Przejdź do zawartości

Cyhaniwci: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
#ŚwiątecznaAkcjaEdycyjna2024, 3 grudnia: Skok do przerębla: źródła/przypisy, merytoryczne, drobne redakcyjne, kat.
Linia 22: Linia 22:
|www =
|www =
}}
}}
'''Cyhaniwci''' ({{w języku|uk|Циганівці}}, [[Język polski|pol.]] hist. ''Cyganowce''<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Allgemeines geographisch-statistisches Lexikon aller Österreichischen Staaten |wydawca = [[Franz Raffelsperger]] | miejsce = [[Wiedeń|Wien]] | data = 1845 | strony = 950 | tom = 1 | data dostępu = 2024-12-11 | url = https://www.digitale-sammlungen.de/de/view/bsb10801609?page=986}}</ref>) – wieś na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[obwód zakarpacki|obwodzie zakarpackim]], w [[rejon użhorodzki|rejonie użhorodzkim]], w {{link-interwiki |Baranynci (hromada) |tekst=hromadzie Baranynci |Q=Q55873751}}.
'''Cyhaniwci''' (ukr. Циганівці) – wieś na [[Ukraina|Ukrainie]]. Należy do [[rejon użhorodzki|rejonu użhorodzkiego]] w [[obwód zakarpacki|obwodzie zakarpackim]] i liczy 416 mieszkańców.

W 2001 r. wieś liczyła 416 mieszkańców<ref name=spis>{{Cytuj stronę | url = http://pop-stat.mashke.org/ukraine-census-2001-lang/zakarpatska.htm | tytuł = Liczby ludności miejscowości obwodu zakarpackiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 | data dostępu = | język = uk}}</ref>. We wsi znajduje się źródło wody mineralnej<ref>{{Cytuj stronę | url = https://ecozakarpat.gov.ua/wp-content/uploads/2024/01/reestr-01-01-2024.pdf | tytuł = орма 4 Перелік територій та об’єктів природно-заповідного фонду загальнодержавного та місцевого значення, розташованих у Закарпатській області станом на 01.01.2024 року | data = 2024-01-01 | opublikowany = Департамент екології та природних ресурсів Закарпатської ОДА | język = uk | data dostępu = 2024-12-11}}</ref>.

== Historia ==
Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy jako Ciganyoc. Wieś założona w 1586 r. na [[Prawo wołoskie|prawie wołoskim]]. W 1599 r. we wsi było 6 gospodarstw, w tym gospodarstwo [[sołtys]]a. W XVI i XVII wieku wieś należała do [[Zamek Newycki|newyckiego]] majątku [[Drugethowie|Drugethów]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://pershij.com.ua/korotki-vidomosti-z-istorii-sil-uzhhorodskoho-raionu/ | tytuł = Короткі відомості з історії сіл Ужгородського району | data = 2018-08-31 | opublikowany = Перший.com.ua | język = uk | data dostępu = 2024-12-11}}</ref>. Do czasu [[Traktat w Trianon|traktatu w Trianon]] była częścią [[Węgry|Węgier]] ([[komitat Ung]] w [[Księstwo Siedmiogrodu|Księstwie Siedmiogrodu]], [[monarchia Habsburgów|monarchii Habsburgów]] i [[Austro-Węgry|Austro-Węgrzech]]). Od 1920 r. znajdowała się w granicach [[Pierwsza Republika Czechosłowacka|Czechosłowacji]]. Od 1945 r. wchodziła w skład [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|USRR]] w ramach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Od 1991 r. jest częścią niepodległej [[Ukraina|Ukrainy]].

W 2017 r. na ziemi ofiarowanej [[Eparchia mukaczewska (Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-rusińskiego)|greckokatolickiej eparchii mukaczewskiej]] [[kamień węgielny]] pod nowy budynek Eparchialnego [[Seminarium duchowne|Seminarium]] Misyjnego „Redemptoris Mater” w [[Użhorod]]zie poświęcili miejscowi biskupi: [[Milan Šašik]] i [[Nił Łuszczak]] oraz [[Biskupi warszawscy|arcybiskup warszawski]] [[Kardynał|kard.]] [[Kazimierz Nycz]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.srmuzhhorod.org/new-building?lang=pl | tytuł = Nowy budynek | opublikowany = Seminarium „Redemptoris Mater” w Użhorodzie | data dostępu = 2024-12-11}}</ref>, z którego [[Archidiecezja warszawska|archidiecezji]] pochodzi [[Rektor (seminarium)|rektor seminarium]] ks. Francesco Andolfatto<ref>{{Cytuj stronę | url = http://idziemy.pl/kosciol/walka-o-nadzieje/77020 | tytuł = Walka o nadzieję | autor = Monika Odrobińska | data = 2023-01-24 | opublikowany = „Idziemy” nr 05/2023 | data dostępu = 2024-12-11}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://stacja7.pl/z-kraju/kard-nycz-wizyta-ukrainie/ | tytuł = Kard. Nycz z wizytą na Ukrainie | data = 2017-06-13 | opublikowany = stacja7.pl | data dostępu = 2024-12-11}}</ref>.

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


[[Kategoria:Wsie w obwodzie zakarpackim]]
[[Kategoria:Wsie w obwodzie zakarpackim]]
[[Kategoria:Rejon użhorodzki]]

Wersja z 23:54, 11 gru 2024

Cyhaniwci
Państwo

 Ukraina

Obwód

 zakarpacki

Rejon

użhorodzki

Populacja (2001)
• liczba ludności


416

Kod pocztowy

89499

Tablice rejestracyjne

AO

Położenie na mapie obwodu zakarpackiego
Mapa konturowa obwodu zakarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cyhaniwci”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cyhaniwci”
Ziemia48°35′31″N 22°23′20″E/48,591944 22,388889

Cyhaniwci (ukr. Циганівці, pol. hist. Cyganowce[1]) – wieś na Ukrainie, w obwodzie zakarpackim, w rejonie użhorodzkim, w hromadzie Baranynci(inne języki).

W 2001 r. wieś liczyła 416 mieszkańców[2]. We wsi znajduje się źródło wody mineralnej[3].

Historia

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy jako Ciganyoc. Wieś założona w 1586 r. na prawie wołoskim. W 1599 r. we wsi było 6 gospodarstw, w tym gospodarstwo sołtysa. W XVI i XVII wieku wieś należała do newyckiego majątku Drugethów[4]. Do czasu traktatu w Trianon była częścią Węgier (komitat Ung w Księstwie Siedmiogrodu, monarchii Habsburgów i Austro-Węgrzech). Od 1920 r. znajdowała się w granicach Czechosłowacji. Od 1945 r. wchodziła w skład USRR w ramach ZSRR. Od 1991 r. jest częścią niepodległej Ukrainy.

W 2017 r. na ziemi ofiarowanej greckokatolickiej eparchii mukaczewskiej kamień węgielny pod nowy budynek Eparchialnego Seminarium Misyjnego „Redemptoris Mater” w Użhorodzie poświęcili miejscowi biskupi: Milan Šašik i Nił Łuszczak oraz arcybiskup warszawski kard. Kazimierz Nycz[5], z którego archidiecezji pochodzi rektor seminarium ks. Francesco Andolfatto[6][7].

Przypisy

  1. Allgemeines geographisch-statistisches Lexikon aller Österreichischen Staaten. T. 1. Wien: Franz Raffelsperger, 1845, s. 950. [dostęp 2024-12-11].
  2. Liczby ludności miejscowości obwodu zakarpackiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001. (ukr.).
  3. орма 4 Перелік територій та об’єктів природно-заповідного фонду загальнодержавного та місцевого значення, розташованих у Закарпатській області станом на 01.01.2024 року. Департамент екології та природних ресурсів Закарпатської ОДА, 2024-01-01. [dostęp 2024-12-11]. (ukr.).
  4. Короткі відомості з історії сіл Ужгородського району. Перший.com.ua, 2018-08-31. [dostęp 2024-12-11]. (ukr.).
  5. Nowy budynek. Seminarium „Redemptoris Mater” w Użhorodzie. [dostęp 2024-12-11].
  6. Monika Odrobińska: Walka o nadzieję. „Idziemy” nr 05/2023, 2023-01-24. [dostęp 2024-12-11].
  7. Kard. Nycz z wizytą na Ukrainie. stacja7.pl, 2017-06-13. [dostęp 2024-12-11].