Bielanka (powiat gorlicki): Różnice pomiędzy wersjami
49°35′32″N 21°07′07″E/49,592222 21,118611| [wersja przejrzana] | [wersja oczekująca na przejrzenie] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Polska miejscowość infobox}} |
m MalarzBOT: likwiduję Błędy składniowe: Przestarzałe znaczniki HTML |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
== Historia Bielanki == |
== Historia Bielanki == |
||
{{dopracować|sekcja|zweryfikować}} |
|||
Bielanka sięga początkami XIV wieku, kiedy to rycerze; [[Paweł Gładysz]] i jego syn [[Jan Gładysz (zarządca dóbr królewskich)|Jan Gładysz]], byli właścicielami terenów gorlickich, wszak 27 października 1359 w [[Stary Sącz|Sączu]] Jan, za zasługi rycerskie; swoje i ojca od [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] otrzymał tereny, po obu stronach rzeki [[Zdynia (rzeka)|Zdyni Wielkiej]] i Zdyni Małej, cały las po obu brzegach rzeki [[Ropa (dopływ Wisłoki)|Ropy]], aby tam lokować mógł wsie na prawie magdeburskim.<br /> |
Bielanka sięga początkami XIV wieku, kiedy to rycerze; [[Paweł Gładysz]] i jego syn [[Jan Gładysz (zarządca dóbr królewskich)|Jan Gładysz]], byli właścicielami terenów gorlickich, wszak 27 października 1359 w [[Stary Sącz|Sączu]] Jan, za zasługi rycerskie; swoje i ojca od [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] otrzymał tereny, po obu stronach rzeki [[Zdynia (rzeka)|Zdyni Wielkiej]] i Zdyni Małej, cały las po obu brzegach rzeki [[Ropa (dopływ Wisłoki)|Ropy]], aby tam lokować mógł wsie na prawie magdeburskim.<br /> |
||
W XV w. – wieś została założona przez potomka tych rycerzy Jana Gładysza herbu [[Gryf (herb szlachecki)|Gryf]] na [[Prawo wołoskie|prawie wołoskim]], w jego dobrach u stóp Miejskiej Góry (643 m), Bartniej Góry (630 m) oraz północno-zachodnich ramion [[Magura Małastowska|Magury Małastowskiej]] (813 m). |
W XV w. – wieś została założona przez potomka tych rycerzy Jana Gładysza herbu [[Gryf (herb szlachecki)|Gryf]] na [[Prawo wołoskie|prawie wołoskim]], w jego dobrach u stóp Miejskiej Góry (643 m), Bartniej Góry (630 m) oraz północno-zachodnich ramion [[Magura Małastowska|Magury Małastowskiej]] (813 m). |
||
| Linia 56: | Linia 55: | ||
W 1486 roku [[Jan Gładysz z Szymbarku]] nabył w tym terenie gorlickim pobliskie Bielance miejscowości, takie jak np. pozostałe części wsi [[Polna (województwo małopolskie)|Polna]] od [[Jakub Staszkowski|Jakuba Staszkowskiego]], syna Stanisława za 400 grzywien. Po jego śmierci opiekunem małoletnich dzieci – dziedziców Bielanki, był w 1504 roku bratanek [[Jakub Gładysz]] z Kowalowych. Po osiągnięciu wieku dorosłego, dziedzictwo gorlickie przejął syn Jana, [[Erazm Gładysz]]. W roku 1557 właścicielem wsi był [[Stanisław Gładysz]]. Gładysze mieli w tej gorlickiej gminie w [[Szymbark (województwo małopolskie)|Szymbarku]] swój dwór obronny z 1540, z którego zarządzali swoimi posiadłościami nazywanymi niekiedy „dominium Ropae” m.in. Bielanką. Dwór przetrwał do dzisiejszych czasów. Od wielu lat remontowany, ma już odtworzone [[sgraffito]], w ostatnich latach dzięki dotacji Unii Europejskiej Dwór odrestaurowano i udostępniono zwiedzającym. |
W 1486 roku [[Jan Gładysz z Szymbarku]] nabył w tym terenie gorlickim pobliskie Bielance miejscowości, takie jak np. pozostałe części wsi [[Polna (województwo małopolskie)|Polna]] od [[Jakub Staszkowski|Jakuba Staszkowskiego]], syna Stanisława za 400 grzywien. Po jego śmierci opiekunem małoletnich dzieci – dziedziców Bielanki, był w 1504 roku bratanek [[Jakub Gładysz]] z Kowalowych. Po osiągnięciu wieku dorosłego, dziedzictwo gorlickie przejął syn Jana, [[Erazm Gładysz]]. W roku 1557 właścicielem wsi był [[Stanisław Gładysz]]. Gładysze mieli w tej gorlickiej gminie w [[Szymbark (województwo małopolskie)|Szymbarku]] swój dwór obronny z 1540, z którego zarządzali swoimi posiadłościami nazywanymi niekiedy „dominium Ropae” m.in. Bielanką. Dwór przetrwał do dzisiejszych czasów. Od wielu lat remontowany, ma już odtworzone [[sgraffito]], w ostatnich latach dzięki dotacji Unii Europejskiej Dwór odrestaurowano i udostępniono zwiedzającym. |
||
Bielanka wraz z kluczem szymbarskim była następnie w posiadaniu [[Szymon Gładysz|Szymona Gładysza]] – pisarza grodzkiego, który był właścicielem kilku innych miejscowości, np.: Polnej i Szymonowic. Ostatnim z rodu Gładyszów w tej miejscowości był [[Paweł Gładysz]], syn Szymona, do którego należał Szymbark do roku 1590 i [[Piotr Gładysz]], który zeznał w testamencie z roku 1611, że Gładyszowie na zawsze przenoszą się z ziemi [[Biecz|bieckiej]] w Sandomierskie. Na miejsce Gładyszów przybyli [[Strońscy]], później [[Siedleccy]], [[Bronikowscy]]. |
Bielanka wraz z kluczem szymbarskim była następnie w posiadaniu [[Szymon Gładysz|Szymona Gładysza]] – pisarza grodzkiego, który był właścicielem kilku innych miejscowości, np.: Polnej i Szymonowic. Ostatnim z rodu Gładyszów w tej miejscowości był [[Paweł Gładysz]], syn Szymona, do którego należał Szymbark do roku 1590 i [[Piotr Gładysz]], który zeznał w testamencie z roku 1611, że Gładyszowie na zawsze przenoszą się z ziemi [[Biecz|bieckiej]] w Sandomierskie. Na miejsce Gładyszów przybyli [[Strońscy]], później [[Siedleccy]], [[Bronikowscy]]. <ref>{{Cytuj |tytuł = Urząd Gminy Gorlice "Plan odnowy miejscowości Bielanka" |data dostępu = 2024-10-16 |opublikowany = www.wtzbielanka.pl |url = https://www.wtzbielanka.pl/index.php/archiwum/archiwum-2016/142-poznajemy-historie-bielanki}}</ref> Po przemarszach [[konfederacja barska|konfederatów barskich]] pod dowództwem [[Kazimierz Pułaski|Kazimierza Pułaskiego]] i po wkroczeniu wojsk zaborczych, w 1773 wybudowano cerkiew greckokatolicką Opieki Bogurodzicy. |
||
Z końcem XVIII w nabył tę miejscowość ksiądz [[Jan Bochniewicz]], prałat gnieźnieński. W 1808 przekazał on klucz szymbarski na własność swym siostrom i siostrzeńcom. W drugiej połowie XIX wieku resztówkę dworską, pozostałą po reformie uwłaszczeniowej, zakupił Józef Jabłecki herbu Kościesza i jego małżonka Anna z Kielarów vel Kellerów herbu własnego, upadła szlachta, wzbogacona na przemyśle naftowym. Swój majątek przekazali córce Reginie, która wniosła w posagu majątek Janowi Myśliwcowi, majstrowi, chłopskiego pochodzenia. W 1877 roku we dworze bielankowskim urodziła się ich córka, Kunegunda.<ref>{{Cytuj |autor = Parafia-Szymbark |tytuł = Akta Metrykalne, akt nr 17, dwór Bielanka |data = 28.02.1877}}</ref> |
|||
Po przemarszach [[konfederacja barska|konfederatów barskich]] pod dowództwem [[Kazimierz Pułaski|Kazimierza Pułaskiego]] i po wkroczeniu wojsk zaborczych, w 1773 wybudowano cerkiew greckokatolicką Opieki Bogurodzicy. |
|||
Z końcem XVIII w nabył tę miejscowość ks. [[Jan Bochniewicz]], prałat gnieźnieński. W 1808 przekazał on klucz szymbarski na własność swym siostrom i siostrzeńcom. |
|||
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo nowosądeckie|województwa nowosądeckiego]]. |
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo nowosądeckie|województwa nowosądeckiego]]. |
||
| Linia 87: | Linia 84: | ||
== Galeria == |
== Galeria == |
||
<gallery widths="200" heights="150" perrow="3"> |
<gallery widths="200" heights="150" perrow="3"> |
||
Bielanka, Cerkiew Opieki Matki Bożej (HB9).jpg| |
Bielanka, Cerkiew Opieki Matki Bożej (HB9).jpg|[[Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bielance|Cerkiew Opieki Matki Bożej]] |
||
Bielanka, cerkiew Opieki Matki Bożej i Poczajowskiej Ikony Matki Bożej (HB2).jpg| |
Bielanka, cerkiew Opieki Matki Bożej i Poczajowskiej Ikony Matki Bożej (HB2).jpg|[[Cerkiew Opieki Matki Bożej i Poczajowskiej Ikony Matki Bożej w Bielance|Cerkiew prawosławna]]<br>zbudowana w latach 2012–2014 |
||
Bielanka.jpg| |
Bielanka.jpg|Tablica z nazwą wsi<br>(od 2009 także po łemkowsku) |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
Aktualna wersja na dzień 16:55, 20 paź 2024
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
173[2] |
| Strefa numeracyjna |
18 |
| Kod pocztowy |
38-311[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KGR |
| SIMC |
0425113 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gorlice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gorlickiego  | |
| 49°35′32″N 21°07′07″E/49,592222 21,118611[1]
| |
Bielanka (dodatkowa nazwa w j. łem. Бiлянка – trb. Bilanka) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Gorlice, 5 km na południe od drogi krajowej 28 Nowy Sącz – Gorlice.
Bielanka obejmuje powierzchnię 1014 ha[4]. Od północy graniczy z Szymbarkiem, od południowego wschodu z Leszczynami (gmina Uście Gorlickie) i od południowego zachodu z Łosiem (gmina Ropa).
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0425120 | Dylenikówka | część wsi |
| 0425136 | Kamiennik | część wsi |
| 0425142 | Miejska Góra | część wsi |
| 0425159 | Niżny Koniec | część wsi |
| 0425165 | Przymiarki | część wsi |
| 0425171 | Suchy Wierch | część wsi |
| 0425188 | Wyżny Koniec | część wsi |
| 0996991 | Zdzior | część wsi |
Historia Bielanki
[edytuj | edytuj kod]Bielanka sięga początkami XIV wieku, kiedy to rycerze; Paweł Gładysz i jego syn Jan Gładysz, byli właścicielami terenów gorlickich, wszak 27 października 1359 w Sączu Jan, za zasługi rycerskie; swoje i ojca od Kazimierza Wielkiego otrzymał tereny, po obu stronach rzeki Zdyni Wielkiej i Zdyni Małej, cały las po obu brzegach rzeki Ropy, aby tam lokować mógł wsie na prawie magdeburskim.
W XV w. – wieś została założona przez potomka tych rycerzy Jana Gładysza herbu Gryf na prawie wołoskim, w jego dobrach u stóp Miejskiej Góry (643 m), Bartniej Góry (630 m) oraz północno-zachodnich ramion Magury Małastowskiej (813 m).
W 1486 roku Jan Gładysz z Szymbarku nabył w tym terenie gorlickim pobliskie Bielance miejscowości, takie jak np. pozostałe części wsi Polna od Jakuba Staszkowskiego, syna Stanisława za 400 grzywien. Po jego śmierci opiekunem małoletnich dzieci – dziedziców Bielanki, był w 1504 roku bratanek Jakub Gładysz z Kowalowych. Po osiągnięciu wieku dorosłego, dziedzictwo gorlickie przejął syn Jana, Erazm Gładysz. W roku 1557 właścicielem wsi był Stanisław Gładysz. Gładysze mieli w tej gorlickiej gminie w Szymbarku swój dwór obronny z 1540, z którego zarządzali swoimi posiadłościami nazywanymi niekiedy „dominium Ropae” m.in. Bielanką. Dwór przetrwał do dzisiejszych czasów. Od wielu lat remontowany, ma już odtworzone sgraffito, w ostatnich latach dzięki dotacji Unii Europejskiej Dwór odrestaurowano i udostępniono zwiedzającym.
Bielanka wraz z kluczem szymbarskim była następnie w posiadaniu Szymona Gładysza – pisarza grodzkiego, który był właścicielem kilku innych miejscowości, np.: Polnej i Szymonowic. Ostatnim z rodu Gładyszów w tej miejscowości był Paweł Gładysz, syn Szymona, do którego należał Szymbark do roku 1590 i Piotr Gładysz, który zeznał w testamencie z roku 1611, że Gładyszowie na zawsze przenoszą się z ziemi bieckiej w Sandomierskie. Na miejsce Gładyszów przybyli Strońscy, później Siedleccy, Bronikowscy. [7] Po przemarszach konfederatów barskich pod dowództwem Kazimierza Pułaskiego i po wkroczeniu wojsk zaborczych, w 1773 wybudowano cerkiew greckokatolicką Opieki Bogurodzicy.
Z końcem XVIII w nabył tę miejscowość ksiądz Jan Bochniewicz, prałat gnieźnieński. W 1808 przekazał on klucz szymbarski na własność swym siostrom i siostrzeńcom. W drugiej połowie XIX wieku resztówkę dworską, pozostałą po reformie uwłaszczeniowej, zakupił Józef Jabłecki herbu Kościesza i jego małżonka Anna z Kielarów vel Kellerów herbu własnego, upadła szlachta, wzbogacona na przemyśle naftowym. Swój majątek przekazali córce Reginie, która wniosła w posagu majątek Janowi Myśliwcowi, majstrowi, chłopskiego pochodzenia. W 1877 roku we dworze bielankowskim urodziła się ich córka, Kunegunda.[8]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
23 czerwca 2012 rozpoczęto budowę nowej murowanej cerkwi prawosławnej pod wezwaniem Opieki Matki Bożej i Poczajowskiej Ikony Matki Bożej (w miejscowości ma swoją siedzibę parafia prawosławna). Plac pod budowę cerkwi poświęcił biskup gorlicki Paisjusz. Obiekt oddano do użytku i poświęcono 7 września 2014 roku[9].
Etnografia
[edytuj | edytuj kod]
Bielanka jest jednym z wielu skupisk łemkowskich w Beskidzie Niskim, i pierwszą miejscowością na Łemkowszczyźnie, której mieszkańcy wystąpili o zgodę na stosowanie podwójnej, polsko-łemkowskiej nazwy miejscowości[10][11]. Za przyjęciem podwójnej nazwy wsi głosowało 32, przeciw 31 osób. Nazwa Бiлянка została urzędowo wprowadzona 24 listopada 2008 roku.
Według danych powszechnego spisu ludności przeprowadzonego w 1921 roku w Bielance mieszkało 404 osoby, w tym 366 narodowości rusińskiej, 24 polskiej i 13 żydowskiej[12]. Mimo dramatycznych powojennych dziejów – przesiedleń na Ukrainę i wysiedleń na Ziemie Zachodnie w ramach akcji „Wisła” – współczesna Łemkowszczyzna żyje. Wielu Łemków powróciło, zachowało język, tradycję, kulturę.
W Bielance mieszkał Stefan Hładyk, współzałożyciel i wieloletni przewodniczący Zjednoczenia Łemków. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[13].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[14]
- cerkiew Opieki Matki Bożej – dawna greckokatolicka świątynia zbudowana prawdopodobnie w 1773, odnawiana w 1913, mocno zniszczona podczas pożaru w 1946 roku. W cerkwi odprawiane są nabożeństwa katolickie dwóch obrządków: łacińskiego i bizantyjsko-ukraińskiego;
- szkoła łemkowska, drewniana, XIX, XX;
- spichlerz, drewniany.
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]- Kościół greckokatolicki – parafia Opieki Przenajświętszej Bogurodzicy[15]
- Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny – parafia Opieki Matki Bożej i Poczajowskiej Ikony Matki Bożej[16]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
-
Cerkiew prawosławna
zbudowana w latach 2012–2014 -
Tablica z nazwą wsi
(od 2009 także po łemkowsku)
.jpg)
.jpg)
Szlaki piesze
[edytuj | edytuj kod]
Schronisko PTTK na Magurze Małastowskiej – Przełęcz Zdżar (550 m n.p.m.) – Bielanka – Szymbark – Maślana Góra (753 m n.p.m.) (Szlak im. Wincentego Pola)
Gorlice – Bartnia Góra – Bielanka – Miejska Góra – Ropa – Wawrzka – Florynka – Jamnica
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 5286
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 43 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Bielanka. gmina.gorlice.pl. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Urząd Gminy Gorlice "Plan odnowy miejscowości Bielanka" [online], www.wtzbielanka.pl [dostęp 2024-10-16].
- ↑ Parafia-Szymbark, Akta Metrykalne, akt nr 17, dwór Bielanka, 28 lutego 1877.
- ↑ Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Poświęcenie cerkwi pw. Opieki Matki Bożej w Bielance [dostęp: 08.09.2014.]
- ↑ Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
- ↑ Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
- ↑ Skorowidz Miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. XII s. 12, GUS Warszawa 1925
- ↑ Zmarł Stefan Hładyk. powiatgorlicki.pl, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-05].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ Bielanka [online], cerkiew.org [dostęp 2023-06-14].
- ↑ Dekanat gorlicki [online], orthodox.pl [dostęp 2023-06-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Turystyczna encyklopedia Polski, Małgorzata Krygier (red.), Bielsko-Biała: Pascal, 2007, ISBN 978-83-7304-972-7, OCLC 170018095.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bielanka 2.) B., wś, pow. gorlicki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 207.
| Wsie | |
|---|---|
| Części wsi |
|
