zapiekanka
zapiekanka (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌzapʲjɛˈkãnka], AS: [zapʹi ̯ekãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. danie zapiekane w piekarniku, składającego się z różnych składników; zob. też zapiekanka w Wikipedii
- (1.2) kulin. polski fast food z połówki bułki zapiekanej z dodatkami i żółtym serem, podawany z sosami; zob. też zapiekanka (fast food) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zapiekanka zapiekanki dopełniacz zapiekanki zapiekanek celownik zapiekance zapiekankom biernik zapiekankę zapiekanki narzędnik zapiekanką zapiekankami miejscownik zapiekance zapiekankach wołacz zapiekanko zapiekanki
- przykłady:
- (1.1) Dziś na obiad będzie zapiekanka z makaronem i szpinakiem.
- (1.2) Asia kupiła zapiekankę z pieczarkami w budce z jedzeniem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zapiekanka ziemniaczana / makaronowa
- (1.2) zapiekanka z serem / keczupem / sosem / surówką • zapiekanka bez keczupu
- synonimy:
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pieczeń ż, zapiekanie n, zapieczenie n, zapiecek m, piekarnik m
- czas. zapiekać ndk., zapiec dk., piec ndk.
- przym. zapiekankowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) casserole
- białoruski: (1.1) запяканка ż
- czeski: (1.1) zapekané
- hiszpański: (1.1) gratinado m
- interlingua: (1.1) casserola
- islandzki: (1.1) skaftpottur
- niderlandzki: (1.1) ovenschotel
- niemiecki: (1.1) Auflauf m
- nowogrecki: (1.1) ογκρατέν n
- rosyjski: (1.1) запеканка ż
- ukraiński: (1.1) запіканка ż
- źródła: