W imię ojca (ang. In the Name of the Father) – irlandzko-brytyjski dramat filmowy z 1993 roku w reżyserii Jima Sheridana. Scenariusz filmu oparto na autobiograficznej książce Gerry’ego Conlona.

W imię ojca
In the Name of the Father
Gatunek

dramat

Data premiery

12 grudnia 1993

Kraj produkcji

Irlandia
Wielka Brytania

Język

angielski

Czas trwania

133 min

Reżyseria

Jim Sheridan

Scenariusz

Terry George
Jim Sheridan

Główne role

Daniel Day-Lewis
Pete Postlethwaite
Emma Thompson

Zdjęcia

Peter Biziou

Montaż

Gerry Hambling

Produkcja

Jim Sheridan

Dzielnica South Lotts w Dublinie, która posłużyła za scenerię Belfastu.

Niektóre ze scen filmu zostały zrealizowanie w dublińskim więzieniu Kilmainham Gaol.

Obsada

edytuj

i inni.

Fabuła

edytuj

Lata 70. XX wieku, trwa konflikt w Irlandii Północnej. W Londynie wybuchają kolejne bomby podkładane przez IRA. Po jednym z zamachów policja aresztuje dwóch mieszkających w hipisowskiej komunie dwudziestolatków. Chłopcy do stolicy Zjednoczonego Królestwa przyjechali z Belfastu, co w oczach śledczych staje się okolicznością obciążającą. W czasie brutalnego śledztwa obydwaj przyznają się do winy i – mimo istniejących dowodów niewinności – zostają skazani na kary wieloletniego pozbawienia wolności. Co gorsza, do więzienia trafiają także, oskarżeni o pomoc w zorganizowaniu zamachu, członkowie ich rodzin, w tym ojciec Gerry’ego Conlona – Giuseppe, który za kratami umrze.

Film ma kilka warstw. Pierwszą tworzy długoletnia, heroiczna walka o uniewinnienie, ale także o zachowanie swej osobowości. Druga to atak na skostniały system policyjno-sądowniczy (i często kierujący się przesłankami politycznymi), w którym ważniejszy od człowieka staje się sukces dochodzenia. Ostatnią i najważniejszą warstwę stanowi próba (udana) ukazania powikłanego związku syna z ojcem, dopiero w więzieniu próbujących się nawzajem zrozumieć.

Nagrody

edytuj
  • Złoty Niedźwiedź dla najlepszego filmu na 44. MFF w Berlinie (1994).
  • Film był nominowany do Oscara za rok 1993 w 7 kategoriach, w tym za reżyserię, dla aktora w roli pierwszoplanowej (Day-Lewis) i pary aktorów w rolach drugoplanowych (Thompson i Postlethwaite), jednak nie zdobył ani jednej statuetki.

Linki zewnętrzne

edytuj