ייִדיש איז אַ שפּראַך וואָס ווערט הײַנט גערעדט פֿון אַרום 1,5 מיליאָן ייִדן און באַקאַנט בײַ 3 מיליאָן מענטשן איבער דער וועלט, בעיקר פֿונעם אַשכּנזישן אָפּשטאַם. במשך פֿון מער ווי 800 יאָר איז ייִדיש געווען דער מאַמע־לשון פֿון אַ היפּשער טייל ייִדן אין אייראָפּע, בעיקר אין דעם 19טן און 20סטן י״ה.‏
jidysz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈjidɨʃ], AS[i ̯idyš]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. język Żydów aszkenazyjskich; zob. też jidysz w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm., blm, lub[1]
przykłady:
(1.1) Mówił tylko w jidysz, ale rozumiał też kilka innych języków.
(1.1) Opowieść przy stole toczył po angielsku, my rozmawialiśmy ze sobą po rosyjsku, czasem wstawiałem jakieś popularne powiedzonko w jidysz, co spotykało się z uśmiechem zrozumienia i wdzięczności[2].
(1.1) W trzecim okresie swej twórczości literackiej podejmuje pionierską inicjatywę zaadaptowania na grunt polski utworów żydowskich, czym utoruje drogę przyszłym tłumaczom literatury jidysz na język polski oraz tym twórcom, którzyjak Szaniawski – wprowadzać będą żydowskie wątki i charaktery do literatury rodzimej[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) język jidysz • znać / uczyć się / studiować / badać / zgłębiać jidysz • mówić / pisać / czytać w jidysz • tłumaczyć z / na jidysz
synonimy:
(1.1) język żydowski; przest. żargon
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) język
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Judea ż, jidyszystyka ż, jidyszysta mos, jidyszystka ż, jidyszyzm mrz
przym. jidyszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. ייִדיש (jidisz) < śwn. jüdischżydowski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „jidysz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Józef Hen, Dziennik na nowy wiek, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 9788374147064.
  3. Anna Wereszczyńska, Ostatni Mohikanin drobnej szlachty i niezrównany monografista Żydów. Żywot Klemensa Junoszy-Szaniawskiego, Norbertinum 2008.