Przejdź do zawartości

Bernd Aldenhoff: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
techn., lit.
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Bernd Aldenhoff - Portrait.jpg|thumb|Bernd Aldenhoff]]
[[Plik:Bernd Aldenhoff - Portrait.jpg|thumb|Bernd Aldenhoff]]


'''Bernd Aldenhoff''' (ur. 14 czerwca 1908 w [[Duisburg]]u, zm. 8 października 1959 w [[Monachium]]) – niemiecki śpiewak operowy ([[tenor]]) znany przede wszzstkim z ról wagnerowskich (wiele występów na [[Festiwal w Bayreuth|Festiwalu w Bayreuth]]).
'''Bernd Aldenhoff''' (ur. 14 czerwca 1908 w [[Duisburg]]u, zm. 8 października 1959 w [[Monachium]]) – niemiecki śpiewak operowy ([[tenor]]) znany przede wszystkim z ról wagnerowskich (wiele występów na [[Festiwal w Bayreuth|Festiwalu w Bayreuth]]).


Bernd Aldenhoff urodził się w Duisburgu 14 czerwca 1908. Wychowywał się w sierocińcu. W młodości przyuczał do zawodu stolarza, następnie został członkiem chóru teatru miejskiego w Duisburgu, gdzie cieszył się wsparciem wpływowego intendenta teatralnego [[Saladin Schmitt|Saladina Schmitta]]. W latach 1929-30 śpiewał w chórze [[Opera w Kolonii|Opery w Kolonii]] - w Kolonii uczył się śpiewu solowego u [[Julius Lenz|Juliusa Lenza]]. W latach 1930-1932 był chórzystą [[Opera w Stuttgarcie|Opery w Stuttgarcie]], w latach 1932-33 ponownie w Kolonii, gdzie następnie znalazł zatrudnienie jako śpiewak solowy. Wykonywał głównie partie liryczne, jak Lionel (''[[Marta albo jarmark w Richmondzie|Marta]]''), Pinkerton (''[[Madame Butterfly]]''), Matteo (''[[Arabella (opera)|Arabella]]''), 16 grudnia 1933 wziął udział w prapremierze opery [[Siegfried Wagner|Siegfrieda Wagnera]] ''[[Der Heidenkönig]]''. Następnie pracował w operze w Darmstadt (1934-1935), w Erfurcie (1935-1938) oraz w Düsseldorfie (1938-1944). W 1937 gościł w [[Opera Leśna|Operze Leśnej]] w Sopocie jako ''[[Tannhäuser (opera)|
Bernd Aldenhoff urodził się w Duisburgu 14 czerwca 1908. Wychowywał się w sierocińcu. W młodości przyuczał do zawodu stolarza, następnie został członkiem chóru teatru miejskiego w Duisburgu, gdzie cieszył się wsparciem wpływowego intendenta teatralnego [[Saladin Schmitt|Saladina Schmitta]]. W latach 1929-30 śpiewał w chórze [[Opera w Kolonii|Opery w Kolonii]] - w Kolonii uczył się śpiewu solowego u [[Julius Lenz|Juliusa Lenza]]. W latach 1930-1932 był chórzystą [[Opera w Stuttgarcie|Opery w Stuttgarcie]], w latach 1932-33 ponownie w Kolonii, gdzie następnie znalazł zatrudnienie jako śpiewak solowy. Wykonywał głównie partie liryczne, jak Lionel (''[[Marta albo jarmark w Richmondzie|Marta]]''), Pinkerton (''[[Madame Butterfly]]''), Matteo (''[[Arabella (opera)|Arabella]]''), 16 grudnia 1933 wziął udział w prapremierze opery [[Siegfried Wagner|Siegfrieda Wagnera]] ''[[Der Heidenkönig]]''. Następnie pracował w operze w Darmstadt (1934-1935), w Erfurcie (1935-1938) oraz w Düsseldorfie (1938-1944). W 1937 gościł w [[Opera Leśna|Operze Leśnej]] w Sopocie jako ''[[Tannhäuser (opera)|Tannhäuser]]''. Pierwsze większe sukcesy przyniosły mu role Manrica (''[[Trubadur (opera)|Trubadur]]'') i Riccarda (''[[Bal maskowy (opera)|Bal maskowy]]'') we Frankfurcie (1939). Natomiast w 1944 występował gościnnie w wiedeńskiej [[Volksoper]].
Tannhäuser]]''. Pierwsze większe sukcesy przyniosły mu role Manrica (''[[Trubadur (opera)|Trubadur]]'') i Riccarda (''[[Bal maskowy (opera)|Bal maskowy]]'') we Frankfurcie (1939). Natomiast w 1944 występował gościnnie w wiedeńskiej [[Volksoper]].


Dopiero w latach 50. zyskał światową sławę jako wiodący tenor bohaterski, ugruntowaną przez wiele występów na Festiwalu w Bayreuth jako Zygfryd - w 1951, 1952 i 1957 w ''[[Zygfryd (opera)|Zygfrydzie]]'', w 1951 i 1957 w ''[[Zmierzch bogów|Zmierzchu bogów]]''<ref>[http://www.bayreuther-festspiele.de/fsdb/personen/2/index.htm www.bayreuther-festspiele.de [dostęp 6 września 2015]].</ref>.W latach 1943-1951 pracował w drezdeńskiej Staatsoper. Następnie w Niemczech Zachodnich - od 1952 do 1957 był członkiem Opery Frankfurckiej, od 1952 zatrudniony był także w Operze w Monachium. W 1950 wystąpił w berlińskiej [[Komische Oper Berlin|Komische Oper]] jako ''[[Biedny marynarz]]'' (opera [[Darius Milhaud|Dariusa Milhaud]]) oraz w Wiedniu jako ''[[Otello (opera Verdiego)|Otello]]'' i Walter (''[[Śpiewacy norymberscy]]'').
Dopiero w latach 50. zyskał światową sławę jako wiodący tenor bohaterski, ugruntowaną przez wiele występów na Festiwalu w Bayreuth jako Zygfryd - w 1951, 1952 i 1957 w ''[[Zygfryd (opera)|Zygfrydzie]]'', w 1951 i 1957 w ''[[Zmierzch bogów|Zmierzchu bogów]]''<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.bayreuther-festspiele.de/fsdb/personen/2/index.htm | tytuł = Bayreuther Festspiele | język = de | data dostępu = 6 września 2015}}</ref>. W latach 1943-1951 pracował w drezdeńskiej Staatsoper. Następnie w Niemczech Zachodnich - od 1952 do 1957 był członkiem Opery Frankfurckiej, od 1952 zatrudniony był także w Operze w Monachium. W 1950 wystąpił w berlińskiej [[Komische Oper Berlin|Komische Oper]] jako ''[[Biedny marynarz]]'' (opera [[Darius Milhaud|Dariusa Milhaud]]) oraz w Wiedniu jako ''[[Otello (opera Verdiego)|Otello]]'' i Walter (''[[Śpiewacy norymberscy]]'').


Pod koniec przerwanej chorobą i przedwczesną śmiercią kariery występował, już głównie jako wykonawca ról wagnerowskich, w wielu teatrach operowych na całym świecie, np. w w 1954 we Florencji jako ''[[Parsifal (opera)|Parsifal]]'', w 1955 w Paryżu jako ''Zygfryd'', w 1957 w Covent Garden jako Zygfryd w ''Zmierzchu bogów''. Ponadto w [[La Fenice]] (1952 - Zygfryd w ''Zygfrydzie'', 1953 - w ''Zmierzchu bogów''; 1954 Walter), w Trieście (1952 - Zygfryd w ''Zmierzchu bogów'', 1953 - Parsifal, 1958 - Tristan w ''[[Tristan i Izolda (dramat muzyczny)|Tristanie i Izoldzie]]''), w 1957 w Brukseli, w Neapolu (1957 - Walter, 1959 - Zygmunt w ''[[Walkiria (dramat muzyczny)|Walkirii]]''), w 1959 w [[La Scala|La Scali]] (Eryk w ''[[Holender tułacz|Holendrze tułaczu]]''), w 1959 w Lizbonie.
Pod koniec przerwanej chorobą i przedwczesną śmiercią kariery występował, już głównie jako wykonawca ról wagnerowskich, w wielu teatrach operowych na całym świecie, np. w w 1954 we Florencji jako ''[[Parsifal (opera)|Parsifal]]'', w 1955 w Paryżu jako ''Zygfryd'', w 1957 w Covent Garden jako Zygfryd w ''Zmierzchu bogów''. Ponadto w [[La Fenice]] (1952 - Zygfryd w ''Zygfrydzie'', 1953 - w ''Zmierzchu bogów''; 1954 Walter), w Trieście (1952 - Zygfryd w ''Zmierzchu bogów'', 1953 - Parsifal, 1958 - Tristan w ''[[Tristan i Izolda (dramat muzyczny)|Tristanie i Izoldzie]]''), w 1957 w Brukseli, w Neapolu (1957 - Walter, 1959 - Zygmunt w ''[[Walkiria (dramat muzyczny)|Walkirii]]''), w 1959 w [[La Scala|La Scali]] (Eryk w ''[[Holender tułacz|Holendrze tułaczu]]''), w 1959 w Lizbonie.

Wersja z 03:44, 7 wrz 2015

Bernd Aldenhoff

Bernd Aldenhoff (ur. 14 czerwca 1908 w Duisburgu, zm. 8 października 1959 w Monachium) – niemiecki śpiewak operowy (tenor) znany przede wszystkim z ról wagnerowskich (wiele występów na Festiwalu w Bayreuth).

Bernd Aldenhoff urodził się w Duisburgu 14 czerwca 1908. Wychowywał się w sierocińcu. W młodości przyuczał do zawodu stolarza, następnie został członkiem chóru teatru miejskiego w Duisburgu, gdzie cieszył się wsparciem wpływowego intendenta teatralnego Saladina Schmitta. W latach 1929-30 śpiewał w chórze Opery w Kolonii - w Kolonii uczył się śpiewu solowego u Juliusa Lenza. W latach 1930-1932 był chórzystą Opery w Stuttgarcie, w latach 1932-33 ponownie w Kolonii, gdzie następnie znalazł zatrudnienie jako śpiewak solowy. Wykonywał głównie partie liryczne, jak Lionel (Marta), Pinkerton (Madame Butterfly), Matteo (Arabella), 16 grudnia 1933 wziął udział w prapremierze opery Siegfrieda Wagnera Der Heidenkönig. Następnie pracował w operze w Darmstadt (1934-1935), w Erfurcie (1935-1938) oraz w Düsseldorfie (1938-1944). W 1937 gościł w Operze Leśnej w Sopocie jako Tannhäuser. Pierwsze większe sukcesy przyniosły mu role Manrica (Trubadur) i Riccarda (Bal maskowy) we Frankfurcie (1939). Natomiast w 1944 występował gościnnie w wiedeńskiej Volksoper.

Dopiero w latach 50. zyskał światową sławę jako wiodący tenor bohaterski, ugruntowaną przez wiele występów na Festiwalu w Bayreuth jako Zygfryd - w 1951, 1952 i 1957 w Zygfrydzie, w 1951 i 1957 w Zmierzchu bogów[1]. W latach 1943-1951 pracował w drezdeńskiej Staatsoper. Następnie w Niemczech Zachodnich - od 1952 do 1957 był członkiem Opery Frankfurckiej, od 1952 zatrudniony był także w Operze w Monachium. W 1950 wystąpił w berlińskiej Komische Oper jako Biedny marynarz (opera Dariusa Milhaud) oraz w Wiedniu jako Otello i Walter (Śpiewacy norymberscy).

Pod koniec przerwanej chorobą i przedwczesną śmiercią kariery występował, już głównie jako wykonawca ról wagnerowskich, w wielu teatrach operowych na całym świecie, np. w w 1954 we Florencji jako Parsifal, w 1955 w Paryżu jako Zygfryd, w 1957 w Covent Garden jako Zygfryd w Zmierzchu bogów. Ponadto w La Fenice (1952 - Zygfryd w Zygfrydzie, 1953 - w Zmierzchu bogów; 1954 Walter), w Trieście (1952 - Zygfryd w Zmierzchu bogów, 1953 - Parsifal, 1958 - Tristan w Tristanie i Izoldzie), w 1957 w Brukseli, w Neapolu (1957 - Walter, 1959 - Zygmunt w Walkirii), w 1959 w La Scali (Eryk w Holendrze tułaczu), w 1959 w Lizbonie.


  1. Bayreuther Festspiele. [dostęp 6 września 2015]. (niem.).

Bibliografia

  • David Cummings, Aldenhoff, Bernd, w: Grove Music Online, Oxford Music Online, wersja online [dostęp 6 września 2015].
  • Karl-Josef Kutsch, Leo Riemens, Großes Sängerlexikon, wyd. 4, 2004.