Claude Gensac
Imię i nazwisko |
Claude-Jeanne Malca Gensac |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek |
1. Pierre Mondy (1951-55; rozwód) |
Lata aktywności |
1947–2016 |
Claude Jeanne Malca Gensac (ur. 1 marca 1927 w Acy-en-Multien, zm. 27 grudnia 2016 w Paryżu[1]) – francuska aktorka filmowa i teatralna. Jedna z najpopularniejszych aktorek francuskich lat 60. i 70.
Życiorys
Początkowo grała tylko w teatrze. Z filmem związała się na dobre dopiero w połowie lat 1960., jednak jej filmowym debiutem był film Sachy Guitry’ego pt. Życie uczciwego człowieka (1952). To właśnie na planie tego filmu po raz pierwszy spotkała Louisa de Funèsa[2]; ona grała pokojówkę, on lokaja. Po latach podczas jednego z przedstawień de Funès zachwycony jej grą zaproponował jej rolę w swoich komediach. Powiedział jej wtedy podobno: Chcę, żebyś grała we wszystkich moich filmach; przynosisz mi szczęście. Tak też się stało. W latach 1967–1982 wystąpiła u boku de Funesa w dziesięciu filmach, odtwarzając zwykle role jego żony. Były to:
- Wielkie wakacje (1967) jako Isabelle Bosquier
- Oskar (1967) jako Germaine Barnier
- Żandarm się żeni (1968) jako Josépha Lefrançois
- Hibernatus (1969) jako Edmée de Tartas
- Żandarm na emeryturze (1970) jako Josépha Cruchot
- Jo (1971) jako Sylvie Brisebard
- Skrzydełko czy nóżka (1976) jako Marguerite (pierwsza), sekretarka Duchemina
- Skąpiec (1980) jako Frosine
- Kapuśniaczek (1981) jako Amélie Poulangeard
- Żandarm i policjantki (1982) jako Josépha Cruchot
Ponadto zagrała w ponad stu innych filmach[2]. Inne filmy z jej udziałem to m.in.:
- Życie uczciwego człowieka (1952) jako Evelyne, pokojówka
- Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1962) jako Zła Królowa / Wiedźma (głos, francuski dubbing)
- Pamiętnik kobiety w bieli (1965) jako pani Viralleau
- Sułtani (1966) jako Marcelle, modelka
- Bal u hrabiego d’Orgel (1970) jako panna d’Orgel
- Walc w obłokach (1987) jako pani Hibbert
- Saint-Tropez (1996–2008; serial TV) jako ciotka Clarisse (gościnnie)
- Przepowiednia z Awinionu (2007; serial TV) jako Odette Esperanza
- Przesyłka ekspresowa (2010) jako Holenderka
- 22 kule (2010) jako pani Fontarosa
- Bettie wyrusza w drogę (2013) jako Annie, matka Bettie
- Prawda o Lulu (2013) jako Marthe
- Baden Baden (2016) jako babcia
W 2015 za rolę w filmie Prawda o Lulu (2013) otrzymała nominację do nagrody Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Jest najstarszą w historii aktorką nominowaną w tej kategorii[2].
Jej występy teatralne to m.in. role w przedstawieniach: Lukrecja Borgia, Indyk, Poświęcenie.
W 2005 wydała autobiografię pt. Ma biche... c’est vite dit!.
Zmarła we śnie 27 grudnia 2016 r. w wieku 89 lat. Do końca życia pozostawała aktywna zawodowo.
Życie prywatne
Córka André Gensac i Rose Brayer. Claude Gansac była dwukrotnie zamężna. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. Jej pierwszym mężem był aktor Pierre Mondy (w latach 1951-1955), a drugim kierowca rajdowy Henri Chemin (w latach 1958-1977), z którym miała syna Frédérica Chemin.
Linki zewnętrzne
- Claude Gensac w bazie IMDb (ang.)
- Claude Gensac w bazie Filmweb
Przypisy
- ↑ Mort de la comédienne Claude Gensac, épouse à l’écran de Louis de Funès. lemonde.fr. [dostęp 2016-12-27]. (fr.).
- ↑ a b c Claude Gensac nie żyje. Miała 89 lat, „Onet Film”, 28 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).