Przejdź do zawartości

Ariobarzanes II Filopator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Ariobarzanes II Filopator edytowana 13:59, 20 gru 2023 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Ariobarzanes II Filopator
ilustracja
król Kapadocji
Okres

od 63 p.n.e.
do 52 p.n.e.

Dane biograficzne
Data urodzenia

90 p.n.e.

Data śmierci

52 p.n.e.

Ojciec

Ariobarzanes I Filoromajos

Matka

Atenais I Filostorgos

Żona

Atenais II Filostorgos

Dzieci

Ariobarzanes III Eusebes Filoromajos,
Ariarates X Eusebes Filadelf,
? (córka)

Ariobarzanes II Filopator (gr. Ἀριοϐαρζάνης, Ariobarzánēs) (ur. 90 p.n.e., zm. 52 p.n.e.) – król Kapadocji od 63 p.n.e. do swej śmierci. Syn króla Kapadocji Ariobarzanesa I Filoromajosa i królowej Atenais I Filostorgos.

W r. 81 r. Sulla doprowadził do pojednania między Ariobarzanesem I, ojcem Ariobarzanesa II, a królem Pontu Mitrydatesem VI Eupatorem Dionizosem. Na ich spotkaniu doszło do zaślubin Atenais, czteroletniej córki Mitrydatesa, z synem Ariobarzanesa I. Z tego powodu król Pontu zatrzymał dla siebie część Kapadocji i inne ziemie, które miał w swych rękach.

Ariobarzanes II objął rządy nad Kapadocją po abdykacji ojca. Odbudował w mieście Atenach odeum (gmach na produkcje muzyczne zbudowany przez Peryklesa ok. r. 442 p.n.e.), które zostało zniszczone w r. 86 p.n.e. Ateńczyk Aristion bowiem spalił je, aby wódz rzymski Sulla nie miał z niego pożytku w zdobywaniu zamku ateńskiego. Ariobarzanes, jako słaby król, potrzebował pomocy wodza rzymskiego Gabiniusza, by odeprzeć nieprzyjaciół w r. 57 p.n.e. Sukces w utrzymywaniu władzy nad Kapadocją trwał w przybliżeniu 8 lat, zanim został zamordowany przez partyjskich faworytów.

Ariobarzanes II z żoną i królową Atenais II Filostorgos miał troje dzieci (dwóch synów i zapewne córkę nieznanego imienia):

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Appian z Aleksandrii, Historia rzymska (ks. XII. Wojny z Mitrydatesem, rozdz. 38, 66 i 105), t. II, przekł., oprac. i wstęp L. Piotrowicz, Ossolineum & De Agostini, Warszawa 2004, ISBN 83-04-04710-1.