Nadobnica alpejska
Rosalia alpina | |
(Linnaeus, 1758) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
nadobnica alpejska |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
Nadobnica alpejska (Rosalia alpina) – chrząszcz z rodziny kózkowatych.
Długość jego ciała dochodzi do 40 mm, a czułki są 1,5 do dwóch razy dłuższe u samców, niewiele dłuższe od ciała u samic. Owad jest czarny, pokryty niebieskoszarymi włoskami. Pokrywy są błękitne, a na nich widnieje sześć plam, które w zależności od osobnika mogą być w różnych kształtach. Zwykle środkowe połączone, tworzą przepaskę. Larwy tego chrząszcza rozwijają się w bukach.
Występowanie: W Polsce występuje głównie w górach – najliczniej w Bieszczadach, Beskidzie Niskim, Pieninach, Górach Świętokrzyskich i na Roztoczu. W różnych miejscach spotyka się pojedyncze chrząszcze, w czasie rójki zaś – po kilkadziesiąt. Gatunek rozsiedlony w południowej i środkowej części Europy, odnotowany w Afryce Północnej, Kaukazie, Syrii i Izraelu. W środkowej Europie w starych górskich lasach bukowych na wysokości od 600 do 1500 m n.p.m. (Alpy). Wszędzie na rozproszonych, wyspowych stanowiskach. Na nizinach prawdopodobnie zawleczona z drewnem spławianym z gór.
Rozmnażanie: Nadobnica to gatunek ciepłolubny, składa jaja w drewnie starych buków, a na południu Europy również jesionów, orzechów włoskich, grabów. Larwy rozwijają się 3-4 lata, żerując w drewnie i opuszczając swoje dotychczasowe mieszkanie w postaci dorosłych owadów w gorące letnie dni od połowy czerwca do września. W lipcu i sierpniu odbywa się rójka (gody), a chrząszcze można spotkać nie tylko na starych pniach w lesie, ale i na polanach i śródleśnych drogach, a nawet daleko od lasu, w tartakach i przy domach, jeśli tylko leżą tam stosy bukowego drewna.
Zagrożenia: W Polsce nadobnica alpejska jest gatunkiem niezwykle rzadkim. Głównym zagrożeniem tego gatunku jest niszczenie ich naturalnego środowiska jakim są stare lasy bukowe. Zakłady wytwarzające węgiel drzewny w Bieszczadach wyrabiają go z pni bukowych, w których rozwijają się larwy tego chrząszcza. Z racji urody i rzadkości, owad ten stał się wymarzonym obiektem dla kolekcjonerów.
Nadobnica alpejska podlega w Polsce ścisłej ochronie gatunkowej[2], jest wymieniona w Polskiej Czerwonej Księdze, figuruje również na liście gatunków chronionych programem Natura 2000.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witkowski Z., Krajowy plan zarządzania gatunkiem. Nadobnica alpejska (Rosalia alpina L.), Kraków 2007 PDF
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rosalia alpina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348)