Picarodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Pica
Brisson, 1760[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sroka żółtodzioba (P. nutalli)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Pica

Typ nomenklatoryczny

Pica” (= Corvus pica Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji, Afryce, Europie i Ameryce Północnej[7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 43–60 cm; masa ciała 151–270 g (samce są większe i cięższe od samic)[8].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Pica (Rica): łac. pica „sroka”. W ornitologii nazwa ta odnosi się również do ptaków o biało-czarnym upierzeniu i zazwyczaj długim ogonie[9].
  • Melanoleuca: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; λευκος leukos „biały”[10].
  • Gelastes: gr. γελαστης gelastēs „wyśmiewający się, szyderca”, od γελαω gela „śmiać się”[11].
  • Cleptes: gr. κλεπτης kleptēs „złodziej”, od κλεπτω kleptō „kraść”[12]. Typ nomenklatoryczny: Corvus hudsonius J. Sabine, 1823.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

  1. a b Nowa nazwa dla Pica Brisson, 1760.
  2. Młodszy homonim Gelastes Bonaparte, 1853 (Laridae); nowa nazwa dla Pica Brisson, 1760.
  3. Niepoprawna późniejsza pisownia Pica Brisson, 1760.

Przypisy

edytuj
  1. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés: a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Paryż: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 30. (fr.).
  2. F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 124, 1837. (ang.). 
  3. W. Gambel. Remarks on the Birds observed in Upper California, with descriptions of New Species. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second series. 1 (4), s. 46, 1847. (ang.). 
  4. F.W. Mäklin: Vetenskapli grunder för bestämmandet af fogelarternas ordingsföljd inom slägten och gruppes. Helsingfors: Frenckell & Sohn, 1867, s. 107, 130. (szw.).
  5. H.H. Harrington. The Koel laying in the nest of Rica rustica, the Magpie. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 15 (3), s. 520, 1904. (ang.). 
  6. L. Navás. Ornitología de Aragón. „Anales de la Facultad de Ciencias de Zaragoza”. 1 (1), s. 36, 1907. (hiszp.). 
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-14]. (ang.).
  8. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.corvid1.01. [dostęp 2023-05-14]. (ang.).  
  9. The Key to Scientific Names, Pica [dostęp 2022-01-18].
  10. The Key to Scientific Names, Melanoleuca [dostęp 2023-05-14].
  11. The Key to Scientific Names, Gelastes [dostęp 2023-05-14].
  12. The Key to Scientific Names, Cleptes [dostęp 2023-05-14].
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate – Crows and Jays (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-14].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).