Mirko Bortolotti (ur. 10 stycznia 1990 w Trydencie) – włoski kierowca wyścigowy, obecnie jeździ w Formule 2.

Mirko Bortolotti
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1990
Trydent

Sukcesy

2006: Formuła Azzurra (wicemistrz)
2008: Włoska Formuła 3 (mistrz)
2011: Formuła 2 (mistrz)
2013: Mégane Trophy Eurocup (mistrz)
2014: Formuła Acceleration 1 (wicemistrz)

Strona internetowa

Kariera

edytuj

Włoskie serie wyścigowe

edytuj

Po kilku latach uczestnictwa w zawodach kartingowych, w 2005 roku Bortolotti rozpoczął swoją karierę w formułach wyścigowych. Wówczas wziął udział we Włoskiej Formule Renault Winter Series oraz w serii Formuła Gloria. W Winter Series jeździł dwa lata z rzędu, co zaowocowało czwartą pozycją w klasyfikacji za rok 2006. Tego roku, Bortolotti jeździł także we włoskiej Formule Junior 1600 oraz w Formuła Azzura. W tej drugiej udało mu się nawet zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, tuż za zwycięzcą Giuseppe Termine.

W roku 2007 Mirko Bortolotti przeniósł się do Włoskiej Formuły 3, kończąc swój pierwszy sezon na wysokiej, czwartej pozycji. W sezonie 2008 ponownie wziął udział w wyścigach tej serii, tym razem reprezentując barwy zespołu Lucidi Motors. Ten sezon był dla niego niewątpliwie bardzo udany. Borotolotti zwyciężył w klasyfikacji generalnej, wygrywając 9 spośród 16 wyścigów i 6 razy startując z pole position.

Formuła 2

edytuj

2 lutego 2009 Mirko Bortolotti potwierdził starty w świeżo reaktywowanej Formule 2. Jego udział w mistrzostwach sponsoruje Red Bull – austriacki producent napojów energetycznych, a zarazem właściciel dwóch zespołów Formuły 1. Bortolotti w sezonie 2009 będzie jeździł z numerem 14. Już w pierwszych dwóch wyścigach sezonu na torze Ricardo Tormo w Walencji Włoch pokazał swój wyścigowy potencjał – w pierwszym punktował (zajął szóste miejsce), zaś w drugim udało mu się nawet stanąć na drugim stopniu podium.

Formuła 1

edytuj

W nagrodę za zwycięstwo we Włoskiej Formule 3, Bortolotti i trzech innych, włoskich kierowców wzięło udział w specjalnych testach z zespołem Ferrari, na torze Fiorano. Zawodnicy mieli do dyspozycji model F2008, którym Bortolotti ustanowił nowy rekord toru testowego Scuderii, wynoszący 59.111 s[1]. Wywarło to ogromne wrażenie na kierownictwie teamu, ponieważ poprzedni rekord należał do mistrza świata Formuły 1 z 2007 roku, Kimiego Räikkönena.

Mégane Trophy Eurocup

edytuj

W 2013 roku Włoch brał udział w wyścigach serii Mégane Trophy Eurocup. W ciągu czternastu wyścigów, w których wystartował, jedenastokrotnie stawał na podium, a ośmiokrotnie zwyciężał. Uzbierane 275 punktów pozwoliło mu zdobyć tytuł mistrzowski.

Formuła Acceleration 1

edytuj

W sezonie 2014 Włoch reprezentował barwy swojego kraju w nowo utworzonej Formule Acceleration 1. W ciągu ośmiu wyścigów, w których wystartował, siedmiokrotnie stawał na podium, w tym trzykrotnie na jego najwyższym stopniu. Uzbierał łącznie 135 punktów, co wystarczyło do zdobycia tytułu wicemistrzowskiego.

Statystyki

edytuj

Podsumowanie wszystkich startów

edytuj
Sezon Seria Zespół Zgł. PP P1 Punkty Miejsce
2005 Włoska Formuła Renault (edycja zimowa) Auinger 4 0 0 8 13
Formula Gloria Italy 2 0 0 12 21
2006 Formuła Azzurra Team Italia CSAI 14 5 1 60 2
Włoska Formuła Renault (edycja zimowa) RP Motorsport 4 0 0 88 4
Formula Junior 1600 Italy 0 40 13
2007 Włoska Formuła 3 Corbetta Competizioni 16 2 1 80 4
Włoska Formuła Renault (edycja zimowa) Tomcat Racing 4 0 0 34 12
2008 Włoska Formuła 3 Lucidi Motors 16 6 9 150 1
2009 Formuła 2 MotorSport Vision 16 0 1 50 4
Formuła 3 Euroseries Carlin 2 0 0 0 NS†
2010 Seria GP3 Addax Team 16 0 0 16 11
2011 Formuła 2 MotorSport Vision 16 7 7 316 1
2012 ADAC GT Masters Schubert Motorsport 4 0 0 15 29
2013 Mégane Trophy Eurocup Oregon Team 14 13 8 275 1
2014 Formuła Acceleration 1 Team Ghinzani 8 3 3 135 2

† – Bortolotti nie był zaliczany do klasyfikacji.

Wyniki w GP3

edytuj
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 Addax Team  
ESP
 
ESP
 
TUR
 
TUR
 
VAL
 
VAL
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
16 11
16 NU 25† 12 18 10 8 13 6 4 11 8 NU 14 5 2

Przypisy

edytuj
  1. Marek Roczniak: Kierowcy włoskiej F3 zadowoleni z debiutu w bolidzie F1. f1wm.pl, 2008-11-27.

Linki zewnętrzne

edytuj