kok

kok (język polski)

kok (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔk], AS: [kok] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fryzj. włosy upięte w węzeł z tyłu głowy

(1.2) st.pol. gw. zob. koks

(1.3) daw. gw. komin

(1.4) daw. gw. infant. chleb

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. gołąb domowy o jaskrawym upierzeniu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) mors. kucharz na statku lub okręcie

rzeczownik, forma fleksyjna

(4.1) D. lm od: koka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kok	koki
dopełniacz	koka	koków
celownik	kokowi	kokom
biernik	kok	koki
narzędnik	kokiem	kokami
miejscownik	koku	kokach
wołacz	koku	koki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kok	koki
dopełniacz	koka	koków
celownik	kokowi	kokom
biernik	koka	koki
narzędnik	kokiem	kokami
miejscownik	koku	kokach
wołacz	koku	koki

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kok	kokowie
dopełniacz	koka	koków
celownik	kokowi	kokom
biernik	koka	koków
narzędnik	kokiem	kokami
miejscownik	koku	kokach
wołacz	koku	kokowie

(4.1) zob. koka

przykłady:

(1.1) Kiedy miałam długie włosy, to upinałam je w kok.

składnia:

kolokacje:

(1.1) klasyczny / luźny kok • nosić / zrobić kok • upiąć włosy w kok

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) dudlik, neclik

(3.1) kuk

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) upięcie

hiponimy:

(1.1) kok francuski / pot. banan

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. koczek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(3.1) franc. coq

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bun
• czeski: (1.1) drdol m
• duński: (1.1) knold w
• francuski: (1.1) chignon m
• hiszpański: (1.1) moño m
• niemiecki: (1.1) Dutt m, Haarknoten m
• nowogrecki: (1.1) κότσος m
• rosyjski: (1.1) кок m
• słowacki: (1.1) drdol m
• węgierski: (1.1) konty
• włoski: (1.1) crocchia

źródła:

kok (język duński)

en kok (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. kucharz

(1.2) zool. kogut

odmiana:

(1) en kok, kokken, kokke, kokkene

przykłady:

(1.1) Kokken i vores kantine bruger alt for meget hvidløg. → Kucharz w naszej stołówce używa o wiele za dużo czosnku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. køkken

czas. kokkerere

związki frazeologiczne:

for mange kokke fordærver maden → gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść

etymologia:

łac. coquus

uwagi:

źródła:

kok (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. koko, kokejo, kokino, kokido, kokidino, akvokoko, virkoko

czas. kokinbleki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kok (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. gardło

odmiana:

(1.1) lp kok, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Islandzki - części ciała

źródła:

kok (język kurmandżi)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) korzeń, rodowód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) por. tur. kök

uwagi:

źródła:

kok (język niderlandzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kucharz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kok (tok pisin)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. penis, prącie, członek (męski)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) laplap bilong kok

synonimy:

(1.1) stik bilong man

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: