Substytut
Substytut (z łac. substitutio „podstawienie”)[1], zamiennik – produkt (lub usługa) zaspokajający te same potrzeby nabywcy, ale inny ze względu na technologię wytwarzania. Przykładowo substytutem masła jest margaryna, a substytutem parkietu – wykładzina z tworzyw sztucznych. W analizie strukturalnej (jedna z metod analizy strategicznej przedsiębiorstw) możliwość pojawienia się substytutów to jeden z kluczowych czynników zagrażających atrakcyjności sektora gospodarki. Zagrożenie substytutami zwiększa się w sektorach dojrzałych.
Dobra doskonale substytucyjne
[edytuj | edytuj kod]Dobrami doskonale substytucyjnymi nazywa się w ekonomii takie dobra, których wartość dla konsumenta nie zależy od jego preferencji względem określonej kombinacji taki dóbr, a które jest skłonny wymieniać w sposób nieograniczony pod pewnymi warunkami. Stosunek przyrostu konsumpcji jednego dobra do ubytku konsumpcji innego lub innych dóbr (krańcowa stopa substytucji) musi być w tym przypadku stały. Krzywa obojętności uzyskuje postać liniową.
Oznacza to, że konsument przeznaczając cały dochód na dobra doskonale substytucyjne wybiera spośród nich to, które daje mu większą użyteczność całkowitą, a co za tym idzie to, którego może więcej kupić (którego cena jest niższa).
Przykładem dóbr doskonale substytucyjnych są monety o różnych nominałach. Na przykład 20 monet 50-groszowych daje konsumentowi taką samą użyteczność (jest warte tyle samo), jak 5 monet 2-złotowych[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Kopaliński: substytucja; substytut. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2013-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
- ↑ Taylor i inni, Mikroekonomia, wyd. 2 zm., Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2015, ISBN 978-83-208-2203-8, OCLC 924874695.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leksykon zarządzania, Maria Romanowska (red.), Andrzej Cylwik, Warszawa: Difin, 2004, ISBN 83-7251-438-0, OCLC 749381965.