Przejdź do zawartości

Wyrozub

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Wyrozub edytowana 12:44, 12 paź 2022 przez PMG (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wyrozub
Rutilus frisii[1]
(Nordmann, 1840)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Rutilus

Gatunek

wyrozub

Synonimy
  • Gardonus wyrozub Walecki, 1863
  • Leuciscus frisii Nordmann, 1840
  • Leuciscus frisii caspius Lönnberg, 1900
  • Rutilus frisii velecensis Chichkoff, 1932
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Wyrozub[3] (Rutilus frisii) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), największa z rodzaju Rutilus.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono podgatunki:

Cechy morfologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Osiąga długość 40–50 (maksymalnie 70) cm i masę 1–1,5 (maksymalnie 7) kg. Ma długie, walcowate, nieznacznie bocznie spłaszczone ciało. Trzon ogona jest długi i cienki. Otwór gębowy niewielki, w położeniu dolnym. Łuski są drobne. Grzbiet jest brązowoczarny z zielonym odcieniem, boki srebrzyste a brzuch biały. Płetwy szare z lekkim żółtym lub pomarańczowym odcieniem (zwłaszcza płetwa odbytowa i grzbietowa). Tęczówka oka żółta lub ceglasta.

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Zjada głównie mięczaki, skorupiaki i robaki.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Tarło odbywa w marcu, kwietniu i maju. W tym czasie wędruje daleko w górę rzek. Ikra składana jest w piasku, pośród roślin wodnych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rutilus frisii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Rutilus frisii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
  • Rutilus frisii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 20 czerwca 2009]