Rezerwat Amudaryjski
Amu-daria w Turkmenistanie (2010) | |
rezerwat przyrody (zapowiednik) | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data utworzenia |
1982[2] |
Powierzchnia |
48 500 ha[2] |
Położenie na mapie Turkmenistanu | |
Położenie na mapie Azji | |
39°39′48,7″N 62°50′47,8″E/39,663528 62,846611 |
Rezerwat Amudaryjski[3] (turkm. Amyderýa goraghanasy) – rezerwat przyrody (zapowiednik) założony w 1982 roku, obejmujący obszary o łącznej powierzchni 48 500 ha znajdujące się w wilajecie lebapskim w północno-wschodnim Turkmenistanie, w środkowym biegu rzeki Amu-darii, przy granicy z Uzbekistanem[2].
Od 2009 roku rezerwat figuruje na turkmeńskiej liście informacyjnej – liście obiektów rozważanych do zgłoszenia na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obszar może zostać wpisany na listę na podstawie kryterium przyrodniczego X[2]. Częścią rezerwatu jest Nargyz – ostoja ptaków IBA organizacji BirdLife International[4].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Rezerwat Amudaryjski obejmuje trzy obszary o łącznej powierzchni 48 500 ha znajdujące się w środkowym biegu Amu-darii – Nargyz (45 100 ha), Görelde (2 200 ha) i Gabakly (1 200 ha)[2], z których Nargyz położony jest na prawym brzegu rzeki, zaś Görelde i Gabakly na brzegu lewym[5]. Zapowiednik utworzony został w 1982 roku w celu ochrony i odtwarzania reliktowych lasów łęgowych zwanych tugaj, typowych dla obszarów zalewowych wzdłuż rzek Azji Środkowej[2]. Rezerwat Amudaryjski to jedyny obszar w Turkmenistanie, gdzie lasy te wciąż występują[2]. W skład rezerwatu wchodzą również obszary pagórkowate, barchany pustyń Kyzył-kum oraz Kara-kum, solniska charakterystyczne dla Niziny Turańskiej oraz koryto Amu-darii[2].
Do głównych czynników zagrażających rezerwatowi należą ekspansja pól uprawnych kosztem tugaju, wycinanie drzew w celu pozyskania drewna opałowego, ekstensywny wypas zwierząt gospodarskich skutkujący degradacją pokrywy glebowej oraz kłusownictwo[2][4].
Flora
[edytuj | edytuj kod]Flora całego rezerwatu reprezentowana jest przez 227 gatunków roślin naczyniowych, natomiast lasy tugajskie porasta 86 gatunków roślin[4][2][5]. Do dominujących należą topola eufracka (Populus euphratica) i Populus pruinosa , oliwniki (Elaeagnus sp.), wierzba Salix songarica , tamaryszek (Tamarix sp.), słonisz srebrzysty (Halimodendron halodendron), lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra), trzcina pospolita (Phragmites australis), cukrowiec Erianthus ravennae , toina Trachomitum scabrum oraz Aeluropus littoralis[4][2]. Sporadycznie występują Eulophia turkestanica i Ophioglossum bucharicum[2].
Niewielką część terenu (ok. 500 ha) zajmują grunty orne, na których uprawiana jest bawełna, pszenica i ryż[4].
Fauna
[edytuj | edytuj kod]Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 80 gatunków pajęczaków, 43 gatunków ryb (w tym dwóch endemicznych gatunków jesiotrowatych wymienionych w Czerwonej Księdze Turkmenistanu – Pseudoscaphirhynchus kaufmanni i Pseudoscaphirhynchus hermanni ), 2 gatunków płazów, 29 gatunków gadów i 42 gatunków ssaków (w tym jelenia bucharskiego, dzika euroazjatyckiego i gazeli czarnoogonowej)[2][4].
Awifauna
[edytuj | edytuj kod]Na obszarze ostoi ptaków Nargyz będącej częścią Rezerwatu Amudaryjskiego odnotowano występowanie 247 gatunków ptaków, w tym 105 gatunków lęgowych[4][2]. Najliczniej reprezentowane są wróblowe (102 gatunki), ptaki drapieżne (28 gatunków), kaczkowate (23 gatunki) i ptaki brodzące (21 gatunków); w sumie odnotowano 81 gatunków ptactwa wodnego[4]. Przyczyną tak bogatej różnorodności awifauny jest fakt położenia rezerwatu na szlakach sezonowych migracji ptaków wzdłuż Amu-darii[2][4]. Gatunkami osiadłymi, przelotnymi bądź zimującymi wymienionymi na Czerwonej Liście IUCN i Czerwonej Księdze Turkmenistanu są pelikan różowy i pelikan kędzierzawy, warzęcha, bocian czarny, marmurka, podgorzałka, rybołów, bielik wschodni, orzeł cesarski i orzeł przedni, sęp kasztanowaty, gadożer, błotniak stepowy, pustułeczka, raróg i sokół wędrowny, modrzyk, żuraw stepowy, strepet, hubara arabska, drop, kulon, puchacz, kraska i gęś łabędzionosa[4]. Występują tu również bażant, persówka, kormoran, bogatka Parus major bokharensis i dzięcioł białoskrzydły[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paul Brummell , Turkmenistan: the Bradt travel guide, Chalfont St. Peter: Bradt Travel Guides, 2005, s. 192–193, ISBN 978-1-84162-144-9 .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p UNESCO World Heritage Centre, Amudarya State Nature Reserve [online], whc.unesco.org, 16 marca 2009 [dostęp 2024-03-11] (ang.).
- ↑ Polski egzonim uchwalony na 54. posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP.
- ↑ a b c d e f g h i j Nargyz TM043 [online], BirdLife Data Zone [dostęp 2024-03-12] .
- ↑ a b Agamyrat Soltanow , Amyderýa goraghanasy – gözellikler we täsinlikler dünýäsi [online], turkmenistan.gov.tm, 14 czerwca 2022 [dostęp 2024-03-12] (turkm.).