Przejdź do zawartości

Benjamin Luxon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benjamin Luxon
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1937
Redruth

Pochodzenie

angielskie

Data śmierci

25 lipca 2024

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Benjamin Luxon (ur. 24 marca 1937 w Redruth[1][2], zm. 25 lipca 2024[3]) – brytyjski śpiewak operowy, baryton.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował u Waltera Grünnera w Guildhall School of Music w Londynie[1]. Po studiach związał się z założonym przez Benjamina Brittena zespołem English Opera Group[1][2][4]. W 1963 roku udał się w nim w podróż koncertową do ZSRR, gdzie wystąpił w rolach Sida w operze Albert Herring i Tarkwiniusza w operze The Rape of Lucretia[1]. W 1971 roku Britten powierzył mu rolę tytułową w swojej operze telewizyjnej Owen Wingrave[1][2]. W 1972 roku debiutował w londyńskim Covent Garden Theatre tytułową rolą w Il ritorno d’Ulisse in patria Claudio Monteverdiego[1], w tym samym roku na tejże scenie wziął udział w prawykonaniu opery Taverner Petera Maxwella Daviesa[2][4]. W latach 1972–1980 występował na festiwalu operowym w Glyndebourne[2]. Od 1974 do 1990 roku związany był z English National Opera w Londynie[2]. W 1980 roku rolą tytułową w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego debiutował na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2][4]. Na początku lat 90. XX wieku ze względu na postępującą głuchotę stopniowo wycofał się ze sceny[1].

Poza popisowymi rolami tytułowymi w Eugeniuszu Onieginie i Wozzecku kreował też m.in. robię Hrabiego Almavivy w Weselu Figara, Don Giovanniego w Don Giovannim, Pagagena w Czarodziejskim flecie, Wolframa w Tannhäuserze, Eisensteina w Zemście nietoperza[1].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1986)[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2210–2211. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 291. ISBN 978-0-19-533765-5.
  3. Francisco Salazar: Obituary: Baritone Benjamin Luxon Dies at 87. operawire.com, 2024-07-28. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  4. a b c Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 391. ISBN 83-224-0334-8.