Salvatore Schillaci

Salvatore Schillaci
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1964 ; Palermo
Data i miejsce śmierci	18 września 2024 ; Palermo
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Salvatore Toto Schillaci (ur. 1 grudnia 1964 w Palermo, zm. 18 września 2024 tamże^[1]) – włoski piłkarz, król strzelców Mundialu 1990 (strzelił 6 bramek w 7 meczach). Na tym turnieju zajął z reprezentacją Włoch trzecie miejsce. Zdobywca Pucharu UEFA i Pucharu Włoch z Juventusem w 1990. W reprezentacji rozegrał 16 meczów i strzelił 7 goli.

Początek kariery

W piłkę zaczął grać w amatorskim klubie Amat Palermo. W 1982 podpisał kontrakt z FC Messina i grał w tym klubie do 1989. Następnie przeszedł do Juventusu. W Serie A zadebiutował 27 sierpnia 1989. Niespodziewanie został powołany przez selekcjonera Azeglio Viciniego do reprezentacji Włoch na Mistrzostwa Świata 1990.

Mistrzostwa świata 1990

W pierwszym spotkaniu reprezentacji Włoch, z Austrią, Schillaci wszedł na boisko jako rezerwowy i zdobył jedynego gola w meczu. W następnym spotkaniu, z USA, także wybiegł na murawę jako rezerwowy. Dopiero w ostatnim grupowym meczu z Czechosłowacją wszedł w podstawowym składzie i strzelił kolejnego gola.

W fazie pucharowej zarówno w 1/8 finału (z Urugwajem), jak i w ćwierćfinale (z Irlandią) zdobył gola decydującego o wyniku meczu.

W półfinale, w meczu z Argentyną, Schillaci także strzelił gola, ale mecz zakończył się wynikiem 1-1 i Argentyna po konkursie rzutów karnych awansowała do finału.

W meczu o trzecie miejsce znowu strzelił gola (Włosi wygrali z Anglikami 2-1) i z sześcioma bramkami na koncie został królem strzelców turnieju.

Dalsza kariera

Po mundialu Schillaci grał w Juventusie jeszcze przez dwa lata, a następnie przeniósł się do Interu Mediolan. W 1994 wyjechał do Japonii, aby grać w Júbilo Iwata. Był pierwszym Włochem, który zagrał w J-League.

Zakończył karierę w 1999. Później mieszkał w Palermo, gdzie prowadził własną szkółkę piłkarską. Wziął też udział w L’Isola dei Famosi, włoskiej edycji programu Survivor.

Przypisy

↑ Lorenzo Franculli: Addio a Totò Schillaci, se ne va il bomber delle Notti Magiche. Aveva 59 anni. gazetta.it, 2024-09-18. [dostęp 2024-09-18]. (wł.).

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Lorenzo Franculli: Addio a Totò Schillaci, se ne va il bomber delle Notti Magiche. Aveva 59 anni. gazetta.it, 2024-09-18. [dostęp 2024-09-18]. (wł.).

[1]

[a]