USS Truxtun (CGN-35)
Klasa |
niszczyciel rakietowy (do 1975) |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
17 czerwca 1963 |
Wodowanie |
19 grudnia 1964 |
US Navy | |
Wejście do służby |
27 maja 1967 |
Wycofanie ze służby |
11 września 1995 |
Los okrętu |
złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
8600 t |
Długość |
172 m |
Szerokość |
17,6 m |
Zanurzenie |
9,4 m |
Napęd | |
2 reaktory atomowe , dwie turbiny o mocy 70 000 KM napędzające 2 śruby | |
Prędkość |
31 węzłów |
Uzbrojenie | |
1 dwuprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych Standard lub 2 wyrzutnie rakietotorped RUM-139 VL Asroc 1 ośmioprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwokrętowych Harpoon 1 działo 127 mm 2x zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS 20 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
lądowisko dla 1 śmigłowca | |
Załoga |
500 |
USS Truxtun (CGN-35) – jedyny w swoim typie amerykański okręt rakietowy o napędzie atomowym, który wszedł do służby w 1967. Okręt był początkowo klasyfikowany jako duży niszczyciel rakietowy. Od 1975, po reformie klasyfikacji okrętów, klasyfikowany jako krążownik rakietowy. Był to trzeci typ amerykańskich krążowników rakietowych z napędem atomowym po USS "Long Beach" i USS "Bainbridge".
Historia
[edytuj | edytuj kod]Potrzeba posiadania jednostek eskortowych z napędem atomowym, zdolnych towarzyszyć lotniskowcom, klasyfikowanych początkowo jako fregaty rakietowe, doprowadziła do opracowania dwóch jednostek, które opracowano na podstawie dwóch typów fregat rakietowych z napędem konwencjonalnym. Powstały dwa unikatowe okręty USS "Bainbridge" i USS "Truxtun", które opracowano na podstawie okrętów typu Leahy i Belknap.
Stępkę pod USS "Tuxtun" położono 17 czerwca 1963 w stoczni New York Shipbuilding Corporation w Camden stan New Jersey. Wodowanie nastąpiło 19 grudnia 1964, wejście do służby 27 maja 1967. Pierwszą misją okrętu było zapewnienie osłony lotniskowcowi USS "Enterprise" w styczniu 1968, który działał w ramach 7 floty w rejonie Morza Japońskiego w związku z kryzysem wywołanym zajęciem przez Koreę Północną amerykańskiego okrętu rozpoznawczego USS "Pueblo".
Następnie w ramach 4 misji w latach 1968 - 1973 działał w rejonie Zatoki Tonkijskiej w związku z toczoną wojną wietnamską. Do głównych zadań okrętu podczas tych działań należało zapewnienie dozoru radarowego obszaru powietrznego w rejonie Zatoki Tonkijskiej. Okręt zabezpieczał także korytarz powietrzny wykorzystywany przez amerykańskie samoloty w tym rejonie. Podczas tych działań przyczynił się do zestrzelenia 11 północnowietnamskich Migów za co został trzykrotnie wyróżniony. Uratował także 3 zestrzelonych amerykańskich pilotów.
Okręt został wycofany ze służby 11 września 1995 i przeznaczony na złom.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Krzewiński, Amerykańskie krążowniki atomowe, Morza Statki i Okręty nr 1/1999, ISSN 1426-529X