modo imperativo
- wymowa:
- IPA: [ˈmo.ðo.im.pe.ɾa.ˈti.βo]
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męski
- (1.1) gram. tryb rozkazujący
- przykłady:
- (1.1) Las formas personales de los verbos españoles se agrupan en tres modos: el modo indicativo, el modo subjuntivo y el modo imperativo. → Formy osobowe hiszpańskich czasowników grupuje się w trzy tryby: tryb orzekający, tryb łączący i tryb rozkazujący.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) imperativo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: modo indicativo • modo subjuntivo • modo imperativo
- zobacz też: Hiszpański - Słownictwo gramatyczne
- źródła:
- wymowa:
- IPA: /'mɔdu ĩpərɐ'tivu/
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męski
- (1.1) gram. tryb rozkazujący
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) imperativo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- port. modo + imperativo
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Portugalski - Słownictwo gramatyczne
- źródła:
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męski
- (1.1) gram. tryb rozkazujący
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) imperativo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. modo + imperativo
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
- źródła: