Przejdź do zawartości

Guido Basso

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guido Basso
Ilustracja
Guido Basso
Data i miejsce urodzenia

27 września 1937
Montreal

Data śmierci

13 lutego 2023

Gatunki

jazz

Zawód

trębacz, flugelhornista, kompozytor

Aktywność

1950–2023

Guido Basso (ur. 27 września 1937 w Montrealu, zm. 13 lutego 2023[1]) – kanadyjski trębacz jazzowy, flugelhornista, aranżer i kompozytor. Członek big bandu Boss Brass Roba McConnella[2].

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Basso urodził się w Montrealu w prowincji Quebec we włosko-kanadyjskiej rodzinie. Zaczął grać na trąbce w wieku dziewięciu lat. Studiował w Conservatoire de Musique du Québec w Montrealu. Jego profesjonalna kariera muzyczna rozpoczęła się, gdy był nastolatkiem, a amerykański piosenkarz Vic Damone zaprosił go na międzynarodową trasę koncertową w latach 1957–1958.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1958 roku dołączył do piosenkarki Pearl Bailey i jej męża, perkusisty Louisa Bellsona, koncertując z nimi i ich orkiestrą w Ameryce Północnej, następnie przeniósł się do Toronto w 1960 roku. Tam Basso został trębaczem studyjnym i czasami grał na harmonijce ustnej. W 1963 roku został dyrektorem muzycznym Nightcap CBLT, którą to pracę pełnił do 1967 roku. Następnie zajmował szereg stanowisk dyrektora muzycznego w Canadian Broadcasting Corporation, a także był aktywny jako wykonawca.

Od 1975 roku organizował i prowadził koncerty big bandów na Canadian National Exhibition w Toronto, z udziałem Dizzy’ego Gillespiego, Quincy’ego Jonesa, Woody’ego Hermana, Benny’ego Goodmana, Counta Basiego i Duke’a Ellingtona. Basso współpracował także między innymi z Buddym Richiem, Oliverem Jonesem, Carol Welsman, Dianą Krall i Dianą Panton.

Basso był członkiem założycielem Boss Brass Roba McConnella, grając z zespołem przez ponad dwadzieścia lat. Był także częścią serii koncertów zjazdowych Sound of Toronto zespołu Boss Brass w 2008 roku.

Życie prywatne i śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Basso był żonaty z Kirstin i miał jedną córkę, Mię Basso Noble, która była muzykiem i autorką tekstów. Mia zmarła na raka we wrześniu 2013 roku.

Basso zmarł 13 lutego 2023 roku w wieku 85 lat.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1994: Kawaler Orderu Kanady[2].
  • 2003: Nagroda Juno, Tradycyjny Jazzowy Album Roku, Turn Out the Stars
  • 2004: Nagroda Juno, album roku z jazzem tradycyjnym, Lost in the Stars[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Guido Basso, maestro of Canadian jazz, dies at 85. jazz.fm. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
  2. a b Guido Basso. thecanadianencyclopedia.ca. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
  3. CARAS Scores A Hit With 2004 Juno Awards. soulshine.ca. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]