Tymon z Fliuntu

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 15 cze 2022. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Tymon z Fliuntu, gr. Τίμων ὁ Φλιάσιος (ok. 328 p.n.e.238 p.n.e.[1]) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły sceptyków, uczeń Pyrrona[1][2][3].

Tymon z Fliuntu, rycina XVII-wieczna z History of Philosophy Thomasa Stanleya

W młodości był tancerzem, później uczył się w Megarze u Stilpona i w Elidzie u Pyrrona[4]. Przez pewien czas prowadził szkołę filozoficzną w Chalcedonie, by po zgromadzeniu majątku przenieść się do Aten, gdzie mieszkał do śmierci[4]. Był autorem poezji, dramatów satyrowych i tragedii[4]. Jego najbardziej znanym dziełem był pisany heksametrem poemat Silloi (Σίλλοι) w trzech księgach[4], w którym wyszydzał spory szkół filozoficznych, oprócz Pirrona, którego wprowadził jako autorytatywnego sędziego w sporze eleaty Ksenofanesa, materialisty Demokryta i sofisty Protagorasa[3]. Napisał też utwór Pyton, w formie dialogu między sobą samym a Pyrronem w trakcie podróży do Delf[4]. Z pism Tymona zachowały się tylko fragmenty[1].

Jako filozof złagodził skrajny sceptycyzm Pyrrona, przeciwstawiając całkowitej obojętności wobec świata umiarkowaną wrażliwość[1].

Po śmierci Tymona i przerwaniu działalności przez jego uczniów, rozwój szkoły sceptycyzmu urywa się, przynajmniej jeśli chodzi o historyczne świadectwa, na całe dwa stulecia[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 748. ISBN 83-01-03529-3.
  2. Asmus 1969 ↓, s. 80.
  3. a b c Historia filozofii 1961 ↓, s. 349.
  4. a b c d e The Oxford Classical Dictionary. edited by Simon Hornblower, Antony Spawforth & Esther Eidinow. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 1484. ISBN 978-0-19-954556-8.

Bibliografia

edytuj