Kopernik

Kopernik (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔˈpɛrʲɲik], AS: [koperʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(1.1) astr. jeden z kraterów na powierzchni Księżyca; zob. też Kopernik (krater księżycowy) w Wikipedii

(1.2) astr. jeden z kraterów na powierzchni Marsa; zob. też Kopernik (krater marsjański) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kopernik	Koperniki
dopełniacz	Kopernika	Koperników
celownik	Kopernikowi	Kopernikom
biernik	Kopernika	Koperniki
narzędnik	Kopernikiem	Kopernikami
miejscownik	Koperniku	Kopernikach
wołacz	Koperniku	Koperniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) księżycowy krater Kopernik

(1.2) marsjański krater Kopernik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) krater

(1.2) krater

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopernik m, kopernikana nmos, kopernikanizm m, kopernikanista m, kopernikanistka ż, kopernikowskość ż, kopernikańskość ż, kopernicja ż

przym. Kopernikowski, kopernikowski, kopernikański, kopernikowy, Kopernikowy

przysł. kopernikowsko, kopernikańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też Kopernik (ujednoznacznienie) w Wikipedii

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Koperník m; (1.2) Koperník m
• łaciński: (1.1) Copernicus m; (1.2) Copernicus m
• słowacki: (1.1) Kopernik m; (1.2) Kopernik m
• włoski: (1.1) Copernico m; (1.2) Copernico m

źródła: