Przejdź do zawartości

Bill (pocisk rakietowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Bill (pocisk rakietowy) edytowana 22:03, 18 wrz 2022 przez 37.128.35.26 (dyskusja).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Bill
ilustracja
Państwo

 Szwecja

Producent

Saab Bofors Dynamic

Rodzaj

kierowany pocisk przeciwpancerny

Data konstrukcji

1986

Długość

0,9 m

Średnica

0,150 m

Masa

20 kg

Prędkość

250 m/s

Zasięg

2200 m

Masa głowicy

7 kg

Typ głowicy

kumulacyjna

Użytkownicy
Austria, Brazylia, Szwecja

RBS-56 Billprzeciwpancerny pocisk kierowany produkowany przez szwedzką firmę Saab Bofors Dynamic. Wytwarzany od 1986 r. stał się podstawowym przeciwpancernym pociskiem małego zasięgu szwedzkiej armii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 r. szwedzka armia zleciła opracowanie nowego systemu przeciwpancernego małego zasięgu firmie Bofors. Pierwsze gotowe zestawy trafiły na wyposażenie wojska w 1987 roku. Do 1992 r. dostarczono 400 zestawów i 4 000 rakiet. Z uwagi na nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne, pociskiem były zainteresowane armie, które pod koniec lat 80 modernizowały swój sprzęt przeciwpancerny, min. Bundeswehra i US Army. Ostatecznie na zakup systemu Bill oprócz szwedzkiej armii zdecydowały się Austria i Brazylia.

Charakterystyczną cechą pocisku RBS-56 Bill jest głowica kumulacyjna nachylona w dół pod kątem 30 stopni[1]. W opracowanym dla pocisku optymalnym sposobie ataku głowica jest detonowana za pomocą zapalnika zbliżeniowego w momencie, gdy pocisk przelatuje nad celem na wysokości około 1 metra. Atak przeprowadzony w ten sposób niweluje korzyści, jakie daje pochylony pancerz przedni większości współczesnych czołgów. Dodatkową zaletą tej techniki jest atakowanie części czołgu, która jest słabiej opancerzona. W przypadku, gdyby nie zadziałały zapalniki zbliżeniowe, pocisk wyposażony jest w zapalnik uderzeniowy.

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • RBS-56 Bill – produkowany od 1986 roku,
  • Bill 2 – najnowsza obecnie produkowana wersja wyposażona w dwie głowice kumulacyjne[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dęga 1995 ↓, s. 147.
  2. Dęga 1995 ↓, s. 148.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]