywkach i oddał dwa ostatnie mecze walkowerem[4]

Tabela grupy II

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki Z-R-P Uwagi
1 AKS Chorzów 18 30 61-21 14-2-2[5] awans do fazy finałowej
2 Cracovia 18 29 75-18 12-5-1 awans do Ligi
3 Rymer Niedobczyce 18 22 58-40 10-2-6 awans do Ligi
4 RKU Sosnowiec 18 22 39-33 9-4-5
5 Radomiak Radom 18 18 48-34 7-4-7
6 Pomorzanin Toruń 18 18 41-42 7-4-7
7 Gedania Gdańsk 18 17 47-44 7-3-8
8 Orzeł Gorlice 18 12 35-52 5-2-11
9 ZZK Łódź 18 9 31-73 4-1-13
10 KS Grochów (Warszawa) 18 3 21-99 1-1-16

Tabela grupy III

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki Z-R-P Uwagi
1 Warta Poznań 16 28 68-18 14-0-2[6] awans do fazy finałowej
2 Garbarnia Kraków 16 26 60-19 13-0-3 awans do Ligi
3 ŁKS Łódź 16 25 78-24 12-1-3 awans do Ligi
4 Tęcza Kielce 16 17 34-36 8-1-7
5 Lublinianka Lublin 16 17 39-43 7-3-6
6 Czuwaj Przemyśl 16 12 24-33 5-2-9
7 WMKS Katowice 16 11 25-49 5-1-10
8 KKS Olsztyn 16 7 19-61 2-3-11
9 PKS Szczecin 16 1 13-77 0-1-15
  • Już po rozegraniu pierwszej kolejki, do rozgrywek został dokooptowany WMKS Katowice[7]. Zespół ten został dolosowany do grupy III, co spowodowało przeniesienie Rymeru do grupy II. Rozegrany mecz Rymer-Tęcza został uznany za mecz towarzyski.

Faza finałowa

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Warta Wisła AKS
Warta Poznań
5:2 4:1
Wisła Kraków 0:2
3:0
AKS Chorzów 0:2 1:4

Tabela

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki Z-R-P Uwagi
1 Warta Poznań złoto 4 8 13-3 4-0-0 Mistrz Polski
2 Wisła Kraków 4 4 9-8 2-0-2
3 AKS Chorzów 4 0 2-13 0-0-4

Powiększenie Ligi

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie planowano, że w Lidze w 1948 roku zagra 12 zespołów – po 3 najlepsze z każdej grupy i 3 zwycięzców eliminacji okręgowych. Ostatecznie, już po zakończeniu rozgrywek, władze PZPN zdecydowały o dołączeniu do tego grona dwóch klubów KKS Poznań i Widzewa Łódź (który zajął 4. miejsce w grupie finałowej eliminacji do Ligi). Powodem tej decyzji był protest zespołu KKS złożony w styczniu 1948 roku (czyli już po zakończeniu mistrzostw), gdy okazało się, że w meczu rozegranym w Poznaniu i wygranym przez Polonię Świdnica 4-2, w zespole gości zagrali nieuprawnieni zawodnicy pod fałszywymi nazwiskami. Przyznanie walkoweru KKS spowodowałoby, że wyprzedziłby on w tabeli zespół Polonii Bytom i awansowałby jej kosztem do Ligi. PZPN zajął stanowisko dopiero 15 lutego 1948 roku, tuż przed inauguracją rozgrywek i zadecydował o powiększeniu Ligi do 14 zespołów[1].

Eliminacje o Ligę

[edytuj | edytuj kod]

Równolegle z mistrzostwami Polski rozgrywano trzyetapowe eliminacje o awans do Ligi w sezonie 1948. Brali w nich udział mistrzowie okręgowych klas A z sezonu 1946/47.

Awans uzyskały drużyny:

oraz

  • Widzew Łódź (po decyzji PZPN o powiększeniu Ligi do 14 zespołów)

Klasyfikacja medalowa po mistrzostwach

[edytuj | edytuj kod]

Tabela obejmuje wyłącznie zespoły mistrzowskie.

Klub
1. Ruch Chorzów 5 0 1
2. Pogoń Lwów 4 3 0
3. Cracovia 4 1 1
4. Warta Poznań 2 5 7
5. Wisła Kraków 2 5 5
6. Polonia Warszawa 1 2 1
7. Garbarnia Kraków 1 1 0

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]