Przejdź do zawartości

HMS E21

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu HMS E21 edytowana 20:12, 12 wrz 2022 przez MastiBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
HMS E21
Ilustracja
HMS E20 bliźniaczy do E21
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

29 lipca 1914

Wodowanie

12 czerwca 1915

 Royal Navy
Wejście do służby

1 października 1915

Wycofanie ze służby

14 grudnia 1921

Los okrętu

sprzedany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

673 tony (wynurzony),
820 ton (zanurzony)

Długość

55 metrów

Zanurzenie

4,6 metra

Napęd
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość

15,25 węzłów na powierzchni
10 węzłów zanurzony

Zasięg

5600 km przy 10 węzłach

Uzbrojenie
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
Wyposażenie
działko 76 mm
Załoga

31

HMS E21 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1914–1915 w Vickers, Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 12 czerwca 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 1 października 1915. Dowódcą jednostki został Lt. Cdr. T.C.B. Harbottle. Okręt został skierowany do działań na Morzu Śródziemnym.

W czasie działań wojennych stacjonował na Malcie oraz w Brindisi we Włoszech. 30 lipca 1918 roku pod dowództwem Lt. H.C. Carlyona Brittona zatopił austriacki okręt handlowy Vila.

Po zakończeniu działań wojennych został sprzedany w grudniu 1921 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]