Wałerij Pustowojtenko

Wałerij Pustowojtenko
Валерій Пустовойтенко
Pełne imię i nazwisko	Wałerij Pawłowycz Pustowojtenko
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1947 ; Adamiwka
	Premier Ukrainy
Okres	od 16 lipca 1997; do 22 grudnia 1999
Poprzednik	Wasyl Durdyneć (p.o.)
Następca	Wiktor Juszczenko
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 23 gru 2022, była oparta na tej wersji.

Wałerij Pawłowycz Pustowojtenko, ukr. Валерій Павлович Пустовойтенко (ur. 23 lutego 1947 w Adamiwce w obwodzie mikołajowskim) – ukraiński polityk i inżynier, deputowany, minister, w latach 1997–1999 premier Ukrainy.

Życiorys

Kształcił się w szkole rzemieślniczej w Odessie, pracował następnie jako tokarz, po czym odbył służbę wojskową. Później zatrudniony jako mechanik na odeskiej politechnice, jednocześnie podjął studia wieczorowe na tej uczelni. Na początku lat 70. wraz z żoną przeprowadził się do Dniepropetrowska. Pracował tam jako kierownik szkoleń, uzyskał dyplom inżyniera mechanika w instytucie inżynierii i budownictwa w tym mieście. Doktoryzował się w zakresie nauk technicznych. Był zatrudniony w przedsiębiorstwie przemysłowym w Dniepropetrowsku, w którym obejmował stanowiska głównego inżyniera i dyrektora^[1].

Od 1986 był przewodniczącym jednej z rad rejonowych. W 1987 został wiceprzewodniczącym komitetu wykonawczego rady miejskiej. W latach 1989–1993 kierował administracją miejską^[1]. W 1990 uzyskał mandat posła do Rady Najwyższej. Od kwietnia do września 1993 był ministrem gabinetu ministrów^[2]. Później działał w instytucjach sektora budowlanego i bankowego. Był też współtwórcą i pierwszym przewodniczącym Związku Miast Ukrainy^[1]. Od lipca 1994 do lipca 1997 po raz drugi zajmował stanowisko ministra gabinetu ministrów. Od lipca 1997 do grudnia 1999 sprawował urząd premiera^[2]. W latach 1999–2006 przewodniczył Partii Ludowo-Demokratycznej^[2]. W 1998 wybrany po raz drugi na posła, nie objął jednak mandatu. W rządzie Anatolija Kinacha od czerwca 2001 do kwietnia 2002 pełnił funkcję ministra transportu. W latach 2002–2006 ponownie zasiadał w parlamencie. W 2006 przez kilka miesięcy był zastępcą przewodniczącego Kijowskiej Miejskiej Administracji Państwowej^[2].

Odznaczenia

Zasłużony Budowniczy Ukrainy: 1995
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy: 1999
Order Księcia Jarosława Mądrego IV klasy: 2002
Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy: 2011^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Nota biograficzna na stronie gorod.dp.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).
↑ ^a ^b ^c ^d Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1096/2011 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 1 grudnia 2011. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).

Bibliografia

Nota biograficzna na stronie gorod.dp.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).
Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).

[g-1] Nota biograficzna na stronie gorod.dp.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).

[d-2] Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).

[УКАЗ_ПРЕЗИДЕНТА_УКРАЇНИ_1096-3] УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1096/2011 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 1 grudnia 2011. [dostęp 2022-12-23]. (ukr.).

[a-4] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-6] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-7] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)

Ministrowie transportu	Orest Kłympusz (1992–1994) Iwan Dańkewycz (1994–1997) (1997–1998) Iwan Dańkewycz (1998–1999) Łeonid Kostiuczenko (1999–2001) Wałerij Pustowojtenko (2001–2002) Heorhij Kirpa (2002–2004)
Ministrowie transportu i komunikacji	Heorhij Kirpa (2004–2005) Jewhen Czerwonenko (2005) Wiktor Bondar (2005–2006) Mykoła Rud´kowski (2006–2007) Josyp Winski (2007–2009) Kostiantyn Jefymenko (2010)
Ministrowie infrastruktury	Borys Kołesnikow (2010–2012) Wołodymyr Kozak (2012–2014) Maksym Burbak (2014) Andrij Pywowarski (2014–2016) Wołodymyr Omelan (2016–2019) Władysław Kryklij (2019–2021) Ołeksandr Kubrakow (2021–2022)
Ministrowie rozwoju społeczności lokalnych i infrastruktury	Ołeksandr Kubrakow (2022–2024)